نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف: وجود پژوهشهای علمی در سطوح بالای شاهد محوری زمینه‌ی مناسب برای محقق نمودن پرستاری مبتنی بر شواهد را فراهم می‌آورد. پژوهش حاضر سطح شاهد محوری پایان‌نامه‌ها و رساله‌های پرستاری دانشکده‌های پرستاری و مامایی دانشگاه‌های علوم پزشکی تیپ 1 کشور را در یک دورۀ بیست ساله تعیین نموده است.

  روش بررسی: در این پژوهش توصیفی با مطالعه‌ی چکیده و فصل سوم 1810 پایان‌نامه کارشناسی ارشد و 54 رساله دکترای پرستاری دانشکده های پرستاری تیپ یک کشور از سال 1370 تا 1389، ابتداء روش پژوهش بکارگرفته شده در آنها و سپس سطح شاهد محوری بر اساس جدول سلسله مراتبی سطوح شواهد، مشخص گردید. داده‌های بدست‌ آمده با روشهای آمار توصیفی و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته‌ها: بیشترین تعداد پایان‌نامه‌های کارشناسی ارشد (7/60%) و رساله­های دکترا (6/92%) در سطح شاهد محوری 6 (مطالعات توصیفی و کیفی) قرار داشتند. به ترتیب در سطح 1( مطالعات مرور نظام­مند یا فرا تحلیلی بر روی کارآزماییهای تصادفی بالینی) و سطح 5 (مرور نظام­مند بر روی مطالعات توصیفی و کیفی) در مقطع کارشناسی ارشد؛ و سطح 1، سطح 4 ( مطالعات مورد شاهدی و مطالعات هم­گروهی) و سطح 5 در مقطع دکترا پژوهشی مشاهده نشد. کمترین تعداد پایان­نامه­ها (9/1%) مربوط به سطح 4 می­باشد. فقط (4/7%) از رساله­ها در سطح 2 (کارآزماییهای بالینی تصادفی) و سطح 3 (کارآزماییهای بالینی غیرتصادفی) قرار داشتند. در سالهای اخیر گرایش به انجام پژوهشهای پرستاری در سطوح قوی‌تر شاهد محوری ایجاد شده است.

  نتیجه‌گیری کلی: یافته‌ها حاکی از آن است که بیشتر پایان‌نامه‌ها و رساله‌ها در زمان مورد بررسی و در تمامی گروه‌های آموزشی و در اکثر دانشکده‌ها در سطوح پایین هرم شواهد قرار گرفته‌اند. بنابراین با توجه به اهمیت عملکرد مبتنی بر شواهد در ارتقای کیفیت خدمات پرستاری، جستجوی راهکارهایی برای سوق دادن این پژوهشها به سمت سطوح بالای شاهد محوری ضرورت دارد.