نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف: تعداد زیادی از کودکان و نوجوانان در کشور مبتلا به صرع هستند . این بیماری کیفیت زندگی و عملکرد اجتماعی آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. هدف این مطالعه ارزیابی و تعیین کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به صرع و عوامل مرتبط با آن بوده است.

  روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 180 نوجوان 20-11 ساله مبتلا مراجعه کننده به انجمن صرع ایران و کلینیک مغز و اعصاب بیمارستان لقمان حکیم، با استفاده از نمونه‌گیری مستمر طی 4 ماه وارد مطالعه شدند. داده ها از طریق پرسشنامه QOLIE2-AD-48 جمع آوری شد. نتایج با استفاده از روشهای آمار توصیفی و تحلیلی(آزمون کای اسکوئر، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل، آنالیز رگرسیون چندگانه) و SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل گردید.

  یافته ها: نمره کلی کیفیت زندگی( 58/11 ± 9/43 ) بدست آمد، بیشترین امتیاز در حیطه کارکرد مدرسه ( 09/18 ± 79/80 ) و کمترین در حیطه نگرش( 76/15 ± 65/15 ) بوده است. در بررسی عوامل مرتبط با کیفیت زندگی، در بین عوامل مرتبط با بیماری، دفعات صرع (002 /0 P= ) و آخرین زمان بروز حمله صرع( 001/0 P < ) با کیفیت زندگی، ارتباط معنادار داشت و در بررسی عوامل دموگرافیک، قومیت ( 042/0 P= )، محل سکونت ( 032 /0 P= )، تحصیلات نوجوان( 001/0 P= )، تحصیلات مادر( 002/0 P= )، سطح درآمد ( 001/0 P= )، تعداد فرزندان ( 001/ 0 P < )، آگاهی همکلاسی ها (006/0 = P ) ارتباط معناداری با کیفیت زندگی داشته اند.

  نتیجه گیری کلی: توجه به سطح کیفیت زندگی و عوامل مرتبط با آن در مراقبت از این بیماران در سطح جامعه توصیه می‌شود.