زمینه و هدف: بیماری و بستری شدن کودک، یکی از منابع اصلی تنش و اضطراب برای خانواده است . والدین جهت ارائه مراقبت و حمایت کافی از کودک ، باید از آرامش روحی برخوردار بوده و نیازهایشان برآورده شود. هدف از این تحقیق بررسی نگرانی و نیازهای مادران در طول بستری کودک در بیمارستان و حمایت پرستاران از آن ها است.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی 100 نفر از مادران کودکان بستری در بخش کودکان بیمارستان امام خمینی (ره) مهابادکه حداقل 24 ساعت در بیمارستان حضور داشته اند، به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و بررسی شدند. نگرانی های والدین، با پرسشنامه ای پژوهشگر ساخت، نیازهای مادران با پرسشنامه «نیازهای والدین کودکان بستری» و حمایت پرستاران از مادران با ابزار «حمایت پرستار از والدین به صورت مصاحبه انفرادی مورد ارزیابی قرار گرفت. دادهها با استفاده از SPSS نسخه 5/11 تحلیل شد.
یافته ها: براساس نظرات مادران، عوامل محیطی بیشترین استرس و فقدان برنامه های پیش از بستری کمترین استرس را ایجاد کرد . نیازهای مربوط به کودک بیمار از بالاترین اهمیت برخوردار بوده و نیازهای مربوط به صداقت به میزان زیادی برآورده شد. نیازهای دیگر اعضای خانواده هم از کمترین اهمیت برخوردار بود و هم به میزان کمتری در این بخش محقق شد. همچنین مادران بیشترین حمایت مراقبتی (39/0 ± 37/2 ) و کمترین حمایت اطلاعاتی ( 69/0 ± 44/1 ) را از سوی پرسنل دریافت کردند. میانگین کل حمایت پرستار از مادران نیز 82/0 ± 73/1 بود.
نتیجه گیری کلی: شناسایی عوامل تنش زا جهت کاهش نگرانی های والدین و برآورده کردن نیازهای مادران در کنار نیازهای کودک و فراهم کردن امکانات لازم جهت تامین رفاه و آسایش والدین در بیمارستان بایستی مورد توجه برنامه ریزان و مدیران بیمارستان ها قرار گیرد.بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |