نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف: بارداری و تولد فرزند یکی از مهم ترین مراحل زندگی زنان است. در طی بارداری ممکن است رضایت جنسی افزایش یا کاهش یابد. هر یک از این تغییرات می‌تواند منجر به بروز آثار منفی طولانی مدت در امور جنسی و روانی مادر شود. این پژوهش جهت تعیین رضایت جنسی زنان نخست ‌حامله و برخی عوامل مرتبط با آن انجام شد.

  روش بررسی : در این پژوهش مقطعی، 230 زن نخست ‌حامله مراجعه ‌کننده به مراکز منتخب مراقبت‌های دوران بارداری تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران با استفاده از نمونه گیری مستمر انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه جمع‌آوری و با نرم‌افزار SPSS ویرایش چهاردهم،و با آزمون‌های آنالیز واریانس یک طرفه، کروسکال - والیس، من - ویتنی، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته‌ها: میانگین نمره رضایت جنسی زنان نخست‌حامله 2/11 ± 6/133 بود. هم‌چنین بین متغیرهای سن (001/0 P< )، سن همسر (002/0 P= )، مدت ازدواج، سطح تحصیلات، سطح تحصیلات همسر، وضعیت اشتغال (0001/0 P < )، خواسته بودن بارداری ( 006/0 P = )، مشورت با پزشک یا ماما در زمینه مسائل جنسی دوران بارداری ( 0001/0 P< )، داشتن یا نداشتن مشکلات شایع بارداری (003/0 P = )و ترس از بروز عوارض جنینی یا مادری در اثر نزدیکی در بارداری (0001/0 P< ) و میانگین نمره میزان رضایت جنسی در بارداری ارتباط معنادار وجود داشت.

  نتیجه‌گیری کلی: توجه به روابط جنسی زنان باردار و آموزش مطالب مرتبط با روابط جنسی دوران بارداری می‌تواند در جهت ارتقاء مراقبت‌های دوران بارداری موثر باشد.