جلد 33، شماره 123 - ( اردیبهشت 1399 )
جلد 33 شماره 123 صفحات 5-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ranjbar F, Gharacheh M. “Letter to Editor”
Should women postpone childbearing during the COVID-19 pandemic?. IJN 2020; 33 (123) :1-5
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3140-fa.html
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3140-fa.html
رنجبر فهیمه، قراچه مریم. «نامه به سردبیر»
آیا زنان باید باروری خود را در زمان پاندمی COVID-19 به تأخیر بیندازند؟. نشریه پرستاری ایران. 1399; 33 (123) :1-5
فهیمه رنجبر1 
، مریم قراچه 2
، مریم قراچه 2
1- مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
2- مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران (نویسنده مسئول) شماره تماس: 02188671613 gharacheh.m@iums.ac.ir: Email
2- مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران (نویسنده مسئول) شماره تماس: 02188671613 gharacheh.m@iums.ac.ir: Email
چکیده: (22716 مشاهده)
به درستی مشخص نیست که آیا زنان می‌توانند طی پاندمی کرونا تصمیم به بارداری بگیرند یا این که خطری آن‌ها را تهدید می‌کند یا خیر، زیرا بررسی پیامدهای طولانی مدت ابتلا به این ویروس به ویژه در ماه‌های اول بارداری، نیاز به گذشت زمان و مطالعات بیشتر دارد(۱). ویروس COVID-۱۹ در مایع منی و بیضه‌های مردان آلوده به ویروس در مرحله حاد یا دوره نقاهت بیماری یافت نشده است، بنابراین احتمال این که بیماری از طریق جنسی منتقل شود غیر محتمل است(۲). با این وجود گزارش شده است که سیستم تولیدمثل مردان نسبت به عفونت آسیب پذیر است و تغییرات قابل توجهی در هورمون‌های جنسی بیماران COVID-۱۹ مشاهده شده است که مطرح کننده آسیب به عملکرد گنادها می‌باشد. بنابراین مردان جوانی که از COVID-۱۹ بهبود یافته‌اند و علاقمند به فرزندآوری هستند، باید در زمان تصمیم‌گیری برای باروری، مشاوره دریافت کنند(۳).
به دلیل آسیب به ایمنی سلولی و تغییرات فیزیولوژیک، زنان باردار نسبت به بیماری‌های تنفسی حساس هستند و احتمال وقوع پنومونی شدید در آن‌ها بیشتر است(۴). زنان باردار ممکن است در معرض افزایش خطر نوع شدید بیماری COVID-۱۹ باشند. برای کاهش بیماری شدید COVID-۱۹ زنان باردار باید از خطرات بالقوه نوع شدید بیماری آگاه باشند. بنابراین باید بر لزوم پیشگیری از COVID-۱۹ در زنان باردار تأکید شده و موانع بالقوه برای این اقدامات مشخص گردد(۵). با این وجود در یک مقاله مرور نظام‌مند مشخص شد که زنان باردار مبتلا به COVID-۱۹ نسبت به جمعیت عمومی با علایم خفیف‌تری مراجعه می‌کنند و با وجود علایم پنومونی ویروسی ممکن است آزمایش RT-PCR آن‌ها منفی باشد(۶). در زنان باردار مبتلا به COVID-۱۹ شیوع زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد، زایمان سزارین و بستری در NICU نسبت به جمعیت عمومی بیشتر است(۶،۷). در زنان سنین باروری مبتلا به عفونت COVID-۱۹، بارداری با بستری و افزایش خطر بستری شدن و بستری در بخش مراقبتهای ویژه و تهویه مکانیکی همراه بوده است ولی خطر مرگ را افزایش نداده است. اگر چه بیشتر مادران بدون هیچ عارضه جدی از بیمارستان مرخص شده‌اند، موربیدیته شدید مادری، موارد متعددی از مرگ مادر و مرگ‌های پریناتال در اثر COVID-۱۹ گزارش شده است. احتمال انتقال عمودی ویروس به جنین رد نشده است و بنابراین پایش دقیق بارداری در موارد COVID-۱۹ و اقدامات لازم برای پیشگیری از عفونت نوزادی ضرورت دارد(۸،۹). انتقال عمودی در چندین مورد عفونت مادری حوالی زایمان در سه ماهه سوم گزارش شده است که مطرح کننده عفونت جنینی است اما شایع نمی‌باشد. پیامدهای نوزادی در نوزادان در معرض خطر در فقدان سایر مشکلات مثل زایمان زودرس یا دکولمان جفت، به خوبی گزارش شده‌اند(۱۰).
اطلاعات در مورد پیامدهای عفونت مادری در سه ماهه اول و دوم بارداری اندک است(۱۰). تب یا هایپرترمی طی سه ماهه اول بارداری که ارگانوژنز رخ می‌دهد ممکن است به عنوان یک عامل خطر محیطی برای ناهنجاری‌های جنینی به ویژه نقایص لوله عصبی و سقط مطرح باشد(۱۱). با توجه به این که هیچ شواهدی برای تراتوژن بودن یا افزایش خطر سقط، مورتالیته یا موربیدیته مادر وجود ندارد، تصمیمات باروری (مانند تصمیم‌گیری برای بارداری، ختم بارداری) نباید از ابتدا بر اساس این نگرانی‌ها صورت گیرد(۱۰). باید در نظر داشت که برخی از داروهایی که برای درمان COVID-۱۹ به کار گرفته می‌شوند، در بارداری منع مصرف دارند یا پیامدهای آن‌ها بر جنین شناخته شده نیست. داروهای ضد ویروسی رمدسیویر (Remdesivir) و آربیدول (arbidol) که در برابر COVID-۱۹ اطمینان بخش بوده‌اند، اگرچه بررسی اثربخشی آن‌ها در بارداری نیاز به تحقیقات بیشتری دارد(۴). در مطالعاتی که بر روی رمدسیویر صورت گرفته است، زنان باردار و شیرده از مطالعه خارج شده‌اند(۱۲).
هنوز هیچ واکسنی برای پیشگیری از عفونت کرونا ویروس جدید وجود ندارد و داروهای کمی در کاهش مورتالیته و موربیدیته مؤثر بوده‌اند(۱۳). بحران COVID-۱۹ ممکن است دسترسی به اطلاعات، خدمات و کالاهای ضروری در زمینه سلامت باروری و جنسی را نیز برای زنان دچار مشکل کند(۱۴). پاندمی COVID-۱۹ تعداد ویزیت‌های بارداری را به نصف کاهش داده است(۱۰). در مورد سلامت روانی کوتاه مدت و طولانی مدت مادر و جنین به دنبال تجربه مادری طی پاندمی نیز هنوز دانش کافی وجود ندارد(۱۵). با این وجود بر اساس گایدلاین کالج متخصصین زنان و مامایی آمریکا، بارداری در شرایط COVID-۱۹ یک انتخاب شخصی است و افراد باید در زمینه باردار شدن به صورت مستقل و بر اساس وضعیت سلامت خود، خطرات بالقوه COVID-۱۹ و سایر فاکتورها تصمیم بگیرند. در افرادی با سابقه بیماری دیابت، بیماری ریوی و بیماری قلبی، خطر بیماری شدید ناشی از COVID-۱۹ بیشتر است. بیماران در این شرایط که پاندمی به اقتصاد صدمه وارد کرده، باید به ابعاد اقتصادی بارداری و افزایش ابعاد خانواده نیز بیندیشند(۱۶). بر اساس توصیه WHO، در کسانی که در شش ماه گذشته زایمان داشته یا شرایطی نظیر دیابت، فشار خون بالا یا سرطان پستان را تجربه کرده‌اند یا سیگار می‌کشند، باید از یک روش جلوگیری از بارداری مطمئن در زمان پاندمی کرونا استفاده کنند(۱۷). با توجه به شکاف موجود در دانش، بیماران نابارور نیز باید در مورد مزایا و معایب شروع درمان ناباروری طی پاندمی کرونا مشاوره شوند. این مشاوره باید شامل کسانی شود که شرایط خاص مانند فشارخون، دیابت و چاقی دارند و ممکن است در صورت ابتلا به عفونت در معرض افزایش خطر عوارض باشند. همچنین افرادی که مبتلا به بیماری هستند باید تا زمان اطمینان از بهبودی کامل، از بارداری پیشگیری کنند و در صورتی که طی سیکل درمان ناباروری هستند نیز توصیه شده است که تخمک‌ها یا جنین‌های خود را فریز کنند و تا زمان بهبودی کامل انتقال جنین انجام ندهند(۱۳). رعایت توصیه‌های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) از جمله شستشوی دست‌ها با صابون، لمس نکردن صورت، رعایت انزوای فیزیکی در تمام زنان باردار یا کسانی که قصد بارداری دارند ضروری است(۱۸). واضح است که دسترسی به روش‌های پیشگیری از بارداری نیز باید همچنان حفظ شده و طیفی از روش‌های پیشگیری از بارداری طولانی اثر برگشت پذیر تا کوتاه مدت شامل روش‌های اورژانسی باید در دسترس افراد وجود داشته باشند. ترجیحاّ وسایل پیشگیری باید به اندازه مصرف چند ماه در اختیار افراد قرار گیرد و در صورت امکان مشاوره‌ها از راه دور انجام شده و افراد به سمت خودمدیریتی سوق داده شوند(۱۰،۱۴). با توجه به این که تا زمان کشف واکسن یا دارو ناگزیر به زندگی در این شرایط خاص هستیم، تمام زوجینی که تمایل به بارداری دارند باید در مورد خطرات شناخته شده عفونت COVID-۱۹ در دوران بارداری و روش‌های پیشگیری از آن اطلاعات کافی و به روز دریافت کنند و قاعدتاّ استفاده از پزشکی از راه دور یا telehealth برای مشاوره پیش از بارداری و دریافت سایر خدمات سلامت باروری و جنسی در اولویت قرار دارد.
به دلیل آسیب به ایمنی سلولی و تغییرات فیزیولوژیک، زنان باردار نسبت به بیماری‌های تنفسی حساس هستند و احتمال وقوع پنومونی شدید در آن‌ها بیشتر است(۴). زنان باردار ممکن است در معرض افزایش خطر نوع شدید بیماری COVID-۱۹ باشند. برای کاهش بیماری شدید COVID-۱۹ زنان باردار باید از خطرات بالقوه نوع شدید بیماری آگاه باشند. بنابراین باید بر لزوم پیشگیری از COVID-۱۹ در زنان باردار تأکید شده و موانع بالقوه برای این اقدامات مشخص گردد(۵). با این وجود در یک مقاله مرور نظام‌مند مشخص شد که زنان باردار مبتلا به COVID-۱۹ نسبت به جمعیت عمومی با علایم خفیف‌تری مراجعه می‌کنند و با وجود علایم پنومونی ویروسی ممکن است آزمایش RT-PCR آن‌ها منفی باشد(۶). در زنان باردار مبتلا به COVID-۱۹ شیوع زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد، زایمان سزارین و بستری در NICU نسبت به جمعیت عمومی بیشتر است(۶،۷). در زنان سنین باروری مبتلا به عفونت COVID-۱۹، بارداری با بستری و افزایش خطر بستری شدن و بستری در بخش مراقبتهای ویژه و تهویه مکانیکی همراه بوده است ولی خطر مرگ را افزایش نداده است. اگر چه بیشتر مادران بدون هیچ عارضه جدی از بیمارستان مرخص شده‌اند، موربیدیته شدید مادری، موارد متعددی از مرگ مادر و مرگ‌های پریناتال در اثر COVID-۱۹ گزارش شده است. احتمال انتقال عمودی ویروس به جنین رد نشده است و بنابراین پایش دقیق بارداری در موارد COVID-۱۹ و اقدامات لازم برای پیشگیری از عفونت نوزادی ضرورت دارد(۸،۹). انتقال عمودی در چندین مورد عفونت مادری حوالی زایمان در سه ماهه سوم گزارش شده است که مطرح کننده عفونت جنینی است اما شایع نمی‌باشد. پیامدهای نوزادی در نوزادان در معرض خطر در فقدان سایر مشکلات مثل زایمان زودرس یا دکولمان جفت، به خوبی گزارش شده‌اند(۱۰).
اطلاعات در مورد پیامدهای عفونت مادری در سه ماهه اول و دوم بارداری اندک است(۱۰). تب یا هایپرترمی طی سه ماهه اول بارداری که ارگانوژنز رخ می‌دهد ممکن است به عنوان یک عامل خطر محیطی برای ناهنجاری‌های جنینی به ویژه نقایص لوله عصبی و سقط مطرح باشد(۱۱). با توجه به این که هیچ شواهدی برای تراتوژن بودن یا افزایش خطر سقط، مورتالیته یا موربیدیته مادر وجود ندارد، تصمیمات باروری (مانند تصمیم‌گیری برای بارداری، ختم بارداری) نباید از ابتدا بر اساس این نگرانی‌ها صورت گیرد(۱۰). باید در نظر داشت که برخی از داروهایی که برای درمان COVID-۱۹ به کار گرفته می‌شوند، در بارداری منع مصرف دارند یا پیامدهای آن‌ها بر جنین شناخته شده نیست. داروهای ضد ویروسی رمدسیویر (Remdesivir) و آربیدول (arbidol) که در برابر COVID-۱۹ اطمینان بخش بوده‌اند، اگرچه بررسی اثربخشی آن‌ها در بارداری نیاز به تحقیقات بیشتری دارد(۴). در مطالعاتی که بر روی رمدسیویر صورت گرفته است، زنان باردار و شیرده از مطالعه خارج شده‌اند(۱۲). هنوز هیچ واکسنی برای پیشگیری از عفونت کرونا ویروس جدید وجود ندارد و داروهای کمی در کاهش مورتالیته و موربیدیته مؤثر بوده‌اند(۱۳). بحران COVID-۱۹ ممکن است دسترسی به اطلاعات، خدمات و کالاهای ضروری در زمینه سلامت باروری و جنسی را نیز برای زنان دچار مشکل کند(۱۴). پاندمی COVID-۱۹ تعداد ویزیت‌های بارداری را به نصف کاهش داده است(۱۰). در مورد سلامت روانی کوتاه مدت و طولانی مدت مادر و جنین به دنبال تجربه مادری طی پاندمی نیز هنوز دانش کافی وجود ندارد(۱۵). با این وجود بر اساس گایدلاین کالج متخصصین زنان و مامایی آمریکا، بارداری در شرایط COVID-۱۹ یک انتخاب شخصی است و افراد باید در زمینه باردار شدن به صورت مستقل و بر اساس وضعیت سلامت خود، خطرات بالقوه COVID-۱۹ و سایر فاکتورها تصمیم بگیرند. در افرادی با سابقه بیماری دیابت، بیماری ریوی و بیماری قلبی، خطر بیماری شدید ناشی از COVID-۱۹ بیشتر است. بیماران در این شرایط که پاندمی به اقتصاد صدمه وارد کرده، باید به ابعاد اقتصادی بارداری و افزایش ابعاد خانواده نیز بیندیشند(۱۶). بر اساس توصیه WHO، در کسانی که در شش ماه گذشته زایمان داشته یا شرایطی نظیر دیابت، فشار خون بالا یا سرطان پستان را تجربه کرده‌اند یا سیگار می‌کشند، باید از یک روش جلوگیری از بارداری مطمئن در زمان پاندمی کرونا استفاده کنند(۱۷). با توجه به شکاف موجود در دانش، بیماران نابارور نیز باید در مورد مزایا و معایب شروع درمان ناباروری طی پاندمی کرونا مشاوره شوند. این مشاوره باید شامل کسانی شود که شرایط خاص مانند فشارخون، دیابت و چاقی دارند و ممکن است در صورت ابتلا به عفونت در معرض افزایش خطر عوارض باشند. همچنین افرادی که مبتلا به بیماری هستند باید تا زمان اطمینان از بهبودی کامل، از بارداری پیشگیری کنند و در صورتی که طی سیکل درمان ناباروری هستند نیز توصیه شده است که تخمک‌ها یا جنین‌های خود را فریز کنند و تا زمان بهبودی کامل انتقال جنین انجام ندهند(۱۳). رعایت توصیه‌های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) از جمله شستشوی دست‌ها با صابون، لمس نکردن صورت، رعایت انزوای فیزیکی در تمام زنان باردار یا کسانی که قصد بارداری دارند ضروری است(۱۸). واضح است که دسترسی به روش‌های پیشگیری از بارداری نیز باید همچنان حفظ شده و طیفی از روش‌های پیشگیری از بارداری طولانی اثر برگشت پذیر تا کوتاه مدت شامل روش‌های اورژانسی باید در دسترس افراد وجود داشته باشند. ترجیحاّ وسایل پیشگیری باید به اندازه مصرف چند ماه در اختیار افراد قرار گیرد و در صورت امکان مشاوره‌ها از راه دور انجام شده و افراد به سمت خودمدیریتی سوق داده شوند(۱۰،۱۴). با توجه به این که تا زمان کشف واکسن یا دارو ناگزیر به زندگی در این شرایط خاص هستیم، تمام زوجینی که تمایل به بارداری دارند باید در مورد خطرات شناخته شده عفونت COVID-۱۹ در دوران بارداری و روش‌های پیشگیری از آن اطلاعات کافی و به روز دریافت کنند و قاعدتاّ استفاده از پزشکی از راه دور یا telehealth برای مشاوره پیش از بارداری و دریافت سایر خدمات سلامت باروری و جنسی در اولویت قرار دارد.
فهرست منابع
1. A Message for Patients from The Society for Assisted Reproductive Technology [https://www.sart.org/patients/covid-19-alert-for-patients/?_ga=2.178573604.1412195166.1585666629-1789735470.1585666629] 2020.
2. Song C, Wang Y, Li W, Hu B, Chen G, Xia P, Wang W, Li C, Diao F, Hu Z, Yang X. Absence of 2019 novel coronavirus in semen and testes of COVID-19 patients. Biology of reproduction. 2020 Apr 16. [DOI:10.1093/biolre/ioaa050] [PMID] [PMCID]
3. Wang S, Zhou X, Zhang T, Wang Z. The need for urogenital tract monitoring in COVID-19. Nature Reviews Urology. 2020 Apr 20:1-2. [DOI:10.1038/s41585-020-0319-7] [PMID] [PMCID]
4. Mei Y, Luo D, Wei S, Liao X, Pan Y, Yang X, Lin Y. Obstetric Management of COVID-19 in Pregnant Women. Frontiers in Microbiology. 2020 May 26;11:1186. [DOI:10.3389/fmicb.2020.01186] [PMID] [PMCID]
5. Ellington S, Strid P, Tong VT, Woodworth K, Galang RR, Zambrano LD, Nahabedian J, Anderson K, Gilboa SM. Characteristics of women of reproductive age with laboratory-confirmed SARS-CoV-2 infection by pregnancy status-United States, January 22-June 7, 2020. Morbidity and Mortality Weekly Report. 2020;69(25):769. [DOI:10.15585/mmwr.mm6925a1] [PMID] [PMCID]
6. Smith V, Seo D, Warty R, Payne O, Salih M, Chin KL, Ofori-Asenso R, Krishnan S, da Silva Costa F, Vollenhoven B, Wallace E. Maternal and neonatal outcomes associated with COVID-19 infection: A systematic review. Plos one. 2020;15(6):e0234187. [DOI:10.1371/journal.pone.0234187] [PMID] [PMCID]
7. Huntley BJ, Huntley ES, Di Mascio D, Chen T, Berghella V, Chauhan SP. Rates of Maternal and Perinatal Mortality and Vertical Transmission in Pregnancies Complicated by Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 (SARS-Co-V-2) Infection: A Systematic Review. Obstetrics & Gynecology. 2020 Jun 9. [DOI:10.1097/AOG.0000000000004010] [PMID]
8. Hantoushzadeh S, Shamshirsaz AA, Aleyasin A, Seferovic MD, Aski SK, Arian SE, Pooransari P, Ghotbizadeh F, Aalipour S, Soleimani Z, Naemi M. Maternal death due to COVID-19 disease. Am J Obstet Gynecol. 2020 Apr 28. [DOI:10.1016/j.ajog.2020.04.030] [PMID] [PMCID]
9. Shojaei S, Kouchek M, Miri MM, Salarian S, Sistanizad M, Ariana S, Hosseini M, Shoaee S, Haghighi M, Nabavi M, Farahbakhsh M. Twin pregnant woman with COVID-19: a case report. Journal of Cellular & Molecular Anesthesia. 2020;5(1):43-6.
10. Berghella V: Coronavirus disease 2019 (COVID-19): Pregnancy issues. UpToDate Internet 2020.
11. Hutson MR, Keyte AL, Hernández-Morales M, Gibbs E, Kupchinsky ZA, Argyridis I, Erwin KN, Pegram K, Kneifel M, Rosenberg PB, Matak P. Temperature-activated ion channels in neural crest cells confer maternal fever-associated birth defects. Science signaling. 2017;10(500)1. [DOI:10.1126/scisignal.aal4055] [PMID] [PMCID]
12. Wang Y, Zhang D, Du G, Du R, Zhao J, Jin Y, Fu S, Gao L, Cheng Z, Lu Q, Hu Y. Remdesivir in adults with severe COVID-19: a randomised, double-blind, placebo-controlled, multicentre trial. The Lancet. 2020 Apr 29.
13. American society for reproductive medicine (ASRM). Patient management and clinical recommendations during the coronavirus (covid-19) pandemic. UPDATE #5 (June 8, 2020 through July 6, 2020) [https://www.asrm.org/globalassets/asrm/asrm-content/news-and-publications/covid-19/covidtaskforceupdate5.pdf] 2020.
14. COVID-19: Ensure women's access to sexual and reproductive health and rights [https://www.coe.int/en/web/commissioner/-/covid-19.
15. Topalidou A, Thomson G, Downe S. COVID-19 and maternal mental health: Are we getting the balance right?. MedRxiv. 2020 Jan 1. [DOI:10.1101/2020.03.30.20047969] [PMCID]
16. American College of Obstetricians and Gynecologists. Practice advisory: novel coronavirus 2019 (COVID-19). Dostopno na: https://www. acog. org/Clinical-Guidance-and-Publications/Practice-Advisories/Practice-Advisory-Novel-Coronavirus2019. 2020 Mar 13.
17. WHO: Q&A: Contraception/Family planning and COVID-19. https://www.who.int/news-room/q-a-detail/contraception-family-planning-and-covid-19.
18. Coronavirus (COVID-19), Pregnancy, and Breastfeeding: A Message for Patients. Last updated: June 18, 2020. In: ACOG. 2020.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
