جلد 26، شماره 85 - ( دی 1392 )                   جلد 26 شماره 85 صفحات 75-66 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Moghimian M, Karimi T. The Effect of Group Positive Self- talk and Relaxation techniques Training and their Combination on Social Anxiety of Nursing Students. IJN 2013; 26 (85) :66-75
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-1692-fa.html
مقیمیان مریم، کریمی طیبه. تاثیر آموزش گروهی تکنیک های خودگویی مثبت و تن آرامی و ترکیب آنها بر هراس اجتماعی دانشجویان پرستاری. نشریه پرستاری ایران. 1392; 26 (85) :66-75

URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-1692-fa.html


1- مربی گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، اصفهان، ایران (نویسنده مسوول). ، Email: m-moghimian@iaun.ac.ir
2- کارشناس ارشد آموزش پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، اصفهان، ایران
چکیده:   (6705 مشاهده)

  چکیده

  زمینه و هدف: هراس اجتماعی، نوعی اختلال اضطرابی است که به عنوان ترس شدید و مزمن از موقعیتهایی که باعث تحقیر و خجالت زدگی می شود توصیف شده است. پژوهش حاضر، با هدف تعیین تاثیر آموزش گروهی تکنیک های تن آرامی و خودگویی مثبت و ترکیب آنها بر هراس اجتماعی دانشجویان پرستاری انجام شد.

  روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه کارازمایی بالینی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل است. از میان 400 دانشجوی پرستاری مشغول به تحصیل در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد در سال تحصیلی 92-1391، کلیه مبتلایان به اختلال هراس اجتماعی به تعداد 48 نفر با استفاده از پرسشنامه هراس اجتماعی جدا شده و به صورت تصادفی و مساوی در سه گروه آزمون و یک گروه کنترل (هر گروه 12 نفر) جایگزین شدند. گروه های آزمون شامل گروه آموزش تن آرامی، خود گویی مثبت و ترکیب آنها، طی 16 جلسه، بصورت 2 جلسه یک ساعته در هفته، تحت آموزش گروهی قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. پس آزمون و پیگیری (دو ماه بعد) با همان ابزار انجام شد و تجزیه و تحلیل داده ها توسط آزمونهای آنالیز واریانس یکطرفه، آزمون تعقیبی LSD و آنالیز واریانس با مشاهدات تکراری در نرم افزار spss نسخه 20 انجام گرفت.

  یافته ها: نتایج آزمون آنالیز واریانس یکطرفه نشان داد که قبل از مداخله، میانگین نمرات هراس اجتماعی بین گروهها، اختلاف معنی دار نداشتند (45/0 = P ). بعد از مداخله در مقایسه دو به دوی هر یک از گروههای آزمون با گروه کنترل، میانگین نمرات به طور معنی داری کمتر بود (001/0> P ). در پیگیری، میانگین نمرات در گروه آموزش تن آرامی به طور معنی داری کمتر از گروه خود گویی مثبت و ترکیبی و در گروههای خود گویی مثبت و ترکیبی به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (03/0 = (P، اما دو گروه خود گویی مثبت و ترکیبی با هم اختلاف معنی دار نداشتند.

نتیجه گیری کلی: این مداخله، بر تاثیر آموزش تکنیک های شناختی- رفتاری، با توجه بیشتر بر تکنیک های تن آرامی، جهت کاهش علائم هراس اجتماعی، تأکید می نماید . توصیه می شود که این شیوه آموزشی- درمانی به صورت فردی نیز مورد بررسی قرار گیرد و نتایج آن با یکدیگر مقایسه شوند .
متن کامل [PDF 289 kb]   (3233 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری
دریافت: 1393/4/17 | پذیرش: 1393/4/17 | انتشار: 1393/4/17

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به {نشریه پرستاری ایران} می باشد.

Designed & Developed by : Yektaweb