جلد 35، شماره 138 - ( آبان (پیش از انتشار) 1401 )
جلد 35 شماره 138 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bagheri Sheykhangafshe F, Fathi-Ashtiani A, Savabi Niri V, Sarlak N, Deldari Alamdari M. Comparison of Post-traumatic Stress Disorder, Burnout and Psychological Distress in Nurses with and without COVID-19. IJN 2022; 35 (138)
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3506-fa.html
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3506-fa.html
باقری شیخانگفشه فرزین، فتحی آشتیانی علی، صوابی نیری وحید، سرلک نیلوفر، دلداری علمداری مهدیه. مقایسه اختلال استرس پس از ضربه، فرسودگی شغلی و پریشانی روانشناختی در پرستاران با و بدون ابتلاء به کووید-19. نشریه پرستاری ایران 1401; 35 (138)
1- دانشجوی دکترای تخصصی روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- ، afa1337@gmail.com
2- ، afa1337@gmail.com
چکیده: (81 مشاهده)
زمینه و هدف: طی همهگیری کووید-19 بسیاری از پرستاران ماههای زیادی را از خانواده و دوستان خود دور بودند، ترس زیادی از کووید-19 داشتند، شاهد مرگ بیماران خود بودند، فشار کاری زیادی را تجربه میکردند و نمیدانستند چه زمانی این اپیدمی به پایان میرسد. تمامی این عوامل باعث گردید تا پژوهش حاضر به بررسی و مقایسه اختلال استرس پس از ضربه، فرسودگی شغلی و پریشانی روانشناختی در پرستاران با و بدون ابتلاء به کووید-19 بپردازد.
روش بررسی: روش این پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسهای بود. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل تمامی پرستاران زن و مرد مراکز خدمات درمانی خصوصی شهر تهران در مرداد تا مهر ماه سال 1400 بود. در مطالعه حاضر، 220 پرستار به صورت در دسترس از طریق فراخوان اینترنتی (واتساپ و اینستاگرام) در پژوهش شرکت کردند. پرستاران به پرسشنامههای اختلال استرس پس از ضربه، فرسودگی شغلی و پریشانی روانشناختی پاسخ دادند. در انتها تحلیل دادهها با استفاده از واریانس چند متغیره و تک متغیره توسط نرمافزار SPSS نسخه 16، انجام شد.
یافته ها: نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که بین دو گروه تفاوت معناداری (01/0P<) از نظر اختلال استرس پس از ضربه، فرسودگی شغلی و پریشانی روانشناختی وجود دارد. پرستارانی که مبتلاء به کووید-19 شده بودند نمرات بیشتری در اختلال استرس پس از ضربه (38/96)، خستگی عاطفی (45/12)، مسخ شخصیت (49/15)، افسردگی (97/92)، اضطراب (94/37) و استرس (66/47) کسب کردند. همچنین پرستارانی که مبتلاء به کووید-19 نشده بودند نمرات بیشتری در کفایت شخصی (06/15) کسب کردند.
نتیجه گیری: از آنجایی که پرستاران از روزهای ابتدایی همهگیری کروناویروس 2019 در خط مقدم مقابله با کووید-19 بودند، از نظر سلامت روانی و عملکرد شغلی تحت تأثیر قرار گرفتند. بسیاری از پرستاران به علت شبکاری، بیخوابی، فشار کار سنگین، حجم بالای بیمار، عدم درمان قطعی برای کرونا و دوری از خانواده استرس و اضطراب زیادی را تجربه کردند که منجر به تشدید فرسودگی شغلی در آنها شد.
روش بررسی: روش این پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسهای بود. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل تمامی پرستاران زن و مرد مراکز خدمات درمانی خصوصی شهر تهران در مرداد تا مهر ماه سال 1400 بود. در مطالعه حاضر، 220 پرستار به صورت در دسترس از طریق فراخوان اینترنتی (واتساپ و اینستاگرام) در پژوهش شرکت کردند. پرستاران به پرسشنامههای اختلال استرس پس از ضربه، فرسودگی شغلی و پریشانی روانشناختی پاسخ دادند. در انتها تحلیل دادهها با استفاده از واریانس چند متغیره و تک متغیره توسط نرمافزار SPSS نسخه 16، انجام شد.
یافته ها: نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که بین دو گروه تفاوت معناداری (01/0P<) از نظر اختلال استرس پس از ضربه، فرسودگی شغلی و پریشانی روانشناختی وجود دارد. پرستارانی که مبتلاء به کووید-19 شده بودند نمرات بیشتری در اختلال استرس پس از ضربه (38/96)، خستگی عاطفی (45/12)، مسخ شخصیت (49/15)، افسردگی (97/92)، اضطراب (94/37) و استرس (66/47) کسب کردند. همچنین پرستارانی که مبتلاء به کووید-19 نشده بودند نمرات بیشتری در کفایت شخصی (06/15) کسب کردند.
نتیجه گیری: از آنجایی که پرستاران از روزهای ابتدایی همهگیری کروناویروس 2019 در خط مقدم مقابله با کووید-19 بودند، از نظر سلامت روانی و عملکرد شغلی تحت تأثیر قرار گرفتند. بسیاری از پرستاران به علت شبکاری، بیخوابی، فشار کار سنگین، حجم بالای بیمار، عدم درمان قطعی برای کرونا و دوری از خانواده استرس و اضطراب زیادی را تجربه کردند که منجر به تشدید فرسودگی شغلی در آنها شد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
