جستجو در مقالات منتشر شده
جلد ۱۳، شماره ۲۵ - ( ۱۰-۱۳۷۹ )
مقدمه: یکی از مهمترین عوامل مرگ ومیر مادران در دنیا سقطهای غیر قانونی است. این سقطها می‌توانند عامل ناتوانیهایی در باروری، عفونتهای دستگاه تناسلی، خونریزی‌ها و صدمات داخل شکمی نیز باشند.
هدف : تعیین شیوع حاملگی ناخواسته درمراجعین به درمانگاههای مراقبت از بارداری شهر تهران، ارتباط ناخواسته بودن حاملگی با اقدام به سقط یا فکر کردن به آن وعلل عدم اقدام به سقط.
نوع پژوهش : پژوهش حاضر به توصیف شیوع حاملگی ناخواسته، اقدام به سقط ویا فکرکردن به آن و هم چنین دلائل عدم اقدام به سقط پرداخته است. جهت جمع آوری اطلاعات از روش مصاحبه چهره به چهره استفاده شده است .
نمونه : تعداد ۳۰۲۸ نفر از زنان بار دار مراجعه کننده به ۱۰ بیمارستان وابسته به دانشگاهها در شهر تهران به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند.
نتایج : شیوع حاملگی ناخواسته ۹/ ۳۳% به دست آمد. ۵/۱۹% از مراجعین به سقط فکر کرده بودند اما تنها ۲/۷% جهت سقط اقداماتی انجام داده بودند. علت اصلی عدم اقدام به سقط داشتن اعتقادات مذهبی ذکر شده بود. ۵۵% از افرادیکه به سقط فکر کرده بودند، درمقابل ۱% از افرادیکه به سقط فکر نکرده بودند اعلام داشتند که حاملگی آنها ناخواسته است .
بحث و نتیجهگیری : پیشنهاد میشود که از طرق مختلف منجمله افزایش سطح آگاهی زنان جامعه نسبت به تحکیم باورهای مذهبی ایشان اقدام نمود. چرا که براساس یافته‌های این پژوهش اعتقادات مذهبی می‌تواند دلیل محکمی برای عدم اقدام به سقط غیر قانونی باشد. توجه به آموزش زنان جهت استفاده بهینه از وسائل پیشگیری از بارداری و تسهیل دسترسی آنان به این وسایل از راهکارهای عمده پیشنهادی این پژوهش در جهت پیشگیری از وقوع حاملگی‌های ناخواسته است .
جلد ۲۳، شماره ۶۴ - ( ۴-۱۳۸۹ )
زمینه و هدف: اضطراب یک پدیده عالمگیر بشری است. به کارگیری برخی از روش ها می تواند تا حدودی از اثرات مخرب اضطراب بکاهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط باورهای مذهبی دانشجویان پرستاری با میزان اضطراب آنان در دانشکده پرستاری و مامائی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران در سال ۱۳۸۴-۱۳۸۵ انجام شد.
روش بررسی: این پژوهش از نوع ارتباطی پیش بینی کننده بود که در آن باورهای مذهبی دانشجویان مورد بررسی قرار گرفت. جامعه پژوهش کلیه دانشجویان پرستاری مقطع کارشناسی دانشکده پرستاری و مامائی دانشگاه علوم پزشکی ایران بوده که در هنگام پژوهش در دانشکده مشغول به تحصیل بوده اند که از جامعه فوق ۱۰۸ نفر به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند، ابزار گردآوری داده ها شامل سه پرسشنامه بود. پرسشنامه اول مربوط به مشخصات فردی نمونه های پژوهش بود. پرسشنامه دوم سنجش باورهای مذهبی و شامل ۳۰ سئوال ۴ گزینه ای بود. پرسشنامه سوم اضطراب بک و حاوی ۲۱ سئوال ۴ گزینه ای بود.
یافته ها: یافته ها نشان داد که ۹/۷۶درصد دانشجویان باور مذهبی زیاد دارند. میانگین نمره باورهای مذهبی نمونه ها ۸۹/۶۹ با انحراف معیار ۳۵/۱۳ بود؛ بین فعالیت مذهبی (دعا خواندن و....) و باورهای مذهبی ارتباط معنی دار وجود داشت (۰۰۰/۰ P= ) همچنین نتایج نشان داد که ۹/۵۱ درصد نمونه ها بدون اضطراب بودند. بین اضطراب دانشجویان و تجربه بحران در شش ماه گذشته ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (۰۰۱/۰ P= ). در رابطه با تعیین ارتباط باورهای مذهبی با میزان اضطراب نتایج ضریب همبستگی اسپیرمن نشان داد که هرچه نمره باورهای مذهبی نمونه ها بیشتر بود، اضطراب نیز کمتر بود. (۰۰۰۱/۰ P= ، ۳۹۸/۰ – r= ).
نتیجه گیری: نتایج نشان داد، باورهای مذهبی با میزان اضطراب ارتباط دارد و نیز دانشجویانی که تجربه بحران را داشتند آسیب پذیری بیشتری نیز داشتند. بنابراین تلاش جهت حمایت دانشجویان به منظور پیشگیری از بروز اضطراب با توجه به باورهای مذهبیشان ضروری است.
جلد ۲۵، شماره ۷۹ - ( ۱۰-۱۳۹۱ )
زمینه و هدف: معنویت و مولفه های آن به دلیل تاثیر بر سازه های روانشناختی و قابلیت اثرگذاری بر عملکردهای سازمانی در سال های اخیر مورد توجه محققین قرار گرفته است. هدف اصلی این پژوهش تعیین رابطه بین مولفه های مذهبی/ معنوی با سلامت روان و امید به آینده در کارکنان بیمارستان است.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک پژوهش مقطعی- همبستگی بود که جامعه آماری را کارکنان بیمارستانهای دولتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز (۴۰۰۰ نفر) در پاییز ۱۳۸۹ تشکیل دادند که از بین آنها ۲۵۰ نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه امید به آینده ، سلامت روان و همچنین ابعاد های مذهبی – معنوی شامل پنج مؤلفه (بهزیستی وجودی، انگیزه پرستش و سازگاری، تعالی معنوی، حمایت مذهبی و اعمال و نگرش مذهبی) جمع آوری و از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام با استفاده از SPSS نسخه ۱۸ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .
یافته ها: بین مولفه های بهزیستی وجودی با امید به آینده، انگیزه پرستش و سازگاری با امید به آینده و سلامت روان با امید به آینده رابطه معناداری وجود داشت(۰۱/۰ P< ). همچنین تمام مولفه های مذهبی- معنوی دارای همبستگی معناداری با سلامت روان بودند(۰۱/۰ P< ). نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نیز حاکی از آن بود که در گام اول انگیزه پرستش با ضریب تعیین ۵ درصد، در گام دوم انگیزه پرستش همراه با سلامت روان با ضریب تعیین ۴/۶ درصدی، در گام سوم انگیزه پرستش همراه با سلامت روان و بهزیستی وجودی با ضریب تعیین ۱/۹ درصدی و در گام چهارم ترکیب انگیزه پرستش همراه با بهزیستی وجودی با ضریب تعیین ۹/۸ درصدی با امید به آینده دارای رابطه چندگانه معنادار هستند.
نتیجه گیری کلی: شواهد به دست آمده در این پژوهش حاکی از آن است که انگیزه پرستش همراه با بهزیستی وجودی به ترتیب مهمترین ابعاد مذهبی- معنوی هستند که به همراه سلامت روان بر امید به آینده موثرند.
جلد ۲۶، شماره ۸۱ - ( ۲-۱۳۹۲ )
زمینه و هدف : معنویت و مذهب به عنوان یک بعد انسانی و نقشی که در بهبودی افراد دارد، به طور روز افزونی مورد توجه قرار گرفته است . این مطالعه با هدف بررسی ارتباط فعالیتهای مذهبی و سلامت معنوی با کنترل قندخون در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- همبستگی، ۱۵۴بیمار مبتلا به دیابت نوع۲ بستری در دو بیمارستان کامکار عرب نیا و شهید بهشتی شهر قم با روش نمونهگیری مستمر و آسان در سال۱۳۹۰ شرکت کردند. اطلاعات بوسیله ابزارهای فعالیتهای مذهبی Arcury و سلامت معنوی Ellison & Paloutzian جمع آوری و نمونه خون وریدی برای اندازهگیری هموگلوبین گلیکوزیله و قند خون ناشتا از بیماران گرفته شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرمافزار SPSS ویرایش۱۸ و آمار توصیفی، آزمونهای t-test ، پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه انجام شد.
یافتهها: میانگین و انحراف معیار نمره سلامت معنوی ۸۸/۱۲ ± ۷۹/۹۰ (طیف نمره ۱۲۰-۲۰) و میانگین فعالیتهای مذهبی۹۳/۱۲ ± ۸۱/۴۰ (طیف نمره۶۵-۰ )بود. هموگلوبین گلیکوزیله ۸/۶۸% آنها بیشتر یا مساوی ۷% بود و ۱/۵۷% آنها قند خون بیش از ۱۱۰ میلیگرم در دسی لیتر داشتند. نمرات سلامت معنوی و فعالیتهای مذهبی دو گروه بیماران با هموگلوبین گلیکوزیله بیشتر و مساوی۷% و کمتر از ۷% تفاوت معنی داری نداشت (۸۸۸/۰= p ، ۳۲۴/۰= p ) . قندخون ناشتای بیماران با سلامت معنوی و فعالیتهای مذهبی آنان ارتباط معنیداری نداشت (۴۲۲/۰= p ، ۱۲۸/۰= p ) . ولی بین مذهبی بودن (به طور کلی) با قند خون ناشتا ارتباط معنیداری مشاهده شد (۰۵/۰> P ).
نتیجهگیری کلی : در این مطالعه نمرات سلامت معنوی و فعالیتهای مذهبی در بین بیماران با قند خون کنترل شده و کنترل نشده تفاوت معنیداری نداشت. پیشنهاد میشود، مطالعه‌ای به شکل مورد- شاهدی و طولی با حجم نمونه بیشتر همراه با بررسی وضعیت خودمراقبتی بیماران انجام شود.جلد ۲۶، شماره ۸۵ - ( ۱۰-۱۳۹۲ )
چکیده
زمینه و هدف: مناسب بودن مشاوره تنظیم خانواده جهت انتخاب آگاهانه و استفاده صحیح و مسئولانه از روش های پیشگیری از بارداری نقش بسیار مهمی ایفا می کند. موانع فرهنگی-مذهبی می تواند در مشاوره تنظیم خانواده اثر گذار باشد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه دیدگاه مدیران، کارکنان و مددجویان در زمینه موانع فرهنگی و مذهبی مشاوره تنظیم خانواده انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقایسهای به صورت مقطعی، تک مرحلهای و سه گروهی با مشارکت ۲۹۵ نفر شامل ۵۹ نفر از مدیران، ۱۱۰ نفر از کارکنان و ۱۲۶ نفر از مددجویان در مراکز بهداشتی-درمانی شهر اصفهان در سال ۱۳۹۱ انجام گردید. نمونه گیری در مدیران و کارکنان به روش سرشماری و در مددجویان به روش تصادفی ساده بود. ابزارگردآوری اطلاعات، پرسشنامهای محقق ساخته بوده که در دو بخش ویژگیهای فردی-باروری و سنجش دیدگاه طراحی شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از روشهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار، فراوانی نسبی و مطلق) و استنباطی (آنالیز واریانس یک طرفه) در SPSS نسخه ۱۹ استفاده گردید.
یافتهها: اختلاف معنیداری بین میانگین نمره دیدگاه مدیران، کارکنان و مددجویان در زمینه موانع فرهنگی و مذهبی مشاوره تنظیم خانواده مشاهده شد ( ۰۰۱/. P< ).
نتیجهگیری کلی: نتایج این مطالعه نشانگر تفاوت در دیدگاه سه گروه مورد بررسی بود؛ بطوریکه مددجویان این موانع را کم رنگ تر و کم اثرتر از ارایه دهندگان در مشاوره تنظیم خانواده گزارش کردند. بنابراین لزوم برنامهریزی جهت برگزاری جلساتی با حضور همزمان سه گروه جهت شناسایی دغدغه هایی که عملکرد هر کدام از این افراد را در زمینه برنامه ریزی و اجرای صحیح مشاوره تنظیم خانواده تحت تاثیر قرار می دهد احساس می شود.
جلد ۲۶، شماره ۸۶ - ( ۱۲-۱۳۹۲ )
چکیده
زمینه و هدف: سلامت عمومی تنها با بیماری و درمان آن تعیین نمی شود، بلکه به سایر شرایط روانی و اجتماعی وابسته است. از مهمترین آنها می توان به صفات شخصیت، جهت گیری مذهبی و شادکامی اشاره کرد. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط صفات شخصیت، جهت گیری مذهبی و شادکامی با سلامت عمومی دانشجویان پرستاری انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی – تحلیلی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش همه دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین – پیشوا در سال تحصیلی ۹۲-۱۳۹۱ بودند. در کل ۱۴۰ دانشجو (۹۶ دختر و ۴۴ پسر) به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. همه آنها پرسشنامه های صفات شخصیت Costa & McCrae، جهت گیری مذهبی Allport & Ross، شادکامی Argyle & Luo، و سلامت عمومی Goldberg & Hillier را تکمیل کردند. داده ها با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: روان رنجورخویی (۴۲/۰-=r) با سلامت عمومی رابطه منفی و معنادار و برون گرایی (۲۷/۰ =r) ، سازگاری (۳۱/۰ =r ) ، وظیفه شناسی (۲۲/۰ =r) ، جهت گیری مذهبی درونی (۳۶/۰ =r) و شادکامی (۲۹/۰ =r) با سلامت عمومی رابطه مثبت و معنادار داشتند (۰۵/۰ p≤) . در یک مدل پیش بین صرفا روان رنجورخویی، جهت گیری مذهبی درونی، شادکامی و برون گرایی توانستند ۳۷ درصد از واریانس سلامت عمومی را پیش بینی کنند. سهم روان رنجورخویی بیش از سایر متغیرها بود.
نتیجه گیری کلی: با توجه یافته های پژوهش حاضر، روان رنجورخویی، جهت گیری مذهبی درونی، شادکامی و برون گرایی مهمترین پیش بینی کننده های سلامت عمومی بودند. توصیه می شود برنامه ریزان، درمانگران و مشاوران روانی اجتماعی به نشانه های متغیرهای مذکور توجه کرده و بر اساس آنها برنامه هایی را برای بهبود سلامت عمومی دانشجویان پرستاری طراحی کنند.جلد ۳۱، شماره ۱۱۴ - ( ۸-۱۳۹۷ )
|
یافتهها: در این پژوهش ۷۱ نفر (۶/۴۸ درصد) از ۱۴۶ نفر را مردان و ۷۵ نفر (۴/۵۱ درصد) را زنان تشکیل دادند که از نظر سنی شرکت‌کنندگان در دامنه‌ی سنی ۱۵ تا ۷۲ سال قرار داشتند. یافتهها نشان داد که میان سبک مقابله‌ی مذهبی مثبت با فشار مراقبتی رابطه‌ی معنیداری وجود ندارد اما سبک مقابله‌ی مذهبی منفی با فشار مراقبتی دارای رابطه مستقیم و معنی‌دار می‌باشد و میزان همبستگی آن برابر با ۳۴ درصد است. همچنین، سبک مقابله‌ی مذهبی منفی (۴۴۴/۴t=)، (۳۵۲/۰β=) به طور معنیداری، فشار مراقبتی را پیش‌بینی می‌کند ولی سبک مقابله‌ی مذهبی مثبت (۴۳۸/۰t=)، (۰۳۵/۰β=) تبیین معنیداری از فشار مراقبتی ندارد.
نتیجهگیری کلی: با توجه به نتایج مطالعه، میان سبک مقابله‌ی مذهبی مثبت با فشار مراقبتی رابطه‌ی معنیداری وجود ندارد؛ اما سبک مقابله‌ی مذهبی منفی با فشار مراقبتی دارای رابطه‌ی مستقیم و معنی‌دار است. بنابراین، به کارگیری سبک مقابله‌ی مذهبی منفی منجر به کاهش سلامت روان و افزایش فشار مراقبتی می‌گردد. در واقع، مذهب به عنوان یکی از ابعاد معنویت و به عنوان راهکاری مقابله‌ای می‌تواند منجر به کاهش تنش‌ها شود. از همین رو، سازمان بهداشت جهانی نیز معنویت را به عنوان یک اصل برای ارتقای سلامت افراد پذیرفته است. از سویی دیگر، در پژوهش حاضر سبک مقابله‌ی مذهبی مثبت قادر به پیش‌بینی فشار مراقبتی مراقبین نبود. مراقبتهای طولانی و گسترده‌ای که مراقبین افراد مبتلا به سرطان مرحله‌ی انتهایی به علت طولانی شدن فرآیند درمان و دوره‌ی بیماری به آنها عرضه داشته‌اند، می‌تواند اثربخشی و کارایی راهبردهای مقابله‌ای، از جمله راهبردهای مقابله‌ای مثبت را در جهت کاهش فشار مراقبتی کاهش دهد. بر اساس یافته‌های این مطالعه، سبک مقابله‌ی مذهبی منفی، تأثیر منفی بر تحمل فشار مراقبین بیماران مبتلا به سرطان مرحله‌ی انتهایی داشته و این افراد را در معرض احساس فشار بالاتر و در نتیجه کاهش کیفیت زندگی قرار می‌دهد. بنابراین، آموزش مهارت‌های مقابله‌ای با تمرکز بر بهبود راهبردهای مقابله‌ای مذهبی مثبت به مراقبین بیماران مبتلا به سرطان از همان مراحل ابتدایی، می‌تواند گامی مؤثر در جهت کاهش فشار مراقبتی که این مراقبین طی فرایند درمان متحمل می‌شوند، باشد. بنابراین، پیشنهاد میشود از نتایج بررسی حاضر در خدمات روان شناختی ارائه شده به مراقبین بیماران مراحل انتهایی جهت کاهش فشار مراقبتی آنها استفاده شود.
جلد ۳۵، شماره ۱۳۶ - ( ۴-۱۴۰۱ )
زمینه و هدف: فرزندآوری پدیده مهمی در حرکات جمعیتی بوده و برای کشورهایی که نرخ باروری آنها زیر سطح جانشینی است، به‌عنوان یکی از محورهای مهم توسعه پایدار محسوب میشود. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین مسئولیت‌پذیری و جهت‌گیری مذهبی با قصد فرزندآوری در زنان مراجعه‌کننده به مراکز جامع سلامت شهر یاسوج در سال ۱۳۹۸-۱۳۹۹ انجام شد.
روش: این مطالعه یک پژوهش مقطعی از نوع توصیفی همبستگی بود که بر روی ۲۴۰ زن متأهل بارور ۱۸ تا ۴۵ سال ایرانی مراجعه‌کننده به مراکز جامع سلامت شهر یاسوج با روش نمونهگیری مستمر انجام شد. معیارهای ورود به مطالعه شامل مبتلا نبودن به بیماری‌های مزمن ناتوان‌کننده، بیماری روانی شناخته‌شده و یا هرگونه منعی برای بارداری درج‌شده در پرونده و یا به گفته خود مراجعه‌کننده بود. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های مشخصات فردی، پرسشنامه مسئولیت‌پذیری هاریسون گاف، پرسشنامه جهت‌گیری مذهبی و یک سؤال مربوط به تمایل به باروری استفاده شد. تحلیل اطلاعات با نرمافزار SPSS نسخه ۲۰ و با استفاده از روشهای آماری کای‌دو، تی مستقل و آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه انجام شد.P<۰/۰۵ به‌عنوان سطح معناداری درنظر گرفته شد.
یافتهها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد بین مسئولیت‌پذیری و قصد فرزندآوری ارتباط معکوس و معناداری وجود داشته است (۰/۰۳۶=P). بدین صورت که در زنانی که نمره مسئولیت‌پذیری بالاتری داشتند، قصد فرزندآوری به‌طور معناداری پایین‌تر بود. در این مطالعه، بین جهت‌گیری مذهبی و ابعاد درونی و بیرونی آن با قصد فرزندآوری ارتباط معناداری مشاهده نشد. همچنین از بین مشخصات فردی افراد شرکت‌کننده در این پژوهش تنها بین سن (۰/۰۰۱= P) و طول مدت ازدواج (۰/۰۰۱=P) و همچنین تعداد فرزندان پسر (۰/۰۱۱=P) با قصد فرزندآوری ارتباط معناداری مشاهده شد.
نتیجهگیری: یافته‌های این مطالعه بیانگر کاهش قصد فرزندآوری زنان سنین باروری شهریاسوج با افزایش مؤلفه‌هایی نظیر مسئولیت‌پذیری، سن، طول مدت ازدواج و همچنین تعداد فرزندان پسر بود. بنابراین توصیه میشود زنان بالای ۱۸ سال تشویق به فرزندآوری در سنین پایین‌تر شوند. همچنین شاید بتوان با آموزش مهارت‌های فرزندآوری، زنان با حس مسئولیت بالاتر را تشویق به فرزندآوری کرد. اگرچه این مسئله نیاز به مطالعات بیشتری دارد.
| صفحه ۱ از ۱ |
تماس با ما
نشانی : تهران، خیابان ولی عصر(عج)، بالاتر از میدان ونک، خیابان رشید یاسمی،ساختمان
دانشکده پرستاری و مامایی ومدیریت و اطلاع رسانی پزشکی،مرکز تحقیقات مراقبت های
پرستاری و مامایی
تلفن:۴۳۶۵۱۲۳۰- (۰۲۱)
پست الکترونیک: ijn@journals.iums.ac.ir
تلفن ناشر:۴۵۳۵۵۰۰۰(۰۲۱)
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به {نشریه پرستاری ایران} می باشد.
Designed & Developed by : Yektaweb