جستجو در مقالات منتشر شده


۴ نتیجه برای فعالیت فیزیکی

آرمان آزادی، منیره انوشه، فاطمه الحانی، ابراهیم حاجی زاده،
جلد ۲۰، شماره ۵۰ - ( ۴-۱۳۸۶ )
چکیده

  زمینه و هدف: با توجه به افزایش شیوع چاقی و اضافه وزن در میان نوجوانان، بررسی عوامل مؤثر بر شرکت نوجوانان در رفتارهای سلامتی مرتبط با وزن، ضروری به نظر می‌رسد. این مطالعه با هدف تعیین و مقایسه میزان موانع و حمایت‌های انجام فعالیت فیزیکی و نیز زمان انجام فعالیت ورزشی و استفاده از تلویزیون و رایانه، در نوجوانان گروه‌های وزنی مختلف (چاق، اضافه وزن و وزن طبیعی) انجام شد.

  روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع مقایسه‌ای است و نمونه‌ها شامل ۲۷۹ دانش آموز مقطع راهنمایی در دو مدرسه پسرانه دولتی منطقه ۶ تهران بودند، که از این میان ۱۷۹ نفر (۲/۶۴ درصد) دارای وزن طبیعی، ۴۹ نفر (۶/۱۷ درصد) چاق و ۵۱ نفر (۳/۱۸ درصد) دارای اضافه وزن بودند. ابزارگرد آوری داده‌ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، موانع و حمایت‌های انجام فعالیت فیزیکی و چک لیست ثبت فعالیت‌های جسمی در یک هفته اخیر در اختیار نمونه‌ها قرار گرفت. در پایان از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد.

  یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که میزان انجام ورزش‌های با شدت متوسط و زیاد در نوجوانان با وزن طبیعی به میزان معنی‌داری بیش از نوجوانان چاق بود (۰۵/۰ P < )، و نیز زمان تماشای تلویزیون در نوجوانان دارای چاقی و اضافه وزن بیش از نوجوانان با وزن طبیعی بود (۰۵/۰ P < ). موانع مربوط به ظاهر جسمی، اجتماعی و تناسب بدنی در نوجوانان چاق به‌طور معنی‌داری بیش از نوجوانان با وزن طبیعی بود (۰۰۱/۰ P < ). بین میانگین امتیاز موانع مربوط به شرایط موقعیتی و منابع و امکانات در گروه‌های وزنی مختلف تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (۰۵/۰ P > ). همچنین نوجوانان چاق میزان حمایت کمتری از جانب والدین و همسالان را در مقایسه با نوجوانان با وزن طبیعی گزارش کردند (۰۱/۰ P < ).

  نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان می‌دهد، که نوجوانان چاق در خصوص موانع انجام فعالیت فیزیکی مربوط به ظاهر بدنی، اجتماعی و تناسب بدنی نسبت به نوجوانان با وزن طبیعی آسیب پذیری بیشتری دارند. بنابراین باید تلاش جهت کاهش این موانع و افزایش حمایت والدین و همسالان در مداخلات مربوط به افزایش فعالیت فیزیکی صورت گیرد.


مهین برادران رضایی، مینا شیروانی، اسکندر فتحی‌آذر،
جلد ۲۱، شماره ۵۵ - ( ۱۰-۱۳۸۷ )
چکیده

  زمینه و هدف: نقش فعالیت فیزیکی منظم و ادامه­دار در کاهش بیماری عروق کرونر، بعضی از انواع سرطان­ها، چاقی و پوکی استخوان و دیگر مشکلات سلامتی به خوبی شناخته شده است. عدم فعالیت فیزیکی به عنوان عامل خطرساز ولی قابل اصلاح بعضی از بیماری­ها، به یک موضوع کلیدی در بهداشت عمومی تبدیل شده است. این مطالعه با هدف مقایسه فعالیت فیزیکی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز با دانشگاه تبریز انجام شده است.

  روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- مقایسه‌ای بوده است. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی و دانشگاه تبریز بود. تعداد ۳۸۴ نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و ۳۸۴ نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز و در کل ۷۶۸ نفر دانشجو به عنوان نمونه در مطالعه مشارکت داشتند. اطلاعات مربوط به خصوصیات دموگرافیک و متغیرهای فعالیت فیزیکی دانشجویان با استفاده از پرسشنامه خود گزارش دهی جمع­آوری گردید. از آزمون تی مستقل جهت مقایسه میانگین فعالیت فیزیکی دو گروه و از آزمون آنووای دوراهه جهت بررسی ارتباط بین خصوصیات دموگرافیک و فعالیت فیزیکی استفاده گردید.

  یافته­ها: یافته­ها نشان داد که ۸۴/۳۹ درصد دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و ۲۴/۳۷ درصد دانشجویان دانشگاه تبریز از فعالیت فیزیکی در سطح خطرزا برخوردارند و بین این دو گروه از نظر فعالیت فیزیکی تفاوت معنی­داری وجود نداشت. همچنین نتایج حاکی از آن بود که ۳۰/۸۱ درصد دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و ۲۰/۸۵ درصد دانشجویان دانشگاه تبریز تمایل به افزایش سطح فعالیت فیزیکی خود دارند.

  نتیجه‌گیری: با توجه به این ‌که اکثریت دانشجویان شیوه زندگی کم­تحرک را در پیش گرفته‌اند و از طرفی اغلب آن‌ها تمایل به افزایش سطح فعالیت فیزیکی خود داشتند، لازم است مسؤولین دانشگاه­ها جهت آگاه کردن هرچه بیشتر دانشجویان از خطرات بی‌تحرکی و ایجاد انگیزه در آن‌ها و اختصاص دادن امکاناتی جهت افزایش سطح فعالیت فیزیکی دانشجویان، این قشر جوان و آینده‌ساز کشور، چاره‌ای بیندیشند.   


معصومه رامبد، نیلوفر پاسیار، فرخنده شریف، فروغ رفیعی، نسرین پور علی محمدی،
جلد ۲۷، شماره ۹۰ - ( ۸-۱۳۹۳ )
چکیده

  چکیده

  زمینه و هدف: فعالیت فیزیکی نقش مهمی در طول زندگی بیماران همودیالیز دارد. برخی مداخلات مکمل از جمله روش آرام‌سازی ممکن است روی سطح فعالیت فیزیکی اثر بگذارد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر تکنیک آرام سازی بنسون بر فعالیت فیزیکی بیماران همودیالیز است.

  روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی بود که در مراکز همویالیز دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. هشتاد و شش نفر بیمار تحت همودیالیز به روش تصادفی ساده انتخاب و بر اساس بلوک های تصادفی در دو گروه مداخله (تحت تکنیک آرام‌سازی بنسون (۴۳ نفر) و کنترل (۴۳نفر) قرار گرفتند. تکنیک آرام‌سازی بنسون در گروه آزمون برای ۲۰ دقیقه، دو بار در روز و برای هشت هفته انجام شد. فعالیت فیزیکی با استفاده از پرسشنامه «فعالیت روزمره زندگی و فعالیت ابزاری زندگی» در هر دو گروه در شروع مطالعه و هشت هفته بعد مورد سنجش قرار گرفت. اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی و کای دو در نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ تجزیه و تحلیل شد.

  یافته ها: قبل از مداخله، میانگین فعالیت روزمره زندگی در گروه آزمون ۵۴/۲ ± ۵۳/۱۲ و در گروه کنترل ۷۸/۲ ± ۳۰/۱۲ بود. هشت هفته بعد از مداخله میانگین و انحراف معیار ها در دو گروه مورد و کنترل به ترتیب ۴۴/۱ ± ۴۲/۱۳ و ۴۵/۳ ± ۷۴/۱۱ بود. آزمون تی مستقل تفاوت معنی داری را بین دو گروه بعد از مداخله از نظر فعالیت فیزیکی روزمره نشان داد (۰۰۶/۰ = p و ۸۳/۲ = t ) . به علاوه، قبل از مداخله، فعالیت ابزاری زندگی در دو گروه آزمون و کنترل به ترتیب ۳۶/۴ ± ۲۸/۱۴ و ۰۱/۶ ± ۰۴/۱۲ و بعد از مداخله ۷۷/۳ ± ۶۲/۱۵ و۷۷/۵ ± ۰۰/۱۲ بود. نتایج مطالعه بعد از مداخله تفاوت معنی داری را بین دو گروه از نظر فعالیت ابزاری زندگی نشان داد (۰۰۱/۰ = p و ۲۹/۳ = t ).

نتیجه گیری کلی: یافته‌ها حاکی از تاثیر تکنیک آرام‌سازی بنسون در بهبود سطح فعالیت فیزیکی در بیماران تحت همودیالیز بود. بنابراین آموزش تکنیک آرام سازی به عنوان یک منبع بهبود سطح فعالیت فیزیکی می‌تواند به کاربرده شود.
نسیبه شریفی، شهناز نجار،
جلد ۲۸، شماره ۹۵ - ( ۶-۱۳۹۴ )
چکیده

چکیده

زمینه و هدف: متوسط سن بلوغ از کشوری به کشور دیگر متفاوت است و عوامل متعددی مانند عوامل محیطی و ژنتیک بر زمان شروع بلوغ تاثیر دارند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط مواد غذایی مصرفی، فعالیت جسمانی و شاخص‌های تن سنجی با بلوغ زودرس در دختران ۸- ۵ ساله شهر اهواز انجام شد.

روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی بود. ۴۲۶ دختر سن ۸- ۵ ساله شهر اهواز در این مطالعه شرکت داشتند. نمونه گیری بصورت خوشه‌ای- تصادفی انجام شد. از ۴ ناحیه شهر اهواز، ۱۲ مدرسه پیش دبستانی و ابتدایی انتخاب شدند. ابزار گردآوری مطالعه شامل پرسشنامه دموگرافیک، فعالیت بدنی، بسامد غذایی و چک لیست معاینه فیزیکی بود. روش گردآوری داده‌ها بر پایه معاینه، مصاحبه و اندازه گیری قد, وزن و محاسبه شاخص توده بدنی بود. پس از جمع آوری اطلاعات داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ و آمارتوصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون کای دو و تی مستقل) تجزیه وتحلیل شدند.

یافته‌ها: ۴۵ نفر (۶/۱۰ درصد) از شرکت کنندگان علائم تکامل پستان و موهای عانه یا هر دو را داشتند. بین بلوغ زودرس با فعالیت فیزیکی ارتباط معنی داری (۰۵/۰p<) وجود داشت، اما بین بلوغ زودرس و تغذیه ارتباط معنی داری ( ۰۵/۰p>) یافت نشد.

نتیجه گیری کلی: نتایج مطالعه کاهش سن شروع تکامل بلوغ در سن پایین تر نسبت به گذشته را نشان می‌دهد: از آنجا که مطالعات اندکی در این زمینه انجام شده است، این مطالعه می تواند اطلاعات پایه برای مطالعات بعدی و مقایسه‌های بین المللی باشد.



صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به {نشریه پرستاری ایران} می باشد.

Designed & Developed by : Yektaweb