اکرم سلامت، ژاله محمدعلیها، مرجان مردانی حموله، اسماعیل محمدنژاد، شیما حقانی،
جلد ۳۲، شماره ۱۱۹ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: فرهنگ ایمنی بیمار، یکی از عناصر کلیدی جهت بهبود ایمنی بیمار در نظام سلامت و همچنین، یکی از اجزای مهم در تأمین کیفیت مراقبتهای پرستاری است. هدف این مطالعه تعیین فرهنگ ایمنی بیمار از دیدگاه پرستاران شاغل در بخش مراقبت ویژه بود.
روش بررسی: این پژوهش توصیفی- مقطعی در سال ۱۳۹۸ انجام شد. حجم نمونه ۲۰۰ نفر از پرستاران شاغل در بخش‌های ICU و CCU از چهار بیمارستان آموزشی وابسته به دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران و ایران بودند که به شیوه طبقه‌ای با تخصیص متناسب انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، فرم اطلاعات فردی و پرسشنامه روا و پایا شده فرهنگ ایمنی بیمار بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین نمره فرهنگ ایمنی بیمار از دیدگاه پرستاران ۹۸/۱۰ ± ۳۳/۱۴۴ به دست آمد. بیشترین درصد پاسخ‌های مثبت پرستاران درباره فرهنگ ایمنی بیمار، مربوط به بعد پاسخ غیرتنبیهی در قبال رویدادها (۵/۶۷ درصد) بود و کمترین درصد فرهنگ ایمنی در بعد عملکرد و انتظارات سوپروایزر/مدیر در رابطه با ارتقای ایمنی (۲۸ درصد) بود. ۶۰ درصد از پرستاران نیز اعلام نمودند وقایع اتفاق افتاده در یک سال گذشته را گزارش نکردند. از نظر وضعیت رعایت ایمنی بیمار، بیشتر پرستاران (۶۳ درصد)، بیمارستان محل خدمتشان را از نظر رعایت ایمنی بیمار در وضعیت قابل قبول توصیف نمودند. از میان مشخصات فردی، طبق آزمون تی مستقل، متغیر جنس با فرهنگ ایمنی بیمار ارتباط معنی‌دار آماری داشت (۰۱۳/۰P=).
نتیجه‌گیری کلی: با توجه به نتایح این مطالعه، به منظور بهبود فرهنگ ایمنی بیمار، شناخت جامعی از عملکرد و انتظارات مدیران پرستاری در رابطه با ارتقای ایمنی بیمار در بیمارستان‌ها، ضروری است. به علاوه، پیشنهاد می‌گردد مدیران پرستاری و مدیران بیمارستان‌ها، عناصر دخیل در فرهنگ ایمنی بیمار را شناسایی کرده و جوی حمایتی در سازمان به وجود آورند تا پرستاران خطاهای خود را گزارش دهند.
