نشریه پرستاری ایران

---

  زمینه و هدف: امروزه رضایتمندی بیماران، به عنوان یکی از شاخص های مهم جهت ارزیابی کیفیت ارائه مراقبت ها در نظر گرفته می شود. محدودیت حرکت پس از انجام آنژیوگرافی جهت کاهش خونریزی، با ایجاد خستگی، میزان رضایت‌مندی بیماران از مراقبت های ارائه شده را، تحت تأثیر قرار می دهد. هدف این مطالعه تعیین تأثیر تغییر پوزیشن بر شدت خستگی و میزان رضایت بیماران و همچنین پایش بیماران از نظر میزان بروز عوارض (خونریزی و هماتوم) می باشد.

  روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بود، جامعه پژوهش از افراد ایرانی تبار ۸۰ – ۱۸ ساله ای که آنژیوگرافی تشخیصی غیر اورژانسی از طریق شریان فمورال را تجربه کرده بودند، تشکیل شد. نمونه ها پس از نمونه گیری به روش در دسترس، به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و آزمون تخصیص داده شدند (۳۵ نفر در هر گروه). گروه آزمون با روش مد نظر، و گروه شاهد طبق پروتکل رایج، پوزیشن دهی شدند. شدت خستگی و میزان رضایت‌مندی با استفاده از مقیاس‌های دیداری و میزان خونریزی و هماتوم با استفاده از خط کش طراحی شده، اندازه‌گیری شدند. در این پژوهش ۷۰ بیمار (گروه آزمون و شاهد، هر یک ۳۵ نفر) شرکت داشتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری تی تست، مجذور کای، آنالیز واریانس با اندازه های تکراری، و تعیین همبستگی بین متغیرها استفاده گردید.

  یافته ها : یافته ها نشان داد که شدت خستگی در ساعت ششم، هشتم و صبح روز بعد از آنژیوگرافی به میزان معنی‌داری در گروه آزمون کمتر از گروه شاهد و میزان رضایت‌مندی در ساعت سوم، ششم، هشتم و صبح روز بعد از آنژیوگرافی به میزان معنی داری در گروه آزمون بیشتر از گروه شاهد بوده است (۰۵/۰ > P ). مجموع کل میزان خونریزی و هماتوم در دو گروه تفاوت معنی داری با یکدیگر نشان نداد (۰۵/۰ < P ).

  نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که تغییر پوزیشن بیماران پس از آنژیوگرافی با کاهش شدت خستگی و افزایش میزان رضایت‌مندی بیماران، بدون افزایش خطر خونریزی و تشکیل هماتوم همراه بوده است.

---

  زمینه و هدف : آنژیوگرافی جهت تشخیص و تصمیم گیری درمانی بیماری های قلبی عروقی به صورت شایع در ایران انجام می شود. بیماران بعد از این روش به علت استراحت طولانی در تخت از کمردرد شکایت دارند. با توجه به کمبود مطالعات در مورد عوامل مرتبط بر شدت کمردرد بیماران بعد از آنژیوگرافی، مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل تاثیر گذار بر شدت کمردرد بیماران بعد از آنژیوگرافی قلبی، در بیمارستان طالقانی تهران در سال ۱۳۸۵ انجام گرفت.

  روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه همبستگی ارتباطی می باشد. تعداد ۱۳۰ بیمار به روش نمونه گیری در دسترس از محیط پژوهش انتخاب شدند. بر اساس مروری بر مطالعات عوامل جنس، سن، شاخص توده بدنی، سابقه کمردرد، سیگاری بودن، مدت زمان انجام آنژیوگرافی و تغییر وضعیت به عنوان عوامل بالقوه تاثیر گذار بر شدت کمردرد واحدهای مورد پژوهش با استفاده از پرسشنامه بررسی شدند. کمردرد در بدو ورود به بخش، ساعت دوم، چهارم، ششم و صبح روز بعد با مقیاس عددی درد بررسی و با روش های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (من ویتنی ،ضریب همبستکی اسپیرمن) و به وسیله ی بسته نرم افزاری اس پی اس اس ۱۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

  یافته ها: عوامل سن (۰۰۱/۰= P ، ۲۱/۰- = r )، جنسیت (۰۰۱/۰> P ، ۹۲/۳ - = z )، شاخص توده بدنی (۰۰۱/۰ < P ، ۵۲/۰- = r )، داشتن سابقه کمردرد (۰۰۱/۰ < P ، ۱۶/۳- = Z )، و عدم تغییر وضعیت (۰۰۱/۰> P ، ۲۱/۰- = r )، با افزایش شدت کمردرد بعد از آنژیوگرافی ارتباط معنی دار داشتند.

  نتیجه گیری : پرستاران با آگاهی از عوامل تاثیرگذار بر شدت کمردرد می توانند از تکنیک های کاهش درد نظیر تغییر وضعیت در افراد مستعد جهت ارتقائ راحتی بیماران استفاده نمایند.

---

  چکیده

  زمینه و هدف: عوارض عروقی پس از آنژیوگرافی عروق کرونر می­توانند موجب خطرات جدی برای بیماران شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان بروز عوارض عروقی پس از آنژیوگرافی و عوامل مرتبط با آن انجام شد.

  روش بررسی: این مطالعه مقطعی با استفاده از یک نمونه ۴۰۰ نفری بیماران تحت آنژیوگرافی در مرکز آموزشی درمانی حشمت رشت با روش نمونه گیری تدریجی انجام شد. داده­ها با استفاده از ابزاری ۴ بخشی (اطلاعات دموگرافیک، عوامل بالینی، عوامل تکنیکی و برگه ارزیابی محل خروج شیت از نظر بروز عوارض عروقی) به روش مشاهده و ثبت اطلاعات موجود در پرونده جمع­آوری و با استفاده از آزمون­های آماری توصیفی (توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تی تست، کای اسکور و رگرسیون لجستیک) در SPSS نسخه ۲۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته­ها: اکثر نمونه­ها را مردان (۲/۵۹%) با میانگین سنی ۹۰/۱۱ ± ۲۱/۵۹ سال تشکیل دادند. ۲۴درصد از بیماران دچار عوارض عروقی شدند که اکیموز (۴/۷۱%) بیشترین بروز را داشت. آزمون رگرسیون چند متغیره نشانگر توان پیشگویی­کنندگی سابقه فشار خون بالا (۰۰۵/۰ = p)، میزان فشار خون سیستولیک قبل از کشیدن شیت (۰۲۳/۰= p)، مصرف داروهای ضد انعقاد (۰۲۷/۰= p)، اندازه شیت (۰۰۱/۰ p< )، تعداد دفعات تلاش جهت رگ­گیری (۰۰۱/۰ p< ) و مدت زمان آنژیوگرافی (۰۰۱/۰ p< ) در بروز عوارض عروقی بود.

نتیجه گیری کلی: پرستاران با آگاهی از عوامل پیشگویی­کننده عوارض عروقی می­توانندبه جلوگیری از عوارض کمک نموده و از افزایش طول مدت بستری و افزایش هزینه­های بیمارستانی جلوگیری کنند.

---

---

زمینه و هدف بیماری‌های قلبی‌عروقی علت اصلی ۳۰ درصد از کل مرگ‌و‌میرها در سرتاسر جهان را تشکیل می‌دهند. مطالعه حاضر با هدف ارزشیابی اثر آموزش با شبکه‌های مجازی بر اضطراب و رضایتمندی افراد کاندید آنژیوگرافی با استفاده از فیلم و محتوای عکس و متن آموزشی و تلفیق آن با فناوری مبتنی بر گوشی تلفن همراه در بستر اینترنت و شبکه مجازی واتساپ در فضای تعاملی با بیماران انجام شد.
روش بررسی در این مطالعه ارزشیابی، ارزشیابی اثر آموزش با شبکه‌های اجتماعی مجازی بر اضطراب و رضایتمندی افراد کاندید آنژیوگرافی عروق کرونر مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) در بازه زمانی اردیبهشت تا تیر ماه سال ۱۴۰۰ در دو گروه آزمایش (۴۳=n) و کنترل (۴۳=n) بررسی و مقایسه شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسش‌نامه جمعیت‌شناختی، پرسش‌نامه اضطراب بک و مقیاس آنالوگ دیداری جهت سنجش رضایتمندی بود. داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل، تی زوجی، آزمون کای دو، دقیق فیشر در نرم‌افزار SPSS نسخه ۱۶ تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها نتایج نشان داد هر دو گروه از نظر ویژگی‌های جمعیت‌شناختی همگن بودند و بین نمرات اضطراب در دو گروه آزمایش و کنترل قبل از مداخله اختلاف معنا‌دار آماری وجود نداشت (۰/۲۲۹=P). نتایج آزمون تی مستقل حاکی از تأثیر مداخله در کاهش سطح اضطراب آن‌ها بود. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد رضایت از آموزش در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به‌صورت معناداری بیشتر بود (۰/۰۰۱>P). نتایج آزمون تی زوجی نشان داد هم در گروه آزمایش (۰/۰۰۱>P) و هم در گروه کنترل (۰/۰۰۵=P) ) نمرات اضطراب بعد از مداخله نسبت به قبل از آن به‌صورت معناداری کاهش یافته است. مقدار اندازه اثر اضطراب ۰/۹ و اندازه اثر رضایت از آموزش ۱/۸۸ محاسبه شد که نشان‌دهنده اثر بالای مداخله می‌باشد.
نتیجه‌گیری در این پژوهش آموزش با شبکه اجتماعی منجر به کاهش اضطراب و بهبود رضایتمندی در افراد کاندید آنژیوگرافی عروق کرونر شد؛ بنابراین این مداخله می‌تواند به‌عنوان یک روش در کنار روش‌های رایج آموزش به بیمار در مراکز درمانی توسط پرستاران مورداستفاده قرار گیرد.