جستجو در مقالات منتشر شده


۴ نتیجه برای آسم

شهریار بخشنده، اکرم نجف یارندی، زهرا احمدی، فاطمه حسینی،
جلد ۱۷، شماره ۳۸ - ( ۴-۱۳۸۳ )
چکیده

  به علت شیوع بیماری آسم و عود آن در بزرگسالی باید اهمیت کنترل آن برای افراد جامعه روشن شده و برکسب مهارت مبتلایان در امر مراقبت از خود تأکید شود. هدف برنامه‌ خود مراقبتی و بازتوانی ریوی، بالا بردن کیفیت زندگی فرد است و در برگیرنده روش هایی ب رای مقابله با این بیماری مزمن و بهبود فعالیت های روزمره‌ی زندگی از طریق انجام تمرین های تنفسی می‌باشد. لذا این پژوهش با هدف تعیین تأثیر آموزش تمرین های تنفسی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم مراجعه کننده به درمانگاه های تخصصی شهر سنندج در سال ۱۳۸۲ انجام شده است.

  در این پژوهش تعداد نمونه‌ها ۹۲ نفر در نظر گرفته شد که به صورت تدریجی در طی مراجعه به دو درمانگاه تخصصی شهر سنندج انتخاب شدند.

  پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی تک گروهی بود که بعد از انتخاب نمونه‌ها و قبل از مداخله، پرسشنامه کیفیت زندگی با انجام م صاحبه توسط پژوهشگر تکمیل شد سپس تمرینات تنفسی طی دو جلسه به واحدهای مورد مطالعه آموزش داده شد بیماران به مدت ۴ هفته و روزانه ۲۰ دقیقه تمرینات را انجام دادند. بعد از گذشت ۴ هفته ، مجدداً پرسشنامه کیفیت زندگی توسط پژوهشگر تکمیل گردید.

  یافته‌های حاصل از این پژوهش نشان داد طبق آزمون آماری ویلکاکسون ( ۰۰۰۱/۰ < P ) میانگین و انحراف معیار فعالیت جسمانی قبل و بعد از آموزش تمرینات تنفسی افزایش معن ی داری داشت ه است. همچنین طبق آزمون آماری t زوج ( ۰۰۰۱/۰ < P )، میانگین و انحراف معیار وضعیت خلقی، فعالیت اجتماعی و کیفیت زندگی قبل و بعد از آموزش تمرینات تنفسی افزایش معن ی داری را نشان داد به علاوه آزمون آماری t زوج نشان داد تاثیر آموزش تمرینات تنفسی بر کیفیت زندگی با سن، جنس، شغل، سطح تحصیلات، وضعیت سیگار کشیدن و زمان ابتلا به آسم ارتباط معن ی داری دارد (۰۰۰۱/۰ < P ).

  بر اساس نتایج بدست آمده تمرینات تنفسی در ابعاد مختلف برکیفیت زندگی مبتلایان به آسم تأثیر داشته است. به این معنی که موجب افزایش توانایی مبتلایان به آسم در امر مراقبت از خود و در نتیجه بهبود کیفیت زندگی آن ها می شود. لذا لازم است به بیماران مبتلا به آسم آموزش داده شود که جهت جلوگیری از عود علائم بیماری آسم و بهبود کیفیت زندگی به طور مستمر تمرینات تنفسی را انجام دهند.


فرشته دانشی، سکینه سبزواری، بتول پور ابولی، محدثه شجاعی شاهرخ آبادی،
جلد ۲۷، شماره ۸۸ - ( ۴-۱۳۹۳ )
چکیده

  چکیده

  زمینه و هدف: آسم از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن جهان است که با وجود پیشرفت‌های پزشکی هنوز از مشکلات عمده نظام‌های بهداشت و درمان به شمار می‌رود. از اهداف برنامه های مراقبت پرستاری، بهبود کیفیت زندگی است. این مطالعه به منظور ارزیابی تأثیر مدل مراقبت مشارکتی بر کیفیت زندگی بزرگسالان مبتلا به آسم انجام شد.

  روش بررسی: این مطالعه از نوع کار آزمایی بالینی است که در بخش‌های داخلی بیمارستان امام خمینی دانشگاه علوم پزشکی جیرفت، سال ۱۳۹۱ انجام شد. از بیماران مبتلا به آسم مراجعه کننده به بخش تعداد ۸۰ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه ۴۰ نفری آزمون و کنترل تقسیم شدند. مداخله در طول سه ماه برای گروه آزمون شامل مراحل انگیزش، آماده سازی، درگیر سازی، و ارزشیابی صورت گرفت. گروه کنترل مراقبتهای معمول بخش را دریافت کردند. جهت جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه کیفیت زندگی بزرگسالان مبتلا به آسم، شامل ۴ بعد اصلی کیفیت زندگی: جسمی، روحی روانی، اجتماعی و محیط زندگی استفاده شد. داده‌ها پس از جمع آوری توسط نرم افزار SPSS ویراست ۲۰ و با استفاده از آزمون‌های آماری کای دو، t زوجی، t مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

  یافته ها: میانگین نمره کیفیت زندگی (از ۲/۱۲ ± ۳ /۴۶ به ۲/۹ ± ۹۳/۷۲ در گروه آزمون و از ۱/۱۳ ± ۱/۴۱ به ۸/۱۳ ± ۵/۴۱ در گروه کنترل) پس از مداخله افزایش داشت و بین ابعاد آن (جسمی، روحی روانی و اجتماعی، محیط زندگی) در دو گروه آزمون و کنترل تفاوت آماری معنی داری مشاهده شد (۰۵/۰> p ).

نتیجه گیری کلی: با توجه به نتایج، استفاده از این مدل در مراقبت و درمان بزرگسالان مبتلا به آسم توصیه می‌شود.
توحید محمدی خوشبو، بهشته طبرسی، فیروزه معینی،
جلد ۳۰، شماره ۱۰۸ - ( ۸-۱۳۹۶ )
چکیده

چکیده
زمینه و هدف: آسم شایع‌ترین بیماری دستگاه تنفسی است. یکی از روش‌های تجویز داروهای مورد استفاده در بیماران مبتلا به آسم، استفاده از اسپری استنشاقی است که به دو صورت با آسم یار و بدون آسم یار مورد استفاده قرار می‌گیرند. تاثیر استفاده از آسم یار بر بهبود بیماران مبتلا به آسم همیشه مورد بحث بوده است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر استفاده از اسپری‌های استنشاقی بر میزان اشباع اکسیژن خون شریانی با و بدون استفاده از آسم یار در بیماران مبتلا به آسم انجام گرفت.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع مداخله‌ای تجربی بود که در بیماران مبتلا به آسم بستری در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال ۱۳۹۵ انجام شد. .تعداد ۶۰ بیمار که دارای معیار ورود به پژوهش بودند با روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب و در گروه با آسم یار و بدون آسم یار قرار گرفتند. با کمک پرسشنامه و برگه ثبت اطلاعات، داده‌ها در سه روز متوالی در ساعت نه صبح جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ و تحلیل واریانس با اندازه‌های مکرر و آزمون تی مستقل انجام شد.
یافته‌ها: میانگین اشباع اکسیژن خون در گروه بدون آسم یار از ۶,۰۳۲۵۷±  ۸۷,۷۶۶۷ در روز اول به ۵,۸۶۲۵۱±  ۸۸,۹ در روز سوم و در گروه با آسم یار از ۵,۰۱۳۶۶ ± ۸۹,۹۶۶۷ در روز اول به ۳,۳۸۷۶۰ ± ۹۴,۸ در روز سوم افزایش یافت و بین سطوح زمان گروه در دو گروه با آسم یار و بدون آسم یار اختلاف معنا‌داری مشاهده شد (۰,۰۰۱P<).
نتیجه‌گیری کلی: با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر به نظر می‌رسد استفاده از آسم یار در هنگام مصرف اسپری می‌تواند تا حد زیادی بر بهبود عملکرد ریوی و بالا بردن میزان اشباع اکسیژن خون تاثیر مثبتی داشته باشد.

مینا کاظمی، معصومه برخورداری شریف آباد، خدیجه نصیریانی، حسین فلاح زاده،
جلد ۳۲، شماره ۱۲۱ - ( ۱۰-۱۳۹۸ )
چکیده

زمینه و هدف: سواد سلامتی به عنوان ظرفیت فرد برای کسب، تفسیر و درک اطلاعات اولیه و خدمات سلامتی تعریف می‌شود که بر تصمیم‌گیری‌های مرتبط با سلامتی اثرگذار است. آسم از بیماری‌‌های مزمن شایع بوده و کیفیت زندگی بیماران را تحت تأثیر قرار می‌دهد. هدف این پژوهش تعیین ارتباط سواد سلامت با کیفیت زندگی در بیماران مبتلابه آسم مراجعه‌کننده به درمانگاه‌‌های دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی شهر یزد در سال ۱۳۹۷ بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه همبستگی توصیفی بود. تعداد ۳۰۰ بیمار مبتلا به آسم با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده، پرسشنامه‌های اطلاعات جمعیت شناختی، کیفیت زندگی و سواد سلامت بود که به صورت خودگزارش دهی تکمیل شد. داده‌ها با SPSS نسخه ۱۶و آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند.
یافته‌ها: بر اساس یافته‌ها، بیشتر بیماران زن (۳/۵۲%)، متأهل (۳/۸۷%) با میانگین سنی ۰۸/۱۱ ± ۹/۴۳ بودند. همچنین بیشتر (۳/۷۳%) واحدهای مورد پژوهش برای دریافت مطالب مرتبط با بیماری آسم از گزینه پرسیدن از پزشک و کارکنان بهداشتی و درمانی استفاده می‌کردند. میانگین سواد سلامت ۵۵/۲۸ ± ۷۸/۱۰۰ بود و بیشترین نمره مربوط به مولفه ارزیابی (۵/۶۸) و کمترین نمره مرتبط با مؤلفه دسترسی (۳۶/۵۵) بود. همچنین سواد سلامت بیشتر واحدهای مورد پژوهش (۴۵%) ناکافی بود. میانگین نمره کیفیت زندگی ۳۲/۵ ± ۹۱/۴۶ بود و کمترین میانگین به بعد جسمی (۸۸/۲ ± ۶۶/۱۰) و بیشترین میانگین به بعد نگرانی در مورد سلامتی (۸۸/۲ ± ۴۱/۱۷) اختصاص داشت. بین سواد سلامت و مؤلفه‌های آن با کیفیت زندگی و ابعاد آن ارتباط آماری معنی‌داری یافت نشد (۰۵/۰<P).
نتیجه‌گیری کلی: بر اساس یافته‌‌ها، سطح سواد سلامت و کیفیت زندگی مبتلایان به آسم رضایت‌بخش نبوده و بین سواد سلامت و مؤلفه‌های آن با کیفیت زندگی و ابعاد آن ارتباط معنی‌داری وجود نداشت، لذا نیاز است برای درک بهتر و عمیق‌تر، مطالعاتی جهت بررسی عوامل میانجی که ممکن است بر این متغیرها تأثیرگذار باشد، انجام شود. همچنین با تدوین برنامه‌های جامع، ایجاد مواد آموزشی ساده و قابل ‌فهم و مداخلات روانشناسی کارآمد می‌توان موجبات توسعه مهارت‌های سواد سلامت و ارتقای کیفیت زندگی مبتلایان به آسم را فراهم نمود.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به {نشریه پرستاری ایران} می باشد.

Designed & Developed by : Yektaweb