نشریه پرستاری ایران

---

  این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که به منظور برسی چگونگی برقراری ارتباط پرستاران و بیماران بستری در بخشهای داخلی قلب در بیمارستانهای وابسته به وزارت بهداشت،درمان و اموزش پزشکی شهر تهران انجام شده است.این پژوهش در بخشهای داخلی قلب ۱۲ بیمارستان وابسته به وزارت بهداشت ،درمان و اموزش پزشکی تهران صورت گرفته است.واحدهای مورد پژوهش سی تن از پرستاران فارغ التحصیل سه ساله یا چهار ساله پرستاری بوده اند که در زمان انجام پژوهش بعنوان پرستار بالینی در بخشهای داخلی قلب بیمارستانهای فوق الذکر در شیفت صبح و عصر مشغول به کار بوده اند.پژوهشگر با استفاده از دو برگه مشاهده ارتباط کلامی وغیر کلامی که محلی برای اندازه گیری زمان نیز در ان در نظر گرفته شده بودو ساعت مخصوص اندازه گیری زمان (کرونومتر)و ساعت مچی،کیفیت ارتباط کلامی و غیر کلامی و کمیت ارتباط بر قرار شده بین پرستاران و بیماران بستری در بخش داخلی قلب را مورد برسی قرار داده است. یافته های این پژوهش نشانگر ان است که تعداد پرستارانی که در موردمسائل مختلف مطرح شده با بیمارارتباط کلامی وغیرکلامی برقرارمی نمایند بسیار کم و ناچیز است و پرستاران اکثرا با بیماران ارتباط کلامی وغیر کلامی بر قرار نمی نمایند.از نظر زمان برقراری ارتباط کلامی وغیرکلامی نیززمانی که صرف می شود بسیار اندک است. جهت برسی تعداد دفعات برقراری ارتباط کلامی وغیر کلامی پرستاربا بیماربرحسب متغیرهای سن بیمار،جنس بیمار،وضع تاهل بیمار،شیفت صبح یا عصر،تعداد روزهای بستری وغیره از ازمون تی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید که در مجموع یافته های این پژوهش بیانگر این است که ارتباط وهمبستگی بین تعداد دفعات بر قراری ارتباط کلامی . غیر کلامی ومتغیرهای مذکور وجود ندارد.

 

 

---

  مقدمه‌ : حوادث‌ یکی‌ از مهمترین‌ علل‌ مرگ‌ و میر در جهان‌ بشمار می‌آیند و صدمات‌ سر در کودکان‌ بخش‌ مهمی‌ از این‌ حوادث‌ را تشکیل‌ می‌دهند. حوادث‌ و صدمات‌ ناشی‌ از آن‌ قابل‌ پیشگیری‌ هستند و پیشگیری‌ یک‌ مساله‌ اساسی‌ در حفظ‌ جامعه‌ای‌ سالم‌ است‌.

  هدف ‌: تعیین‌ ویژگیهای‌ صدمات‌ سر در کودکان‌ از نظر زمان‌، مکان‌ وعلل‌ وقوع‌ و ارتباط‌ عملکرد مادران‌ با پیشگیری‌ از آن.

  نوع‌ پژوهش‌ : مطالعه‌ حاضرازنوع‌ مورد ـ شاهدی‌ بود. ابتدا ویژگیهای‌ صدمات‌ سر در کودکان‌ گروه‌ مورد توصیف‌ شد. سپس‌ عملکرد مادران‌ دو گروه‌ در رابطه‌ با پیشگیری‌ از صدمات‌ سر به‌ وسیله‌ پرسشنامه‌ سنجیده‌ شده‌ و مقایسه‌ گردید.

  نمونه ‌: ۸۰ نفر از مادرانی‌ که‌ فرزند ۱۲ـ۰ ساله‌ آنان‌ برای‌ اولین‌ بار دچار صدمه‌ سر شده‌ بودند و کودکان‌ آنان‌ به‌ عنوان‌ گروه‌ مورد و ۱۶۰ نفر از مادرانی‌ که‌ هیچیک‌ از فرزندان‌ آنان‌ تا زمان‌ انجام‌ پژوهش‌ صدمه‌ سر ندیده‌ بودند به‌ عنوان‌ گروه‌ شاهد انتخاب‌ شدند. دو گروه‌ از نظر سن‌ و جنس‌ کودکان‌ و وضعیت‌ اجتماعی‌ اقتصادی‌ همتاسازی‌ ( Match ) شدند.

  نتایج‌ : صدمات‌ اکثرا" در روزهای‌ غیر تعطیل‌، صبح‌ وخارج‌ از خانه‌ اتفاق‌ افتاده‌ بودند. در بیش‌ از موارد (۶/۷۶%) علت‌ وقوع‌ صدمات‌ سر در داخل‌ منزل‌ سقوط‌ از جاهای‌ مختلف‌ بود. در خارج‌ از منزل‌ شایع‌ترین‌ علت‌ افتادن‌ از دوچرخه‌ و هل‌ دادن‌ کودک‌ توسط‌ کودک‌ دیگر (۶/۱۹%) بود. بین‌ عملکرد مادران‌ گروه‌ مورد وشاهد هم‌ در داخل‌ منزل‌ (۰۰۰/۰= P ) وهم‌ در خارج‌ از منزل‌ (۰۰۰۴/۰= P ) اختلاف‌ معنی‌ دار وجود داشت‌.

بحث‌ ونتیجه‌گیری‌: به‌ مادران‌ در سطح‌ وسیعی‌ به‌ شیوه‌های‌ گوناگون‌ (وسایل‌ ارتباط‌ جمعی‌ و...) مکرراً آموزش‌ داده‌ شود. باشد که‌ با تکرار آموزشهای‌ لازم‌، آگاهی‌ مادران‌ به‌ باور و اعتقاد آنان‌ در مورد اهمیت‌ روشهای‌ پیشگیرانه‌ جهت‌ جلوگیری‌ از صدمات‌ سر کودکان‌ بینجامد و عملکرد آنان‌ مناسب‌تر شود

---

  اولین موقعیت شغلی پرستاران جدید الورود، نقش مهمی در شکل گیری ادراکات آنان در ارائه مراقبت، رضایت از شغل و حرفه پرستاری دارد. تجربیات پرستاران در اولین موقعیت شغلی، می تواند تصمیم آنان را مبنی بر ابقاء یا ترک موقعیت یا حرفه تحت تاثیر قرار دهد .

  این مطالعه توصیفی به منظور تعیین تجربیات پرستاران شاغل مشمول طرح نیروی انسانی در سه مورد انجام وظایف محوله، تعامل با پزشکان و پرستاران و رویارویی با شرایط واقعی کار در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران و شهیدبهشتی انجام گرفت. نمونه ها شامل ۱۶۶ پرستار بودند که بین ۲ تا ۶ ماه از شروع کارشان به عنوان پرستار طرحی گذشته بود. انتخاب نمونه ها به صورت سرشماری بود. جمع آوری اطلاعات، از طریق استفاده از پرسشنامه خود ایفاء انجام شد.

  اکثریت پرستاران، نتایج مثبت از قبیل افزایش دانش و اطلاعات (۵/۷۴ درصد)، بهبود مهارت های عملی (۵/۷۲ درصد) و آموختن مهارت های جدید از همکاران (۶۸ درصد) را از انجام وظایف محوله، بیان کردند. اکثریت پرستاران در تعامل با پزشکان و پرستاران، هم تجربیات مثبت و هم تجربیات منفی را توصیف کردند. در نتیجه رویارویی با شرایط واقعی کار و کار کردن در بیمارستان، ۲/۴۵ درصد از پرستاران پشیمانی از انتخاب شغل پرستاری و ۹/۴۳ درصد، از دست دادن انگیزه جهت کار کردن در بیمارستان را بیان کردند. همچنین ۷۲ درصد از نمونه ها بیان کردند که تحصیلات دانشگاهی به میزان کم یا متوسط آنان را برای کار در بیمارستان آماده کرده بود.

  نتایج پژوهش، نقش همکاران را در کاهش استرس، فشار کار، هدایت پرستاران طرحی، عدم در نظر گرفتن مدت زمان دوره آشنا سازی کافی برای پرستاران طرحی و نیز افزایش فشارکاری را در آنان آشکار کرد. با توجه به نتایج، پیشنهاداتی از قبیل در نظر گرفتن دوره آشناسازی کافی و جامع، فراهم کردن حمایت کافی برای پرستاران جدیدالورود، داده شد.

---

  قلب اندامی حیاتی است که هر عملی بر روی آن تهدیدی برای حیات انسان به شمار می‌آید، لذا این بیماران در مواجهه با نیاز جراحی دچار ترس و اضطراب زیادی قبل از عمل می باشند، و از طرفی اضطراب با افزایش ضربان قلب، برونده قلبی و نیاز به اکسیژن همراه است؛ که خود موجب افزایش عوارض در این بیماران می‌گردد. بنابراین هر تلاشی در جهت کاهش اضطراب قبل از عمل این بیماران می‌تواند ارزشمند باشد. آموزش یکی از روش های کاهش اضطراب بیماران قلبی است.

  هدف این مطالعه تعیین تأثیر آموزش بوسیله‌ی فیلم در دو زمان متفاوت (۱ و ۶ روز قبل از عمل) بر اضطراب بیماران کاندید پیوند عروق کرونر در بیمارستان مرکز قلب تهران در سال ۱۳۸۵ بود.

  روش کار مطالعه کارآزمایی بالینی بود، نمونه های پژوهش را ۶۰ بیمار ۶۵-۴۵ ساله‌ی کاندید پیوند عروق کرونر تشکیل می دادند، که به روش نمونه گیری مستمر و به طور تصادفی در دو گروه ۳۰ نفره‌ی آموزش با فیلم ۱ روز قبل از عمل (مداخله‌ی۱) و آموزش با فیلم ۶ روز قبل از عمل (مداخله۲) قرار گرفتند. نمونه‌گیری به روش مستمر انجام شد. پرسشنامه سنجش اضطراب آشکار و پنهان اسپیل‌برگر ابزار جمع‌آوری داده‌ها بود که در روز بستری و صبح روز عمل توسط خود بیماران تکمیل می شد.

  در هر دو گروه مورد مطالعه، اضطراب آشکار و پنهان بیماران بعد از آموزش نسبت به قبل از آن کاهش یافت و استفاده از آزمون t زوج در گروه آموزش با فیلم ۶ روز قبل از عمل این کاهش اضطراب را در هر دو مورد آشکار ( ۰۰۱/۰ P= ) و پنهان (۰۰۰/۰ P= ) معنی‌دار نشان داد ولی در گروه آموزش با فیلم ۱روز قبل از عمل تنها در مورد اضطراب پنهان کاهش معنی‌دار آماری مشاهده شد ( ۰۱۶/۰ P= ).

  با توجه به نتایج پژوهش حاضر استفاده از فیلم ۶ روز قبل از عمل در بالین جنبه کاربردی بیشتری دارد و پرستاران می‌توانند از فیلم آموزشی که ابزاری مفید و مقرون به صرفه است بدون نیاز به افراد متخصص، برای آموزش تعداد زیادی از بیماران استفاده نمایند.

---

  زمینه و هدف: جراحی به عنوان یک روند تشخیصی و درمانی در تمام بیمارستان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد و یک اقدام درمانی است که موجب اضطراب بیماران می‌شود و هر چه جراحی جدی‌تر باشد این اضطراب بیشتر است. لازم است پرستاران برای کاهش اضطراب بیماران اقدامات لازم را به‌عمل آورند. نشان داده شده که آموزش قبل از عمل در جهت کاهش اضطراب بیماران مفید است. این مطالعه با هدف کلی تعیین تأثیر آموزش با کتابچه‌ی آموزشی در دو زمان (۱و۶ روز قبل از عمل) براضطراب قبل از عمل بیماران پیوند عروق کرونر در مرکز قلب تهران در سال ۱۳۸۵ انجام شد.

  روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی بود، جامعه پژوهش کلیه بیماران کاندید عمل جراحی پیوند عروق کرونر بودند. با محاسبات آماری حجم نمونه ۶۰ نفر برآورد گردید. نمونه­گیری به روش مستمر انجام شد، ۳۰ نفر در گروه آموزش با کتابچه‌ آموزشی ۱روز قبل از عمل (مداخله۱) و ۳۰ نفر در گروه آموزش با کتابچه آموزشی ۶ روز قبل از عمل (مداخله ۲) قرار گرفتند. روش جمع‌آوری داده‌ها خودگزارش دهی بود و پرسشنامه سنجش اضطراب آشکار و پنهان اسپیل‌برگر و پرسشنامه دموگرافیک به عنوان ابزار جمع‌آوری داده‌ها مورد استفاده قرار گرفتند. جامعه پژوهش کلیه بیماران کاندید عمل جراحی پیوند عروق کرونر بودند. این مطالعه یک کارآزمایی بالینی بود.

  یافته ها: نتایج نشان داد که در هر دو گروه مورد مطالعه، اضطراب آشکار و پنهان بیماران بعد از آموزش نسبت به قبل از آن کاهش یافت و استفاده از آزمون t زوج در گروه آموزش با کتابچه آموزشی ۱روز قبل از عمل این کاهش اضطراب را در هر دو مورد آشکار (۰۳۰/۰ P= ، ۲۷/۳ t= ) و پنهان (۰۳۴/۰ P= ، ۲۷/۳ t= ) معنی‌دار نشان داد ولی در گروه آموزش با کتابچه آموزشی ۶ روز قبل از عمل کاهش اضطراب معنی‌دار نبود.

  نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر استفاده از کتابچه آموزشی روز قبل از عمل در بالین جنبه کاربردی بیشتری دارد و پیشنهاد می شود برای آموزش مؤثر، کتابچه آموزشی را روز قبل از عمل در اختیار بیماران قرار دهند.

---

  زمینه و هدف: مراقبت مفهومی چند بعدی در پرستاری است که می تواند از طریق آموزش هدف دار و دانشجو‌محور ارزش های اصلی مراقبتی، در طول دوره کارشناسی واقعیت یابد. آموزش موضوعات بین فردی از طریق ایفای نقش امکان پذیر می باشد. مطالعه حاضر با هدف توصیف رفتارهای مراقبتی دو گروه دانشجویان اصول و فنون پرستاری پس از کارآموزی به روش ایفای نقش(بیمار استاندارد) و سنتی انجام شد.

  روش بررسی: این مقاله بخشی از یک پژوهش نیمه تجربی با استفاده از گروه کنترل معادل و طرح پس آزمون است. پنجاه و یک دانشجوی اصول و فنون پرستاری به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی کارآموزی خود را به روش ایفای نقش و گروه کنترل به‌طور معمول (روش سنتی) طی کردند. سپس رفتارهای مراقبتی هر دو گروه با استفاده از ابزار رفتارهای مراقبتی ( CBI ) مشاهده و بررسی شد.

  یافته ها: یافته ها به‌طور کلی نشان داد که، رفتارهای مراقبتی بعد " احترام قائل شدن برای دیگری" بیشترین فراوانی و رفتارهای مراقبتی بعد "دانش و مهارت حرفه ای"، کمترین فراوانی را در هر دو گروه به خود اختصاص داده اند.

  نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که دانشجویان در آغاز مراقبت حرفه ای برای ارزش های نوع دوستانه، اهمیت زیادی قائل هستند. در این راستا کاربرد رویکردهایی جهت حفظ و تداوم جنبه‌های بین فردی مراقبت در برنامه‌های آموزشی پرستاری، همزمان با تغییر شیوه‌های آموزش جنبه های عملی کار پرستاری و تلفیق مناسب تئوری و عمل پیشنهاد می شود.   

---

زمینه و هدف تعهد سازمانی شامل رفتارهایی است که کارکنان را به تلاش برای دستیابی به اهداف مؤسسه، اشتیاق به ماندن در سازمان  و پایبندی به ارزش‌های آن سوق می‌دهد. مطالعه حاضر با هدف برنامه‌ریزی برای ارتقاء تعهد سازمانی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران طراحی و اجرا شد .
روش بررسی پژوهش حاضر یک مطالعه ترکیبی است که از تابستان سال ۱۳۹۹ تا خرداد ماه سال ۱۴۰۲ در دانشگاه علوم پزشکی ایران اجرا شد. ابتدا به‌منظور شناسایی وضعیت موجود، پرسش‌نامه آلن و میر ویرایش ۲۰۰۴ به‌صورت آنلاین در اختیار اعضای هیئت علمی دانشگاه قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آنالیز واریانس تجزیه‌وتحلیل شدند. سپس ۱۵ مصاحبه با اعضای هیئت علمی داوطلب به‌صورت هدفمند و با حداکثر تنوع و تحلیل براساس روش گرانهیم و لاندمن انجام شد. نتایج به اعضای هیئت رئیسه دانشگاه ارائه و راهکارهای عملیاتی پیشنهاد شد. 
یافته‌ها محدوده نمره کسب‌شده در مرحله نخست (۷۴-۱۲۴) با میانگین ۹۹/۸۶ و بالاتر از متوسط است. میانگین نمرات در هریک از ابعاد تعهد عاطفی، مستمر و هنجاری به‌ترتیب (۴/۳۹، ۴/۴،۹/۰۵) به دست آمد که بیشترین نمره مربوط به تعهد عاطفی بود. نتایج بخش کیفی نشان داد مؤلفه‌های اثرگذار بر تعهد سازمانی اعضای هیئت علمی شامل عوامل فردی، سازمانی و فراسازمانی است. بر همین اساس راهکارهای پیشنهادی شامل تدوین معیارهای شایسته‌سالاری برای پست‌های کلیدی دانشگاه، بازنگری نحوه انتصابات و عزل‌ها، نظارت، پایش عملکرد رؤسا در توزیع عادلانه منابع و موارد نقض قوانین بیشترین اولویت را برای مشارکت‌کنندگان داشتند.
نتیجه‌گیری مهم‌ترین عامل ارتقای تعهد سازمانی توجه به شایسته‌سالاری بود. پیشنهاد می‌شود مطالعه‌ای با هدف تدوین معیارهای شایسته‌سالاری انجام شود تا با عینی نمودن عزل و نصب‌ها احساس تبعیض در افراد کمتر شود و به تبع آن تعهد سازمانی افراد افزایش یابد.