نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف: رعایت بهداشت دهان و دندان در کودکان حائز اهمیت است. مراقبت از دهان و دندان باید از کودکی شروع شود، زیرا تنها با انجام مراقبت های ویژه از دندان‌های شیری کودکان است که می توان انتظار رویش صحیح دندان‌های دائمی را داشت. نقش مادران در حفظ سلامت دندان کودکان بسیار مهم است. لذا کسب اطلاعات در مورد آگاهی مادران در این زمینه می تواند مبنایی برای برنامه ریزی های بهداشتی و بهبود آن باشد. هدف تعیین آگاهی مادران در زمینه بهداشت دهان و دندان کودکان ۱ تا۶ سال می باشد.

  روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی بود و بر روی ۵۰۰ نفر از مادران کودکان ۱ تا۶ سال مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر زاهدان در سال ۱۳۸۵ انجام گردید. روش جمع آوری داده ها پرسشنامه و مصاحبه حضوری بود. برای توصیف داده ها از جداول توزیع فراوانی و برای تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس و ضریب همبستگی و t- test استفاده شد. آگاهی به سه دسته ضعیف،متوسط و خوب تقسیم گردید. متغیرهای مورد بررسی شامل: سن، تحصیلات و شغل مادران و وضعیت اقتصادی می باشد.

  یافته‌ها: نتایج نشان داد که ۶/۸ درصد مادران دارای آگاهی ضعیف، ۴۴ درصد دارای آگاهی متوسط و ۴/۴۷‌درصد دارای آگاهی خوب در زمینه بهداشت دهان و دندان کودکانشان بودند (۰۰۰ P = ). آزمون آنالیز واریانس نشان داد بین آگاهی و سن، تحصیلات، شغل مادران، وضعیت اقتصادی و محل سکونت ارتباط وجود داشت (۰۰۰ ( P= .

  نتیجه گیری: از آنجا که مسئولیت بهداشت دهان و دندان کودکان زیر ۶ سال بر عهده مادران می‌باشد و کودکان قبل از مدرسه هنوز رشد کافی را برای مراقبت از دهان و دندان ندارند. بنابراین افزایش آگاهی مادران در این زمینه مهم بوده و تدوین برنامه‌های آموزشی برای آنان یک ضرورت است.

  زمینه و هدف: مراقبت مفهومی چند بعدی در پرستاری است که می تواند از طریق آموزش هدف دار و دانشجو‌محور ارزش های اصلی مراقبتی، در طول دوره کارشناسی واقعیت یابد. آموزش موضوعات بین فردی از طریق ایفای نقش امکان پذیر می باشد. مطالعه حاضر با هدف توصیف رفتارهای مراقبتی دو گروه دانشجویان اصول و فنون پرستاری پس از کارآموزی به روش ایفای نقش(بیمار استاندارد) و سنتی انجام شد.

  روش بررسی: این مقاله بخشی از یک پژوهش نیمه تجربی با استفاده از گروه کنترل معادل و طرح پس آزمون است. پنجاه و یک دانشجوی اصول و فنون پرستاری به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی کارآموزی خود را به روش ایفای نقش و گروه کنترل به‌طور معمول (روش سنتی) طی کردند. سپس رفتارهای مراقبتی هر دو گروه با استفاده از ابزار رفتارهای مراقبتی ( CBI ) مشاهده و بررسی شد.

  یافته ها: یافته ها به‌طور کلی نشان داد که، رفتارهای مراقبتی بعد " احترام قائل شدن برای دیگری" بیشترین فراوانی و رفتارهای مراقبتی بعد "دانش و مهارت حرفه ای"، کمترین فراوانی را در هر دو گروه به خود اختصاص داده اند.

  نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که دانشجویان در آغاز مراقبت حرفه ای برای ارزش های نوع دوستانه، اهمیت زیادی قائل هستند. در این راستا کاربرد رویکردهایی جهت حفظ و تداوم جنبه‌های بین فردی مراقبت در برنامه‌های آموزشی پرستاری، همزمان با تغییر شیوه‌های آموزش جنبه های عملی کار پرستاری و تلفیق مناسب تئوری و عمل پیشنهاد می شود.   

  زمینه و هدف: یکی از معمول‌ترین روش‌های تمیز کردن راه هوایی بیماران دارای لوله داخل تراشه و تحت تهویه مکانیکی انجام ساکشن می‌باشد. به منظور تسهیل خروج ترشحات راه‌های هوایی و در نتیجه بهبود تبادلات گازی می‌توان از روش‌های فیزیوتراپی قفسه سینه نظیر فشردن قفسه سینه در زمان بازدم قبل از ساکشن داخل تراشه استفاده نمود. هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر فشردن قفسه سینه در زمان بازدم قبل از ساکشن داخل تراشه‌ بر تبادل گازهای خون شریانی بیماران تحت تهویه مکانیکی انجام شد.

  روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی با طرح متقاطع بود. واحد‌های پژوهش شامل ۷۰ بیمار تحت تهویه مکانیکی (۳۵ زن، ۳۵ مرد) بودند که در بخش‌های مراقبت‌های ویژه(داخلی و جراحی) و اورژانس مرکز آموزشی و درمانی حضرت رسول اکرم (ص) تهران بستری شده بودند. واحدهای پژوهش به روش نمونه‌گیری مستمر انتخاب شدند. بر روی هر کدام از بیماران‌ دو مداخله ساکشن داخل تراشه‌ با و بدون فشردن قفسه سینه در زمان بازدم انجام شد و بین دو مداخله حداقل ۳ ساعت فاصله وجود داشت. تکنیک فشردن قفسه سینه در زمان بازدم به مدت ۵ دقیقه قبل از ساکشن داخل تراشه انجام شد. گازهای خون شریانی ۵ دقیقه قبل از ساکشن داخل تراشه‌ و ۲۵ دقیقه بعد از آن اندازه‌گیری شد. ابزار گردآوری داده‌ها یک برگه ثبت اطلاعات بود. داده‌ها با استفاده از آزمون ویلکاکسون و آزمون تی زوج توسط نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

  یافته ها: در هر دو روش (ساکشن داخل تراشه‌ با و بدون فشردن قفسه سینه در زمان بازدم) بین متغیرهای"نسبت فشار اکسیژن شریانی به درصد اکسیژن دمی،" فشار دی اکسید کربن شریانی و درصد اشباع اکسیژن شریانی قبل و بعد از ساکشن داخل تراشه تفاوت معنی‌دار وجود داشت(۰۰۰/۰ P = ). علاوه بر این در مقایسه دو روش مذکور نیز بین متغیرهای فوق‌الذکر تفاوت معنی‌دار وجود داشت (به ترتیب ۰۰۰/۰ P = ، ۰۴۸/۰ P = و۰۰۰/۰ P = ).

  نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن بود که انجام ساکشن داخل تراشه با فشردن قفسه سینه در زمان بازدم به صورت معنی‌داری بیشتر از انجام ساکشن داخل تراشه به تنهایی موجب بهبود تبادل گازهای خون شریانی بیماران تحت تهویه مکانیکی شد؛ لذا پیشنهاد می‌گردد که در بیماران تحت تهویه مکانیکی قبل از ساکشن داخل تراشه از تکنیک فشردن قفسه سینه در زمان بازدم استفاده می‌شود.

  زمینه و هدف: مراقبت از دهان و دندان باید از کودکی شروع شود، زیرا تنها با انجام مراقبت‌های ویژه از دندان‌های شیری کودکان است که می‌توان انتظار رویش صحیح دندان‌ها را داشت. هدف مطالعه پیش رو تعیین نگرش مادران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر زاهدان در زمینه بهداشت دهان و دندان کودکان ۱ تا ۶ ساله بود.

  روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی بود و نمونه پژوهش ۵۰۰ نفر از مادران کودکان ۱ تا۶ سال مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهر زاهدان در سال ۱۳۸۵ بودند. روش جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه و مصاحبه حضوری بود. برای توصیف داده‌ها از جدول توزیع فراوانی و برای تحلیل داده‌ها از آزمون آنالیز واریانس و ضریب همبستگی و آزمون تی استفاده شد. نگرش به سه نوع منفی، خنثی و مثبت تقسیم گردید.

  یافته‌ها: نتایج نشان داد که ۶/۷۹ درصد مادران دارای نگرش مثبت و هیچ کدام از مادران نگرش منفی نسبت به بهداشت دهان و دندان کودکانشان نداشتند. آزمون آنالیز واریانس نشان داد که بین نگرش با سن، تحصیلات و شغل مادران، وضعیت اقتصادی ارتباط وجود داشته است ) ۰۰/۰ (P= .

  بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش نشان داد، مادرانی که دارای کودک یک ساله بودند در زمینه بهداشت دهان و دندان کودکان بیشتر دارای نگرش خنثی بودند و نظر به این‌که شروع رویش دندان‌های شیری در سن ۶ تا۱۲ ماهگی می باشد، ضرورت دارد برنامه های اطلاع رسانی و آموزشی جهت مادران دارای کودک در این ین جهت ایجاد نگرش مثبت انجام گیرد.

  مقدمه: مراقبت در پرستاری یک مفهوم چند بعدی است که می تواند از طریق آموزش هدف دار و دانشجو محور و با استفاده از روش های مختلف در طول دوره کارشناسی گسترش یابد. هر چند اعتقاد بر این است که مراقبت قابل یادگیری است، اما هنوز شواهد تحقیقی کافی در مورد آن وجود ندارد.

  هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی کارآموزی بالینی اصول و فنون به روش ایفای نقش و روش سنتی بر رفتارهای مراقبتی دانشجویان سال اول دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد.

  روش کار: این مطالعه آزمایشی یک پژوهش نیمه تجربی با استفاده از گروه کنترل معادل و طرح پس آزمون است. پنجاه و یک نفر دانشجویان اصول و فنون پرستاری بطور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی کارآموزی اصول و فنون را به روش ایفای نقش در مرکز مهارت های بالینی و گروه کنترل، کارآموزی خود را بطور معمول در مراکز آموزشی دانشگاه طی کردند. سپس رفتارهای مراقبتی هر دو گروه با استفاده از ابزار رفتارهای مراقبتی( CBI ) در اولین کارآموزی داخلی و جراحی مشاهده و مقایسه شد.

  نتایج: نتایج نشان داد که رفتارهای مراقبتی در بعد " قائل شدن احترام برای دیگری" بیشترین فراوانی و رفتارهای مراقبتی در بعد " دانش و مهارت حرفه ای" کمترین فراوانی را در هر دو گروه به خود اختصاص داده است. آزمون آماری من ویتنی نشان داد که اختلاف معنی داری بین میانگین بعد " اطمینان از حضور انسانی" در دو گروه وجود داشته است(۰۳۸/.= P ). استفاده از همین آزمون نشان داد که بین میانگین کل رفتارهای مراقبتی دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشته است.

  بحث و نتیجه گیری: با توجه به عدم تفاوت میانگین کل رفتارهای مراقبتی در دو گروه، لازم است طرح های پژوهشی مشابه با استفاه از حجم نمونه بزرگ تر همراه با تغییراتی در طرح پژوهش صورت گیرد. اهمیت دانشجویان به قائل شدن احترام برای بیماران، کاربرد رویکردهایی جهت حفظ و تداوم جنبه های بین فردی مراقبت در برنامه های آموزشی پرستاری را مطرح می کند. عدم برخورداری دانشجویان از دانش و مهارت کافی، تغییر شیوه های آموزش جنبه های عملی کار پرستاری را مطرح می سازد.

  زمینه و هدف: خودکارآمدی سبب افزایش پیروی از رژیم درمانی و کاهش مشکلات فیزیکی، روانی و اجتماعی در بیماران تحت همودیالیز می شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین خودکارآمدی در زمینه رژیم درمانی و نشانگرهای آزمایشگاهی/ بالینی انجام شد.

  روش بررسی: دویست بیمار تحت همودیالیز در این مطالعه همبستگی مقطعی، شرکت کردند. پرسشنامه "استراتژی‌های ارتقاء سلامتی افراد "جهت ارزیابی خودکارآمدی در زمینه رژیم درمانی مورد استفاده قرار گرفت. نشانگرهای آزمایشگاهی/بالینی از جمله فسفات سرم، نیتروژن اوره خون، پتاسیم، کلسیم و اختلاف وزن بین جلسات دیالیز از روی پرونده بیماران ثبت گردید. بیماران مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران از طریق نمونه‌گیری آسان مورد مطالعه قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۴ تحلیل شد.

  یافته ها: یافته‌ها نشان داد که خودکارآمدی با نشانگرهای آزمایشگاهی از جمله پتاسیم، فسفات سرم، نیتروژن اوره خون در ارتباط بود (۰۵/۰> P ). اما بین خودکارآمدی با سطح کلسیم سرم ارتباط معنی دار آماری وجود نداشت (۰۵/۰< P ). علاوه بر این نشانگرهای بالینی اختلاف وزن بین دو جلسه دیالیز, از نظر آماری با خودکارآمدی مرتبط بود (۰۵/۰> P ).

  نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها بیماران دارای خودکارآمدی بالاتر؛ سطح پتاسیم، فسفات و نیتروژن اوره خون پایین‌تری داشتند که دال بر میزان تبعیت بیشتر آن ها از رژیم درمانی بود. بنابراین، پیشنهاد می شود پرستاران برنامه‌های آموزشی را به منظور ارتقاء خودکارآمدی در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه به کار برده و از این طریق میزان مراقبت از خود و پیروی از رژیم درمانی بیماران را افزایش دهند.

  زمینه و هدف: پیروی از رژیم غذایی، دارویی و مایعات در بیماران تحت همودیالیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان پیروی از رژیم درمانی با اندازگیری نشانگرهای بالینی و آزمایشگاهی از جمله سطح نیتروژن اوره خون، پتاسیم، فسفات و افزایش وزن بین دو جلسه دیالیز در بیماران تحت همودیالیز دانشگاه علوم پزشکی ایران است.

  روش بررسی : این مطالعه از نوع همبستگی- توصیفی بود. ۲۰۰ بیمار مراجعه کننده به مرکز همودیالیز مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران به روش سرشماری انتخاب شدند. سطح نیتروژن اوره خون، پتاسیم، فسفات و افزایش وزن بین دو جلسه دیالیز از روی پرونده بیماران ثبت شد. داده‌ها پس از جمع‌آوری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۴ تجزیه و تحلیل شد.

  یافته‌ها : بیشتر بیماران (۵۶%) از رژیم مایعات تبعیت نمی‌کردند. نشانگرهای آزمایشگاهی نیتروژن اوره خون، پتاسیم و فسفات به ترتیب در۵/۴ درصد ، ۵/۵ درصد و ۵/۲۵ درصد از بیماران بالاتر از سطح مورد انتظار بود. به علاوه بین نشانگرهای بالینی و آزمایشگاهی نیتروژن اوره خون، پتاسیم فسفات و افزایش وزن بین دو جلسه دیالیز با سطح تحصیلات ارتباط معنی‌دار آماری وجود داشت(۰۵/۰ . (p ≤ در حالی که بین نشانگرهای بالینی و آزمایشگاهی با سایر متغیرها، یعنی سن، جنس، وضعیت تاهل، وضعیت اقتصادی و طول مدت دیالیز ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد(۰۵/۰< .(p

  نتیجه‌گیری کلی: نتایج مطالعه نشان داد که بیشتر بیماران از رژیم غذایی و دارویی پیروی می‌کردند. به علاوه بین پیروی از رژیم درمانی با سطح تحصیلات ارتباط معنی‌داری وجود داشت. تبعیت از رژیم درمانی ممکن است با ارائه تکنیک‌های مشاوره و آموزش به بیماران بهبود پیدا کند. بنابراین پیشنهاد می‌شود پژوهشی در آینده با هدف بررسی تاثیر تکنیک‌های مشاوره غذایی بر میزان پیروی از رژیم درمانی در بیماران تحت همودیالیز انجام شود.

  زمینه و هدف: جمعیت سالمندان روز به روز در حال افزایش است و توجه به وضعیت این گروه سنی برای ارتقاء سلامت آنان و پیشگیری از بیماریها ضروری به نظر می رسد. بر این اساس داشتن تعریفی واضح از مفهوم سلامت سالمندان ضروری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی مفهوم سلامت در دوران سالمندی در متون و مطالعات انجام شده و رسیدن به درک عمیق آن صورت گرفت.

  روش بررسی: در این مطالعه، مرور حکایی جامع و عمیق از طریق جستجو در پایگاه های اطلاعاتی SCOPUS, PUBMED, PROQUEST ,SCIENCE DIRECT, ISC, IRANDOC, MAGIRAN, با واژگان سلامت، سلامت سالمندان ,Health Stutus, Health assessment, health measurement, همراه با اصطلاح people, aging, elderly old و بدون محدودیت سال انجام شد.

  یافته ها: رویکردهای اصلی سلامت سالمندان در متون شامل مدلهای پزشکی و عملکردی است. مدل پزشکی بر این باور است که معاینات فیزیکی برای تعیین سلامت سالمندان و نیازهای سلامتی آنان ضروری است و در مدل عملکردی اعتقاد بر این است که همان چیزهایی که یک سالمند می‌گوید می تواند بهترین شاخص برای وضعیت سلامتی او و سیستمهای حمایتی مورد نیازش باشد . بررسی ها نشان داد که درک خود سالمندان از سلامت یک شاخص جهانی و مفید نشان دهنده سطح سلامت آنان است که با عناصر زیست شناختی و اجتماعی نیز در تعامل است.

  نتیجه گیری کلی: بررسی سلامت در سالمندان نسبت به دیگر گروههای سنی بیشتر جنبه ذهنی دارد. به همین دلیل بررسی وضعیت سلامت سالمند تنها نباید محدود به بررسی جنبه های پز شکی باشد.

  چکیده

  زمینه و هدف: یادگیری در محیط های بالینی بخش مهمی از برنامه آموزشی دانشجویان پرستاری به شمار می آید. تعامل موثر و پویای دانشجویان با اعضای تیم مراقبت سلامتی، مربیان، محیط های بالینی و عناصر آن منجر به تکامل حرفه ای آنها می گردد. هدف این مقاله، گزارش بخشی از یک مطالعه اصلی است که به توصیف تجارب منفی دانشجویان پرستاری در محیط های بالینی می پردازد.

  روش بررسی: در این مطالعه کیفی، دوازده دانشجوی کارشناسی پرستاری شاغل به تحصیل در دو دانشکده پرستاری و مامایی بزرگ شهر تهران و دو دانش آموخته کارشناسی پرستاری با نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. داده های مطالعه از طریق مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته در دوره کارآموزی های بالینی جمع آوری و با روش نظریه پایه استراس و کوربین مورد تحلیل قرار گرفت.

  یافته ها: خشونت عمودی به عنوان یکی از یافته های مهم مطالعه اصلی با شواهد متعدد و متنوعی از قبیل؛ تحقیر شدن، سرزنش شدن، عدم پذیرش، بهره کشی، تبعیض، زورگویی، فقر حمایت و محدودیت در یادگیری تظاهر نمود. منشاء این رفتارها عمدتا پرسنل پرستاری بخش ها و مربیان بالینی بودند.