زمینه و هدف: در بیست و پنج سال گذشته پیشرفت های تکنولوژی و گسترش تحقیقات موجب رشد چشمگیر میزان زنده ماندن نوزادان با سن جنینی پایین، حتی در نوزادان بسیار نارس شده است. بستری شدن نوزاد نارس بلافاصله پس از تولد در اکثر مواقع اجتناب ناپذیر است در این میان، حمایت پرستاری از خانواده چنین نوزادانی، مهم و ضروری به نظر می‌رسد. لذا مطالعه حاضر به منظور مشخص نمودن وضعیت و اهمیت حمایت های پرستاری از مادران دارای نوزاد نارس بستری در NICU و استفاده از نتایج این پژوهش در برنامه ریزی‌های آتی سیستم سلامت اجرا گردید.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی و جامعه مورد پژوهش شامل�کلیه مادران دارای نوزاد نارس بستری در NICU سه مرکز آموزشی درمانی – طالقانی، الزهرا وکودکان تبریز در طول شش ماه اول ۸۶ بوده است. حجم نمونه ۳۰۰ نفر، نمونه گیری به روش سرشماری و گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه NPST صورت گرفته است. روایی ابزار مذکور به روش روایی محتوایی و روایی ترجمه و پایایی ابزار با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ صورت گرفت (۹۰/۰ = α ).
یافته ها: با توجه به نتایج، مهم‌ترین و بیشترین حمایت های پرستاری مربوط به حیطه های اطلاعاتی – ارتباطی و مراقبت کیفی بودند. همچنین اختلاف بین اهمیت حمایت قائل شده و میزان حمایت دریافتی در هر چهار حیطه از لحاظ آماری (۰۵/۰ P< ) معنی دار می باشد.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر، نشان داد که مادران خواهان حمایت های پرستاری بیشتری نسبت به آنچه دریافت کرده اند می باشند. بنابراین برنامه ریزی برای ارتقاء حمایت های حرفه ای پرستاری برای والدین و به خصوص مادران دارای نوزاد نارس در بخش های ویژه نوزادان ضروری به نظر می رسد
