نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف: انتخاب، پذیرش و رضایت از روشهای مختلف جلوگیری از حاملگی می ­ تواند کیفیت زندگی و عملکرد جنسی زنان را متأثر سازد. هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه رضایت جنسی زنان در روش­های مختلف پیشگیری از حاملگی در مراجعین به درمانگاه‌های شهر قزوین بوده است.

  روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی ۴۶۷ زن مراجعه کننده به ۶ بخش مامایی مراکز بهداشتی درمانی شهر قزوین که به روش خوشه ای تصادفی انتخاب شده بودند در سال ۱۳۸۸ انجام شد. رضایت جنسی با استفاده از پرسشنامه استاندارد لارسون و در بین زنان استفاده کننده از روشهای مختلف پیشگیری از حاملگی تعیین و مقایسه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روشهای آمار توصیفی و تحلیلی( آزمونهای آماری کای دو، ضریب همبستگی و ANOVA ) و SPSS نسخه ۱۶ استفاده شد.

  یافته‌ها: روش جلوگیری از حاملگی در ۵/۲۵ درصد افراد طبیعی؛ ۳/۲۶ درصد کاندوم؛ ۳/۱۳ قرصهای ترکیبی، ۶/۶ درصد آمپولهای تزریقی؛ ۸/۱۸ وسایل داخل رحمی؛ ۶ درصد توبکتومی و ۴/۳ درصد وازکتومی بود. اکثر شرکت کنندگان(۹/۵۴ درصد) در گروه رضایت جنسی متوسط قرار داشتند. بین میانگین امتیاز رضایت جنسی در استفاده از روشهای مختلف پیشگیری از حاملگی تفاوت معنی­داری مشاهده شد(۰۴۱/۰ p= ). بیشترین میزان رضایت مربوط به روش کاندوم(۶/۲۸ درصد) و طبیعی(۵/۲۶ درصد) بود.

  نتیجه‌گیری کلی : یافته های حاصل از این مطالعه نشان می‌دهند که روشهای جلوگیری از حاملگی می‌توانند رضایت جنسی زنان را تحت تأثیر قرار دهند. بر این اساس آموزش مشاوران تنظیم خانواده برای کمک به زنان در انتخاب روش مناسب با در نظر گرفتن تأثیر این روشها بر رضایت جنسی آنها قابل پیشنهاد است.

  زمینه و هدف: اگر چه جراحی به عنوان یکی از روش‌های درمانی، امروزه بسیاری از بیماران را از خطر مرگ حتمی نجات می­دهد اما عوارضی نیز بدنبال دارد. یکی از مهم‌ترین عوارض روانی جراحی، اضطراب ناشی از عمل جراحی است. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر مراقبت مبتنی بر فرایند پرستاری بر میزان اضطراب بیماران کاندید عمل جراحی انتخابی زنان انجام شده است.

  روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، ۶۰ بیمار کاندید عمل جراحی انتخابی زنان در بیمارستان کوثر قزوین بر اساس تخصیص تصادفی به گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. در گروه مداخله، پژوهشگر بیماران را پس از پذیرش بر اساس فرایند پرستاری بررسی می­کرد. در صورت وجود هر کدام از تشخیص های پرستاری مانند "اضطراب، کمبود آگاهی، ترس" آموزش های لازم به بیماران ارائه شد. در گروه کنترل بیماران فقط مراقبت­های روتین را دریافت می‌کردند. برای گردآوری داده­ها از یک پرسشنامه شامل مشخصات دموگرافیک، مقیاس اضطراب و آگاهی قبل از عمل آمستردام و تست آزمایشگاهی برای اندازه­گیری سطح کورتیزول سرم استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از روشهای آمار توصیفی و تحلیلی( مجذور کای، تست دقیق فیشر، تی زوجی، تی مستقل، ویلکاکسون و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد( نرم افزار آماری SPSS نسخه ۱۷).

  یافته ها: نتایج آزمون آماری تی زوجی نشان داد در گروه مداخله، میانگین اضطراب قبل از عمل(۳/۳ ± ۱۶/۱۳) در مقایسه با زمان پذیرش (۶/۳ ± ۳۳/۲۳) کاهش معنی­داری داشت(۰۰۱/۰ = p ، ۷/۴ - = t ) در حالیکه میانگین اضطراب قبل از عمل در گروه کنترل (۲۸/۴ ± ۴/۲۳) نسبت به میانگین اضطراب زمان پذیرش(۹۶/۳ ± ۰۳/۱۷) افزایش یافته بود(۰۰۱/۰ = p ، ۳۹/۷ - = t ). نتایج آزمون آماری تی مستقل نشان داد میانگین اضطراب قبل از عمل در گروه مداخله کمتر از گروه کنترل بوده است(۰۰۱/۰ = p ، ۳/۱۰ - = t ).

  نتیجه گیری کلی: بر اساس یافته­های پژوهش حاضر می­توان مراقبت مبتنی بر فرایند پرستاری را به عنوان یک مداخله غیر داروئی و مؤثر برای کاهش اضطراب و نگرانی­های این بیماران پیشنهاد نمود.