نشریه پرستاری ایران

  مقدمه: وضعیت قرارگیری مادر در حین زایمان یکی از عوامل مهم در تسهیل و کنترل جسمانی و روانی زایمان
می باشد . در حقیقت، تغییر وضعیت زایمانی می تواند بر طول مرحله سوم و میزان خونریزی مرحله سوم و چهارم زایمان و تسهیل خروج جفت تاثیر گذارده و آن را تسریع نماید.

  هدف: تعیین تاثیر زایمان در وضعیت نشسته بر طول مرحله سوم و حجم خونریزی مراحل سوم و چهارم زایمان در بیمارستان شهید اکبر آبادی شهر تهران، سال ۱۳۸۰.

  نوع پژوهش: این پژوهش، از نوع کارآزمائی بالینی با گروه مقایسه بوده است.

  نمونه پژوهش: نمونه های پژوهش شامل۱۰۰نفر (۵۰ نفر در گروه زایمان با وضعیت نشسته و۵۰ نفر در گروه زایمان با وضعیت لیتوتومی) بوده که به روش نمونه گیری مستمر انتخاب شده اند.

  نتایج: یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که با انجام زایمان در وضعیت نشسته، طول مرحله سوم زایمان به طور معنی داری نسبت به انجام زایمان در وضعیت لیتوتومی کوتاه تر می گردد (۰۱۵/۰ = p ) . همچنین این وضعیت، سبب افزایش معنی دار حجم خونریزی مرحله سوم زایمان(۰۰۴/۰ = p ) شده، ولیکن برحجم خونریزی مرحله چهارم زایمان بی تأثیر بوده است.

  بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، اگر چه کوتاه شدن طول مرحله سوم زایمان می تواند در جهت کاهش مدت زایم ا ن های طولانی مفید واقع گردد ولیکن به نظر می رسد بهترین پیشنهاد ممکن، دادن حق انتخاب نوع وضعیت زایمانی به مادران در حال زایمان باشد .

  مقدمه: کاهش درد در بیماران مبتلا به سرطان از موارد مهم تمرکز مراقبت های پرستاری بوده و پرستاری دقیق و ماهرانه موجب تسکین قابل توجه این نشانه ها خواهد شد. ماساژ به عنوان یکی از روش های مکمل می تواند باعث ایجاد راحتی و پاسخ تن آرامی و کاهش درد شود.

  هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین ت أ ثیر ماساژ پا بر احساس آرامش و شدت درد زنان مبتلا به سرطان صورت گرفت.

  نوع پژوهش: این پژوهش کارآزمایی بالینی با کنترل، ا ز نوع متقاطع می باشد. واحدهای پژوهش به ترتیب طی سه روز متوالی هر یک در شرایط ماساژ پا (۱)، (۲) و بدون ماساژ پا قرار گرفتند. در اولین ملاقات با هر بیمار قسمت اول فرم گردآوری داده ها (مشخصات دموگرافیک) تکمیل گردید. در شروع جلسات و پس از ماساژ پا به مدت ۱۰ دقیقه تعداد ضربان قلب، احساس آرامش و شدت درد اندازه گیری و در فرم گردآوری داده ها ثبت شدند. در جلسه بدون ماساژ پا بیمار در تخت به حالت راحت قرار گرفت و پس از ۳۰ - ۲۰ دقیقه مجددا ً اطلاعات فوق به همان صورت اندازه گیری و ثبت شدند. از آمار توصیفی برای توصیف متغییرها و از آزمون تی زوج جهت مقایسه احساس آرامش، تعداد ضربان قلب و شدت درد واحدهای پژوهش در شروع و خاتمه سه جلسه، جلسات بدون ماساژ پا و ماساژ پا (۱) و نیز جلسات ماساژ پا (۱) و ماساژ پا (۲) استفاده گردید. از آزمون آنالیز واریانس با تکرار جهت بررسی روند تغییرات متغییرهای مورد مطالعه استفاده شد.

  نمونه پژوهش: ۷۵ زن ۱۸ سال به بالا، مبتلا به سرطان، تحت شیمی درمانی و پرتو درمانی و دارای درد در این پژوهش شرکت نمودند. روش نمونه گیری در این پژوهش تدریجی بود که افراد با گمارش تصادفی در سه گروه الف، ب و ج قرار گرفتند. محیط پژوهش برای انجام این مطالعه بخش های سرطان (زنان) مجتمع بیمارستانی امام خمینی بود.

  نتایج: نتایج نشان دادند، احساس آرامش (۰۰۰۱/ ۰ P< )، تعداد ضربان قلب و شدت درد (۰۰۰۱/۰ P< ) واحدهای پژوهش در جلسات بدون ماساژ پا و ماساژ پا (۱) و نیز جلسات اول و دوم ماساژ پا تفاوت معنی دار آماری دا شتند، . همچنین روند تغییرات احساس آرامش، تعداد ضربان قلب و شدت درد واحدهای پژوهش از جلسه بدون ماساژ پا تا جلسه ماساژ پا (۲) معنی دار بوده است (۰۰۰۱/۰ P< ). یعنی ماساژ پا موجب افزایش احساس آرامش و کاهش تعداد ضربان قلب و شدت درد شده و نیز تکرار ماساژ پا تأثیر بیشتری بر افزایش احساس آرامش و کاهش تعداد ضربان قلب و شدت درد داشت. همچنین در طی سه جلسه روند تغییرات احساس آرامش رو به افزایش و تعداد ضربان قلب و شدت درد رو به کاهش بود.

  بحث و نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش پرستار می تواند به بیمار مبتلا به سرطان جهت کاهش درد و سایر نشانه ها ب ه طور مؤثر ماساژ پارا ارائه داده و آموزش های لازم را به بیمار و خانواده وی بدهد تا به هنگام بستری و ترخیص از ماساژ جهت کاهش درد و افزایش آرامش استفاده نماید. پیشنهاد می گردد تحقیقاتی مشابه بر روی مردان و بیماران مبتلا به بیماری های مزمن صورت پذیرد. همچنین اثرات میان مدت و طولانی مدت ماساژ بررسی شود و نیز مطالعه کیفی جهت بررسی احساس بیماران در مورد ماساژ و تجربه آن در بیماران مبتلا به سرطان صورت پذیرد.

  ناآرامی و ناراحتی یکی از مشکلات شایع در بیماران مبتلا به سرطان است. ویژگی های فیزیولوژیک ناراحتی و ناآرامی به صورت افزایش در مصرف اکسیژن، تعداد تنفس، تعداد ضربان قلب، فشارخون و تنش عضلانی ظاهر می شوند. روش های مکمل غیردارویی همچون ماساژ می توانند موجب ایجاد راحتی و احساس آرامش و تغییر پاسخ های فیزیولوژیک گردند. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر ماساژ پا بر معیارهای فیزیولوژیک تن آرامی زنان مبتلا ء به سرطان صورت گرفته است.

  این پ ژ وهش بخشی از مطالعه کارآزمایی بالینی با کنترل از نوع متقاطع می باشد. واحدهای پژوهش به ترتیب طی سه روز متوالی هر یک در شرایط ماساژ پا (۱) و (۲) و بدون ماساژ پا قرار گرفتند.

  ۷۵ زن ۱۸ سال به بالا، مبتلا ء به سرطان، تحت شیمی درمانی و پرتو درمانی و دارای درد در این پژوهش شرکت داده شدند. روش نمونه گیری در این پژوهش تدریجی بود و افراد با گمارش تصادفی در سه گروه الف، ب و ج قرار گرفتند.

  محیط پژوهش برای انجام این مطالعه بخش های سرطان (زنان) مجتمع بیمارستانی امام خمینی بود.

  یافته های پژوهش نشان دادند که اختلاف تعداد ضربان قلب، تنفس، فشارخون سیستول و دیاستول واحدها در شروع و خاتمه دو جلسه بدون ماساژ پا و ماساژ پا (۱) و نیز ماساژ پا (۱) و (۲) (ب ه جز ء فشارخون سیستول و دیاستول) تفاوت معنی دار آماری داشت یعنی ماساژ پا بر کاهش تعداد ضربان قلب، تنفس، فشار خون سیستول و دیاستول واحدهای مورد مطالعه تأثیر داشته است . همچنین اختلاف تعداد ضربان قلب و تنفس واحدها در شروع و خاتمه دو جلسه ماساژ پا (۱) و (۲) تفاوت معنی دار آماری داشت ولی اختلاف فشار خون سیستول و دیاستول واحدها در شروع و خاتمه این دو جلسه تفاوت معنی داری را نشان نداد. و تکرار ماساژ تأثیر بیشتری بر تعداد ضربان قلب و تنفس بر جای گذاشته بود ولی تأثیر معنی داری بر فشار خون سیستول و دیاستول نداشته است. روند تغییرات متغیرهای مورد مطالعه در شروع و خاتمه هر یک از جلسات بدون ماساژ پا و ماساژ پا (۱) و (۲) معنی دار بود ( ۰۰۰/۰ P< ) و تغییرات هر سه متغیر روندی رو به کاهش داشت.

  براساس این یافته ها پرستار می تواند از ماساژ جهت افزایش احساس آرامش و کاهش پاسخ های فیزیولوژیک بیمار استفاده کند. پیشنهاد می شود تحقیقات مشابه در مردان و کودکان و سایر بیماری ها صورت گیرد.