چکیده
زمینه و هدف: محققان علوم انسانی و به ویژه روانشناسی صنعتی و سازمانی از مدت ها پیش به اهمیت تعارض کار- خانواده به عنوان پایه ای اساسی و ضروری در اثربخشی فرآیندهای سازمانی و رضایت شغلی افراد پی برده اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین تعارض کار – خانواده با فرسودگی شغلی و تمایل به ترک شغل در پرستاران زن شاغل در بیمارستانهای دانشگاهی خرم آباد صورت گرفته است.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران زن شاغل در بیمارستانهای دانشگاهی خرم آباد می باشند. تعداد نمونه در این تحقیق ۲۲۰ نفر برآورد شد و با استفاده از روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه تعارض کار - خانواده ( Neet and Meyer ,۱۹۹۶ )، پرسشنامه فرسودگی شغلی ( ,۱۹۸۱ Maslakh and Jackson ) و پرسشنامه ترک شغل ( ,۱۹۷۹ Kamant ) استفاده شده است. اطلاعات جمعآوری شده به کمک روش های آماری توصیفی و روش های آماری استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم افزار SPSS۱۹ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین تعارض کار - خانواده و فرسودگی شغلی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد (۰۱/۰ >P ). بین تعارض کار - خانواده و ابعاد فرسودگی شغلی یعنی خستگی هیجانی، مسخ شخصیت، عدم موفقیت فردی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد (۰۱/۰> P )؛ و همچنین تعارض کار-خانواده تمایل به ترک شغل را در پرستاران زن شاغل در بیمارستانهای دانشگاهی خرمآباد پیشبینی میکند (۰۱/۰ > P ).
نتیجه گیری کلی: با توجه به یافته های پژوهش، انجام بررسی ها و اقدامات مداوم برای جلوگیری از فرسودگی بیشتر پرستاران و ترک حرفه ضروری به نظر می رسد.
