رضا قانعی قشلاق، حسین زاهد نژاد، فیدان شبانی، مجید حمه، محمد قهرمانی، محمد فرج زاده، محمد اسماعیلی،
جلد ۲۷، شماره ۸۹ - ( شهریور ۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه و هدف: آسیب نیدل استیک از جمله رایج ترین آسیب های شغلی در پرستاران است که به دلیل خطر بالقوه انتقال بیماری های عفونی منتقله از راه خون و ترشحات حائز اهمیت است. هدف این مطالعه بررسی وضعیت آسیب نیدل استیک و عوامل مرتبط با آن در کادر پرستاری می باشد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ۱۲۰ نفر از کادر پرستاری بیمارستان امام خمینی سقز در سال ۱۳۹۳ با روش سرشماری انتخاب شدند. داده ها با استفاده از فرم اطلاعات جمعیت شناختی و فرم اطلاعات آسیب نیدل استیک جمع آوری و با استفاده از نرم افزار PASW و روش های توصیفی، آزمون تی تست مستقل، تست دقیق فیشر و کای اسکوئر در سطح معنی داری ۰۵/۰ p≤ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: از ۱۲۰ کادر پرستاری مورد مطالعه، ۵۳ نفر (۲/۴۴%) در طول سال گذشته سابقه آسیب نیدل استیک داشتند. پرستاران آسیب دیده در مقایسه با سایرین سن کمتر (۰۱/۰ =p) و سابقه کار کمتری (۰۳/۰= p) داشتند. از نظر پوشش واکسیناسیون ۱۱۱ نفر (۵/۹۲%) علیه بیماری هپاتیت B واکسینه شده بودند و بین وضعیت واکسیناسیون علیه هپاتیت B با آسیب نیدل استیک ارتباط معنی داری وجود داشت (۰۳/۰ =p). همچنین تنها ۱۴ نفر (۷/۱۱%) اقدام به گزارش دهی آسیب خود کرده بودند.
نتیجه گیری کلی: با توجه به فراوانی آسیب نیدل استیک
در پرستاران لازم است که مدیران پرستاری روش های پیشگیری از آسیب و نحوه برخورد با این مشکل از جمله ایمن سازی محیط کار، کامل کردن پوشش واکسیناسیون و برقراری سیستم گزارش دهی را مورد توجه قرار دهند.
