نشریه پرستاری ایران

---

  زمینه و هدف: رفتارهای بهداشتی نقش مهمی در سلامت افراد دارند و خودکارآمدی یکی از عوامل موثر در رفتار می باشدکه نشانگر قضاوت فرد در مورد توانایی در انجام عملی مشخص است. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط خودکارآمدی و رفتارهای بهداشتی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی گیلان انجام شد .

  روش بررسی: در این مطالعه توصیفی همبستگی، ۲۰۳ نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی گیلان بصورت سرشماری شرکت کردند. داده‌های مربوط به خودکارآمدی و رفتارهای بهداشتی به ترتیب به وسیله نسخه تعدیل شده پرسشنامه های SRAHPS و ΙΙ HPLP جمع آوری شد . داده‌ها با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی و از طریق SPSS تحلیل شد.

  یافته ها: اعضای هیئت علمی ۱/۸۴ درصد نمره خودکارآمدی و ۹/۶۵ درصد نمره رفتارهای بهداشتی را کسب نمودند. بین رفتارهای بهداشتی و خودکارآمدی ارتباط معنی دار مستقیم وجود داشت ( ۰۰۰۱/۰ = P ) و ارتباط متغیرهای اصلی با جنس، سن، مدرک تحصیلی، وضعیت تاهل، تعداد فرزندان، درآمد، رتبه علمی و عدم سابقه بیماری مزمن معنادار بود ( ۰۰۰۱/۰ = P ) .

  نتیجه گیری کلی: با توجه به ارتباط خودکارآمدی و رفتارهای بهداشتی، استفاده از روش‌های تقویت خودکارآمدی اعضاء هیئت علمی از طریق آموزش قابل توصیه است.

---

  زمینه و هدف: تفکر انتقادی معرف توانایی شناختی است و توانایی‌های شناختی پرستار، به خصوص توانایی وی برای پردازش اطلاعات و تصمیم گیری از اجزائ کلیدی عملکرد پرستار می باشد. هدف از انجام این پژوهش تعیین ارتباط تفکر انتقادی و تصمیم گیری بالینی دانشجویان سال آخر پرستاری بوده است .

  روش بررسی: مطالعه انجام شده یک طرح توصیفی از نوع همبستگی بود که در آن ۵۰ نفر از دانشجویان پرستاری ترم آخر دانشکده های پرستاری دانشگاه علوم پزشکی گیلان- با استفاده از شیوه سرشماری – شرکت کردند. با استفاده از پرسشنامه ای مشتمل بر دو بخش مشخصات دموگرافیک و سوالات آزمون تفکر انتقادی کالیفرنیا و هم چنین با استفاده از شیوه کیوسورت و با استفاده از کارت های تصمیم گیری بالینی، اطلاعات جمع آوری گردید و با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمون های مجذور کای و فیشر تحت نرم افزار SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

  یافته ها: یافته ها ارتباط معنی دار آماری بین تفکر انتقادی و تصمیم گیری بالینی را نشان نداد. آزمون آماری کای دو ارتباط معنی دار آماری (۰۰۱/۰= p ) بین نمره تفکر انتقادی و میانگین معدل ترم های گذشته و هم چنین بین تصمیم گیری بالینی و سابقه برخورد با بیمار تحت عمل جراحی بیلروت ۲ را نشان داد (۰۰۸/۰= p ).

  نتیجه گیری کلی: با توجه به عدم ارتباط تفکر انتقادی با تصمیم گیری بالینی، انجام این پژوهش با حجم نمونه بالاتر و استفاده از ابزارهای متنوع توصیه می‌شود. از یافته‌های این مطالعه می‌توان در برنامه ریزی آموزشی پرستاری استفاده نمود.

---

  چکیده

  زمینه و هدف: عوارض عروقی پس از آنژیوگرافی عروق کرونر می­توانند موجب خطرات جدی برای بیماران شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان بروز عوارض عروقی پس از آنژیوگرافی و عوامل مرتبط با آن انجام شد.

  روش بررسی: این مطالعه مقطعی با استفاده از یک نمونه ۴۰۰ نفری بیماران تحت آنژیوگرافی در مرکز آموزشی درمانی حشمت رشت با روش نمونه گیری تدریجی انجام شد. داده­ها با استفاده از ابزاری ۴ بخشی (اطلاعات دموگرافیک، عوامل بالینی، عوامل تکنیکی و برگه ارزیابی محل خروج شیت از نظر بروز عوارض عروقی) به روش مشاهده و ثبت اطلاعات موجود در پرونده جمع­آوری و با استفاده از آزمون­های آماری توصیفی (توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تی تست، کای اسکور و رگرسیون لجستیک) در SPSS نسخه ۲۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته­ها: اکثر نمونه­ها را مردان (۲/۵۹%) با میانگین سنی ۹۰/۱۱ ± ۲۱/۵۹ سال تشکیل دادند. ۲۴درصد از بیماران دچار عوارض عروقی شدند که اکیموز (۴/۷۱%) بیشترین بروز را داشت. آزمون رگرسیون چند متغیره نشانگر توان پیشگویی­کنندگی سابقه فشار خون بالا (۰۰۵/۰ = p)، میزان فشار خون سیستولیک قبل از کشیدن شیت (۰۲۳/۰= p)، مصرف داروهای ضد انعقاد (۰۲۷/۰= p)، اندازه شیت (۰۰۱/۰ p< )، تعداد دفعات تلاش جهت رگ­گیری (۰۰۱/۰ p< ) و مدت زمان آنژیوگرافی (۰۰۱/۰ p< ) در بروز عوارض عروقی بود.

نتیجه گیری کلی: پرستاران با آگاهی از عوامل پیشگویی­کننده عوارض عروقی می­توانندبه جلوگیری از عوارض کمک نموده و از افزایش طول مدت بستری و افزایش هزینه­های بیمارستانی جلوگیری کنند.