چکیده
زمینه و هدف: عوارض عروقی پس از آنژیوگرافی عروق کرونر میتوانند موجب خطرات جدی برای بیماران شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان بروز عوارض عروقی پس از آنژیوگرافی و عوامل مرتبط با آن انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی با استفاده از یک نمونه ۴۰۰ نفری بیماران تحت آنژیوگرافی در مرکز آموزشی درمانی حشمت رشت با روش نمونه گیری تدریجی انجام شد. دادهها با استفاده از ابزاری ۴ بخشی (اطلاعات دموگرافیک، عوامل بالینی، عوامل تکنیکی و برگه ارزیابی محل خروج شیت از نظر بروز عوارض عروقی) به روش مشاهده و ثبت اطلاعات موجود در پرونده جمعآوری و با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی (توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تی تست، کای اسکور و رگرسیون لجستیک) در SPSS نسخه ۲۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: اکثر نمونهها را مردان (۲/۵۹%) با میانگین سنی ۹۰/۱۱ ± ۲۱/۵۹ سال تشکیل دادند. ۲۴درصد از بیماران دچار عوارض عروقی شدند که اکیموز (۴/۷۱%) بیشترین بروز را داشت. آزمون رگرسیون چند متغیره نشانگر توان پیشگوییکنندگی سابقه فشار خون بالا (۰۰۵/۰ = p)، میزان فشار خون سیستولیک قبل از کشیدن شیت (۰۲۳/۰= p)، مصرف داروهای ضد انعقاد (۰۲۷/۰= p)، اندازه شیت (۰۰۱/۰ p< )، تعداد دفعات تلاش جهت رگگیری (۰۰۱/۰ p< ) و مدت زمان آنژیوگرافی (۰۰۱/۰ p< ) در بروز عوارض عروقی بود.
نتیجه گیری کلی: پرستاران با آگاهی از عوامل پیشگوییکننده عوارض عروقی میتوانندبه جلوگیری از عوارض کمک نموده و از افزایش طول مدت بستری و افزایش هزینههای بیمارستانی جلوگیری کنند.
