مقدمه : اختلالات رفتاری کودکان دارای شیوع بالا و قابل توجهی است و با وجود اینکه بعضی از اختلالات رفتاری دوران کودکی با رشد کودک کاهش می‌یابد، ولی بسیاری از آنها آینده کودکان را بطور جدی متأثر می‌نمایند و ناتوانی‌های‌دوران بزرگسالی را بهمراه خواهند داشت.
هدف : تعیین میزان شیوع اختلالات رفتاری کودکان در مدارس مقطع ابتدایی شهر کرد.
نوع پژوهش: پژوهش از نوع توصیفی بود که در آن اختلالات رفتاری کودکان توسط پرسشنامه راتر (فرم معلمین) مشخص گردید و میزان شیوع آن تعیین شد.
نمونه : نمونه پژوهش شامل ۱۰۰۰ نفر از دانش‌آموزان دختر وپسر مشغول به تحصیل در مدارس ابتدایی شهر کرد بودند.
نتایج : یافته‌ها نشان داد که ۲/۴۱ درصد از دانش‌آموزان مورد بررسی دارای اختلال رفتاری بوده و آزمونهای آماری رابطه معنی داری را بین مدرسه محل تحصیل، کلاس ،وضعیت تحصیلی، فقدان والدین، سطح تحصیلات والدین، منطقه شهری محل تحصیل و اختلال رفتاری نشان داد.
بحث و نتیجه‌گیری : ناتوانی در تمرکز حواس، اضطراب و عدم برقراری ارتباط مناسب با معلم و همکلاسی تاثیر مخربی بر عملکرد تحصیلی کودک دارد، در کودکانی که بهره هوشی طبیعی دارند، کاهش عملکرد تحصیلی می‌بایست با دقت بیشتری مورد بررسی قرار گیرد. تاریخچه عدم موفقیت تحصیلی همراه با رفتارهای غیر انطباقی دیگر کودک می‌تواند یک معیار قابل قبول در اختلالات رفتاری باشد.
