نشریه پرستاری ایران

زمینه و هدف: دلیریوم یکی از حادترین و رایج­ترین اختلالات شناختی در میان بیماران بستری در بخش­های مراقبت ویژه می­باشد. یکی از عوامل مرتبط با مراقبت ضعیف در بین پرستاران، کمبود دانش کافی و مؤثر برای شناسایی دلیریوم است. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر یادگیری الکترونیک تعاملی بر دانش پرستاران مراقبت ویژه درخصوص دلیریوم صورت گرفت.
روش بررسی: این مطالعه نیمه­تجربی به روش پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بر روی ۸۸ پرستار شاغل در بخش­های مراقبت­های ویژه دو بیمارستان آموزشی منتخب دانشگاه علوم پزشکی لرستان در سال ۱۳۹۸ که به روش تمام شماری انتخاب شدند، انجام گرفت. به منظور جلوگیری از آلودگی یک بیمارستان به عنوان مداخله و دیگری به عنوان کنترل انتخاب شدند. مداخله شامل استفاده از محتوای یادگیری الکترونیکی تعاملی بود که بر روی سایت بیمارستان گروه مداخله بارگذاری شد. بلافاصله قبل و ۲ ماه پس از ورود به مطالعه، داده­ها با استفاده از پرسشنامه دانش پرستاران در مورد دلیریوم (DKQ) در دو گروه سنجیده شد. پس از جمع­آوری داده، تحلیل آن­ها با استفاده از آزمون تی مستقل، تی زوجی، کای اسکوئر، آزمون دقیق فیشر در نرم افزار  SPSSنسخه ۱۶ انجام گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که نمرات دانش پرستاران ICU پس از یادگیری به شیوه الکترونیکی تعاملی در گروه مداخله افزایش یافته و به طور معناداری در مقایسه با گروه کنترل بالاتر بود (۰۰۱/۰ P<). تغییرات نمره دانش در دو گروه مورد مطالعه در برخی حیطه ها مثبت بود، اما این افزایش نمره درگروه مداخله به طور معنی­داری بیشتر از گروه کنترل بود (۰۰۱/۰ P<).
نتیجه‌گیری کلی: با توجه به نتایج پژوهش، استفاده از یادگیری به شیوه الکترونیک تعاملی بر دانش پرستاران شاغل در بخش­های ICU مؤثر بود. بنابراین استفاده از این روش آموزشی برای آموزش کارکنان سلامت بویژه پرستاران و نیز دانشجویان پرستاری پیشنهاد می­شود.

زمینه و هدف شیوع اوتیسم در دهه‌های اخیر افزایش یافته است. مداخلات کتاب‌درمانی در بهبود مشکلات مبتلایان به اوتیسم تأثیر دارند. هدف این مطالعه مرور نظام‌مند، بررسی روش‌های مختلف مبتنی بر کتاب، شامل شعردرمانی، کتاب‌درمانی و قصه‌درمانی در بهبود مشکلات رایج افراد مبتلا به اوتیسم می‌باشد.
روش بررسی مرور نظام‌مند در پایگاه‌های اطلاعاتی معتبر شامل وب‌آوساینس، پابمد، اسکوپوس، پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، پرکوئست و مگیران با موتور جست‌وجوی گوگل‌اسکالر تا ۳۱ ماه می سال ۲۰۲۴ براساس دستورالعمل پریزما و با استفاده از سرفصل‌های موضوعی پزشکی مش انجام شد. کیفیت مطالعات با استفاده از ابزار روش‌های ترکیبی (MMAT)  انجام شد. 
یافته‌ها نهایتاً ۳۱ مطالعه واجد شرایط وارد مطالعه مرور نظام‌مند حاضر شد، در این مطالعات افراد مبتلا به اوتیسم ( سنین ۳ تا ۳۰ سال) یا مراقبین آن‌ها بررسی شدند. کارکردهای این رویکردهای درمانی در افراد مبتلا به اوتیسم در حیطه‌های بهبود مهارت‌های گفتاری، زبانی و عملکرد بهتر در گفتار، بهبود فعالیت‌های اجتماعی، توسعه اجتماعی، تعامل بهتر با اطرافیان، افزایش مشارکت اجتماعی، یافتن مهارت‌های اجتماعی خاص، افزایش رفتارهای اجتماعی مثبت و کاهش رفتارهای اجتماعی منفی، درک بهتر مطالب و بهبود تمرکز در اثر دقت در داستان‌گویی، کاهش رفتارهای نامناسب، کاهش پریشانی روانی، افزایش میزان مشارکت کلامی و درگیری طولانی‌مدت کودک بود.
نتیجه‌گیری به‌دلیل آسان بودن و در دسترس بودن مداخلات مبتنی بر کتاب، بهتر است با کمک معلمان، والدین و مراقبین کودکان مبتلا به طیف اوتیسم از این مداخلات به منظور ارتقای عملکرد، مهارت و بهبود مشکلات شناختی، اجتماعی، رفتاری و کلامی آن‌ها در بیمارستان‌ها و مراکز مراقبت و تربیت بیماران استفاده شود.