چکیده
زمینه و هدف: رفتار شهروندی سازمانی نقش مهمی در ارائه‌ی اثربخش کالاها و خدمات به ارباب رجوعان و مشتریان داخل و خارج سازمان دارد و از طریق بهبود در استفاده‌ی بهینه از منابع موجب بهبود عملکرد و افزایش بهره‌وری در سازمان می‌شود. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر عجین شدن با شغل بر رفتار شهروندی سازمانی با تبیین نقش میانجی‌گری رضایتمندی شغلی است.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- همبستگی از نوع مقطعی است و از روش تحلیل مدل‌یابی معادلات ساختاری با کمک نرم افزار smart-pls۷ بهره می‌برد. در این پژوهش از سه پرسشنامه‌ی استاندارد با مقیاس پنج گزینه‌ای لیکرت به منظور جمع آوری داده‌ها استفاده شد. نمونه‌ی آماری این تحقیق را ۱۹۵ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان‌های شهرستان سیرجان در سال ۱۳۹۵ تشکیل می‌دادند که این تعداد نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده و به کارگیری فرمول کوکران بدست آمد.
یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد که رابطه مستقیم و معنی‌داری به مقدار ۴۴/۰ در سطح خطای ۰۱/۰ میان عجین شدن با شغل و رفتار شهروندی سازمانی در میان پرستاران این پژوهش وجود دارد. همچنین نتایج از وجود اثر میانجی‌گری رضایتمندی شغلی در رابطه میان عجین شدن با شغل و رفتار شهروندی سازمانی حکایت دارد و رابطه میان رضایتمندی شغلی و رفتار شهروندی به مقدار ۱۹/۰ در سطح خطای ۰۵/۰ در جامعه آماری این پژوهش یافت شد.
نتیجه‌گیری کلی: عجین شدن پرستاران با شغل‌شان منجر به افزایش رضایتمندی شغلی از یک طرف و افزایش خود باوری آنها شده و بروز رفتارهای شهروندی سازمانی را در شغل‌شان موجب می‌شود. دغدغه دستیابی به اهداف و ارزش‌های سازمانی برای پرستاران و عجین شدن با شغل موجب می‌شود که آنها از شغل خود لذت ببرند و گذشت و ایثار بیشتری از خود بروز دهند.
