نشریه پرستاری ایران

---

  این پژوهش متمرکز بر سازمانهای واقعی بوده وبه ارزشهای اجرایی مدیران وتفاوتهایی که در جایگاه جنسیت و شخصیت مدیران در ارزیابی عملکرد کارکنان داشته اند،محدود می شود . مطالعه حاضر با استفاده از دو زمینه عمده روانشناسی و مدیریت ارائه گردیده است که از نظر نتایج، کاربردی و از جهت روش یک مطالعه همبستگی، همخوانی است.

  در این پژوهش کلیه مدیران یا سر پرستاران واحدهای مختلف بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران و شهید بهشتی ، توسط ازمون شخصیت سنجی کاتل بر حسب شش تیپ شخصیتی که عبارتند از : درونگرا، برونگرا،حساس وغیر قابل انعطاف وخود کفا وناتوان در اخذ تصمیم تعیین گردیدند.سپس از میان این افراد ۲۲۰ نفر توسط محاسبات اماری به عنوان نمونه انتخابی تعیین و از انها خواسته شد که یکی از کارکنان خود را بر اساس پرسشنامه ارزیابی عملکرد (عوامل عملکردی ،اخلاقی و فرایندی )کارکنان سازمان امور اداری و استخدامی کشور ارزیابی نمایند. با استفاده از برنامه اس. پی.اس.اس اطلاعات استخراج و مورد تجزیه وتحلیل اماری قرار گرفت و نتایج حاصله از پژوهش بیانگر ان بود که شخصیت وجنسیت مدیران در ارزیابی عملکرد کارکنان تاثیر دارد. در نهایت تاکید بر خط مشی فرم ارزیابی عملکرد کارکنان سازمان امور اداری واستخدامی کشورواثرات عوامل عملکردی ،اخلاقی و فرایندی است.

 

 

 

 

---

چکیده

زمینه و هدف: نارسایی مزمن قلبی یک بیماری پیشرونده و محدود کننده زندگی و از مشکلات شایع تاثیر گذار بر کیفیت زتدگی بیماران است. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی و عوامل مرتبط با آن در بیماران نارسایی مزمن قلبی انجام شد.

روش بررسی: این پژوهش مطالعه‌ای مقطعی از نوع توصیفی همبستگی است. نمونه پژوهش ۱۰۰ نفر از بیماران مبتلا به نارسایی مزمن قلبی بیمارستان امام خمینی جیرفت در سال ۱۳۹۳ بودند. در این مطالعه برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه کیفیت زندگی مینه سوتا (Minnesota) و پرسشنامه ویژگی‌های فردی استفاده شد که در سه مرحله (بدو پذیرش، زمان ترخیص و یک ماه بعد از ترخیص) تکمیل شدند. نتایج به دست آمده با آزمون‌های پارامتریک ضریب همبستگی پیرسون، t-test، Anova و رگرسیون چند متغیره مورد بررسی قرار گرفت ودر سطح معنی‌داری (۰۵/۰P<)، با استفاده از SPSS نسخه ۲۱ گردید تجزیه و تحلیل شد.

یافته‌ها: میانگین وانحراف معیار نمره کیفیت زندگی بدو پذیرش، زمان ترخیص و یک ماه بعد از ترخیص به ترتیب ۰۸/۲۲  ±۸ ۷/۴۲، ۶۶/۱۵ ± ۹۶/۶۶، ۰۸/۱۵ ± ۴/۷۷ بود. آزمون آماری پارامتریک در اندازه گیری‌های مکرر بین زمان‌های مختلف اندازه گیری تفاوت معنی‌داری را نشان داد. به این معنا که کیفیت زندگی یک ماه بعد از ترخیص به مراتب بهتر از کیفیت زندگی زمان پذیرش و زمان ترخیص بوده است. از طرفی بین کیفیت زندگی و اطلاعات فردی ارتباط معنی‌داری مشاهده شد.

نتیجه‌گیری کلی: کیفیت زندگی مبتلایان به نارسایی مزمن قلبی با عواملی چون سطح تحصیلات، سابقه بیماری، طول مدت بیماری،سن، سیگاری بودن تاهل و چاقی ارتباط دارد و سه عامل آخر در کیفیت زندگی یک ماه پس از ترخیص کلیدی‌تر بوده‌اند. بنابراین ضمن توجه به اهمیت این عوامل، آموزش و مراقبت پیگیر این بیماران مورد تأکید می‌باشد.

---

زمینه و هدف ارائه مراقبت‌های پرستاری باکیفیت همواره دغدغه اصلی پرستاران بوده است. صلاحیت و شجاعت اخلاقی از عوامل مؤثر بر ارائه خدمات پرستاری محسوب می‌شوند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط صلاحیت بالینی با شجاعت اخلاقی در پرستاران انجام شد.
روش بررسی این مطالعه توصیفی ـ مقطعی از نوع همبستگی است که در سال ۱۴۰۱ در بیمارستان‌های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم‌پزشکی همدان انجام شد. ۱۲۳ نفر از پرستاران شاغل به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. ابزارهای مورداستفاده در این مطالعه شامل پرسش‌نامه اطلاعات جمعیت‌شناختی، پرسش‌نامه شجاعت اخلاقی سکرکا و همکاران و پرسش‌نامه صلاحیت بالینی لیو و همکاران بود. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون تی مستقل، آنالیز واریانس یک‌طرفه و ضریب همبستگی پیرسون در نرم‌افزار SPSS نسخه ۱۶ انجام شد. 
یافته‌ها نتایج نشان داد بیشتر مشارکت‌کنندگان زن (۵۴/۷۱ درصد)، متأهل (۶۳/۴۱ درصد) و دارای سطح تحصیلات کارشناسی (۸۲/۹۳ درصد) بودند. میانگین و انحراف‌معیار نمرات صلاحیت بالینی و شجاعت اخلاقی پرستاران به‌ترتیب برابر با ۲۲/۳۲±‌۱۵۱/۱۸ و ۷/۴۷±‌۵۹/۵۶ بود که نشان‌دهنده متوسط بودن میزان صلاحیت بالینی و بالا بودن شجاعت اخلاقی است. همچنین مشخص شد بین شجاعت اخلاقی و صلاحیت بالینی پرستاران ارتباط آماری معنی‌دار و مستقیم، ولی ضعیفی وجود دارد ( r=۰/۲۷۲ ,۰/۰۰۱=P).
نتیجه‌گیری ازآنجاکه براساس نتایج، میزان صلاحیت بالینی پرستاران متوسط بود، بنابراین می‌توان کارگاه‌های آموزشی را جهت ارتقای صلاحیت بالینی پیشنهاد کرد. از طرفی، چون بین صلاحیت بالینی و شجاعت اخلاقی پرستاران ارتباط ضعیفی وجود دارد، می‌توان چنین نتیجه گرفت که عوامل دیگری به‌جز صلاحیت بالینی با شجاعت اخلاقی مرتبط هستند که مستلزم مطالعات بیشتری است.