نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف : وزن گیری سریع کودک در سالهای اولیه خطر چاقی در سالهای بعدی را پیش بینی می‌کند. عوامل متعددی در وزن گیری کودکان دخالت دارد. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط شاخص توده بدنی قبل از بارداری با وزن گیری کودک تاپایان 24ماهگی انجام شده است.

  روش بررسی: پژوهش حاضر، مطالعه همبستگی از نوع پیش گویی کننده بود . جامعه پژوهش شامل مادران دارای کودک 3- 2سال بوده که به مراکز بهداشتی - درمانی غرب تهران جهت پایش رشد کودک مراجعه کردند. تعداد نمونه 307 نفر و روش نمونه گیری به صورت طبقه ای بود بدین صورت که شاخص توده بدنی مادران به سه دسته کمتراز 8/19 لاغر، 26-8/19 طبیعی و بیشتر از 26 بیش از حد طبیعی تقسیم و از هر طبقه نمونه های واجد شرایط انتخاب شدند. جهت گرد آوری داده ها از پرسشنامه دو بخشی استفاده شد. از t- test و ANOVA جهت تعیین ارتباط و از ضریب همبستگی پیرسون برای تعیین نوع همبستگی استفاده شد.

  یافته ها: نتایج آزمون آماری نشان داد که ارتباط معنی داری بین وزن کودک در6 ماهگی و شاخص توده بدنی مادران وجود نداشت. نتایج آزمون آماری نشان داد که ارتباط معنی داری بین وزن کودک در12 و 24 ماهگی و شاخص توده بدنی مادران وجود داشت(02/0 p= ) و (000/0 p= )، همچنین بین وزن کودک در6، 12 و 24 ماهگی و جنس کودک ارتباط معنی داری وجود داشت(000/0 p= )، بین وزن 6، 12و 24ماهگی کودکان با تحصیلات مادران، سن مادر، نوع زایمان، تعداد زایمانهای مادر، وضعیت اشتغال مادر، وضعیت شیردهی برای کودک، دریافت آموزش شیردهی با پستان و فاصله زمانی شروع شیردهی پس از زایمان به کودک ارتباط معنی داری وجود نداشت.

  نتیجه گیری کلی: بین شاخص توده بدنی قبل از بارداری مادران با وزن کودک در 12 و 24 ماهگی ارتباط معنی داری وجود داشت و با افزایش شاخص توده بدنی مادران وزن غیر طبیعی کودکان نیز افزایش یافت. از آنجا که رفتارها و عملکرد مادران بسیاری از جنبه های رشد و تکامل کودکان را شکل می‌دهد. لذا با آموزش و مشاوره با مادران دارای اضافه وزن، جلوگیری از افزایش شیوع چاقی کودکان لازم بنظر می رسد.