جلد 16، شماره 34 - ( تابستان 1382 )                   جلد 16 شماره 34 صفحات 45-37 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- ، mahroo2_85@yahoo.com
چکیده:   (12092 مشاهده)

  انفارکتوس میوکار د از شایع ترین بیماری هایی است که در بیماران بستری در کشورهای صنعتی تشخیص داده می شود . شایع ترین علت انفارکتوس میوکارد تشکیل تر و مبوز بر روی پلاک های آترواسکلروزی عروق کرونر می باشد. عوامل خطر متعددی در فرآیند آترواسکلروز دخیل هستند و به نظر می‌رسد تفاوت جنسیت نقش مهمی در میزان شیوع انواع عوامل خطر و به تبع آن انفا‌رکتوس میوکارد داشته باشد.

  این پژوهش مورد- شاهدی با هدف تعیین و مقایسه عوامل خطر در ابتلاء به انفارکتوس میوکارد در زنان و مردان انجام شده است .

  250 زن و 251 مرد بستری در بخش سی سی یو که برای اولین بار دچار انفارکتوس میوکارد شده بودند به عنوان گروه مورد و 249 زن و 248 مرد بستری در بخش‌های جراحی عمومی به عنوان گروه شاهد مورد مطالعه قرار گرفتند. در طی این پژوهش، پژوهشگر ابتدا عوامل خطر در ابتلا ء به انفارکتوس میوکارد را تعیین و سپس به مقایسه‌ آن ها در زنان و مردان پرداخت.

  یافته‌های پژوهش نشان داد که تمامی متغیرهای مورد مطالعه (به غیر از سن در مردان) از عوامل خطر انفارکتوس میوکارد در زنان و مردان به شمار می روند و بیشترین عوامل خطر ابتلاء به انفارکتوس میوکارد در زنان به ترتیب استرس (19 1 /28)، سابقه مثبت خانوادگی (9 06 /21)، مصرف سیگار (9 07 /12) و دیابت (33 /12 ) و در مردان به ترتیب استرس (59 4 /53)، سابقه مثبت خانوادگی (75/30) دیابت (15 9 /12) و مصرف سیگار (216/11) می‌باشد و کمترین عامل خطر ابتلاء به انفارکتوس میوکارد هم در زنان و هم در مردان در رابطه با رژیم غذایی نامناسب بوده است.

  یافته‌های پژوهش نشان داد که مهم ترین و قوی ترین عوامل خطر در ابتلاء به انفارکتوس میوکارد در هر دو جنس به ترتیب استرس، سابقه‌ی مثبت خانوادگی، مصرف سیگار و دیابت می‌باشند. لذا به نظر می‌ر‌سد با کنترل و تعدیل این عوامل خطر می‌توان گام بزرگی در پیشگیری از بروز انفارکتوس میوکارد برداشت به این ترتیب بخش قابل توجهی از هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم ناشی از این بیماری کاهش خواهد یافت.

متن کامل [PDF 126 kb]   (2529 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری
دریافت: 1385/10/11 | انتشار: 1382/4/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.