نشریه پرستاری ایران

   زمینه و هدف: جیوه یکی از سموم خطرناک برای سلامت انسان است و ترمومترهای جیوه ای، به دلیل استفاده گسترده عمده ترین منبع آلوده کننده جیوه ای در محیط زیست هستند. از طرفی ترمومتر جیوه ای نسبت به سایر ترمومترها پرهزینه تر است، بنابراین استفاده از وسایل کنترل دمای کم خطر ترکه از نظر هزینه نیز مقرون به صرفه باشد عاقلانه به نظر می رسد. لذا هدف از این مطالعه مقایسه دمای اندازه گیری شده بدن به وسیله ترمومتر دیجیتالی Omron و ترمومتر جیوه ای بوده است.

  روش بررسی: مطالعه حاضر توصیفی – تحلیلی بوده است که در آن 542 بیمار بستری در بخش های مختلف بیمارستان هاجر (س) شهرکرد با نمونه گیری به روش آسان انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ثبت اطلاعات دموگرافیک و برگه ثبت درجه حرارت بدن بود. در این مطالعه دمای بدن بوسیله دو نوع ترمومتر دیجیتال Omron و جیوه ای به روش زیر بغل توسط دو کارشناس ثابت پرستاری اندازه گیری و ثبت و یافته های دو نوبت اندازه گیری با هم مقایسه شدند.

  یافته ها: میانگین دمای بدن اندازا گیری شده توسط ترمومتر جیوه ای 84 /0 ± 48/36 و ترمومتر دیجیتالی 87/0 ± 51/36 بوده و آزمون تی مستقل با (05/0 P> ) بیانگر عدم تفاوت معنی دار آماری بین میانگین درجه حرارت اندازه‌گیری شده بدن توسط دو نوع ترمومتر بوده است. اما ترمومتر دیجیتالی در مقایسه با ترمومتر جیوه ای (در تشخیص تب) دارای حساسیت 4/85 درصد و ویژگی 7/95 درصد، ارزش اخباری مثبت 1/81درصد و ارزش اخباری منفی 8/96درصد بوده است.

  نتیجه گیری: با توجه به حساسیت کم تر ترمومتر دیجیتالی به نسبت ترمومتر جیوه ای در اندازه گیری تب به نظر می‌رسد که استفــــاده از ترمومترهای جیوه ای هنوز روش انتخابی در کنترل درجه حرارت بدن بوده و توصیه به استفاده از ترمومتر دیجیتالی نیاز به بررسی های بیشتری دارد.