جلد 38 -
جلد 38 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mahmoudi lerd F, Navab E, Varvani Farahani A, Haghani S, Sobhani M, Shali M. The Relationship Between Nurses' Perception of Their Role Towards Family Caregivers and Factors Affecting Their Active Participation in Patient Care. IJN 2025; 38 (S1 )
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3869-fa.html
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3869-fa.html
محمودی لرد فاطمه، نواب الهام، وروانی فراهانی عباس، حقانی شیما، سبحانی مرضیه، شالی محبوبه. ارتباط درک پرستار از نقش خود در قبال مراقبین خانوادگی با فاکتورهای موثر در مشارکت آنان در مراقبت از بیمار. نشریه پرستاری ایران. 1404; 38 (S1 )
فاطمه محمودی لرد1 
، الهام نواب1 ، عباس وروانی فراهانی2 ، شیما حقانی3 ، مرضیه سبحانی4 ، محبوبه شالی5
، الهام نواب1 ، عباس وروانی فراهانی2 ، شیما حقانی3 ، مرضیه سبحانی4 ، محبوبه شالی5
1- گروه پرستاری مراقبت های ویژه، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی دهاقان، اصفهان، ایران
5- گروه پرستاری مراقبت های ویژه، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ،Mehraneshali@yahoo.com
2- بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی دهاقان، اصفهان، ایران
5- گروه پرستاری مراقبت های ویژه، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ،
چکیده: (76 مشاهده)
مقدمه: با توجه به اهمیت نقش مراقبین خانوادگی در تکمیل فرآیند درمان و مراقبت، لازم است عوامل مرتبط با مشارکت مراقبین خانوادگی بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه مورد بررسی قرار گیرد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط درک پرستار از نقش خود در قبال مراقبین خانوادگی با فاکتورهای موثر در مشارکت فعال آنان در مراقبت از بیماران صورت گرفت.
روش: این مطالعه مقطعی در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران در بازه زمانی آذر ماه 1402 تا مهر 1403، انجام شد. نمونه های پژوهش 150 نفر از پرستاران شاغل در بخش های مراقبت های ویژه بودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه بررسی درک پرستار از نقش خود در قبال مراقبین خانوادگی و پرسشنامه فاکتورهای موثر در مشارکت دادن مراقبین جمع آوری شدند. تحلیل داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 انجام شد.
یافته ها: بیشتر پرستاران شرکت کننده در پژوهش با میانگین سنی 7/88±34/6 و زن (77/3 %) بودند. میانگین نمره درک پرستار از نقش خود 6/87 ±40/79 بود (درک نسبی). درک پرستار با میزان مشارکت دادن مراقبین خانوادگی در مراقبت از بیمار ارتباط معنی دار آماری داشت (0/004p=). از بین مشخصات جمعیت شناختی، مشارکت دادن فعال مراقبین خانوادگی تنها با نمره فعالیت های پرستاری همبستگی معنی دار آماری معکوس نشان داد (0/028p=).
نتیجه گیری: بنا بر یافته های پژوهش درک پرستاران از نقش خود در قبال مراقبین خانوادگی متوسط بود. بنابراین، پرستاران نیاز به انگیزش و آموزش بیشتری در ارزیابی و پیش بینی نیازهای خانواده دارند. مدیران پرستاری و مسئولین بیمارستان ها بایستی در کنار فراهم کردن امکان تعامل با خانواده بیمار و آموزش مهارت های ارتباط با خانواده، زمینه ارائه مراقبت خانواده محور را فراهم آورند.
روش: این مطالعه مقطعی در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران در بازه زمانی آذر ماه 1402 تا مهر 1403، انجام شد. نمونه های پژوهش 150 نفر از پرستاران شاغل در بخش های مراقبت های ویژه بودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه بررسی درک پرستار از نقش خود در قبال مراقبین خانوادگی و پرسشنامه فاکتورهای موثر در مشارکت دادن مراقبین جمع آوری شدند. تحلیل داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 انجام شد.
یافته ها: بیشتر پرستاران شرکت کننده در پژوهش با میانگین سنی 7/88±34/6 و زن (77/3 %) بودند. میانگین نمره درک پرستار از نقش خود 6/87 ±40/79 بود (درک نسبی). درک پرستار با میزان مشارکت دادن مراقبین خانوادگی در مراقبت از بیمار ارتباط معنی دار آماری داشت (0/004p=). از بین مشخصات جمعیت شناختی، مشارکت دادن فعال مراقبین خانوادگی تنها با نمره فعالیت های پرستاری همبستگی معنی دار آماری معکوس نشان داد (0/028p=).
نتیجه گیری: بنا بر یافته های پژوهش درک پرستاران از نقش خود در قبال مراقبین خانوادگی متوسط بود. بنابراین، پرستاران نیاز به انگیزش و آموزش بیشتری در ارزیابی و پیش بینی نیازهای خانواده دارند. مدیران پرستاری و مسئولین بیمارستان ها بایستی در کنار فراهم کردن امکان تعامل با خانواده بیمار و آموزش مهارت های ارتباط با خانواده، زمینه ارائه مراقبت خانواده محور را فراهم آورند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
