جلد 37، شماره 149 - ( شهریور 1403 )                   جلد 37 شماره 149 صفحات 241-226 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه مامایی و بهداشت باروری دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات مراقبت پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ، shivakheirkhah1345@gmail.com
3- مرکز تحقیقات مراقبت پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
4- مرکز ناباروری گامبرون رویان، بندرعباس، ایران.
چکیده:   (1068 مشاهده)
زمینه و هدف افراد با تاب‌آوری بالا تحمل درد و رنج برای آن‌ها آسان است و کمتر در معرض استرس قرار می‌گیرند. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر تکنیک رهاسازی هیجانی(EFT) بر استرس و تاب‌آوری زنان نابارور انجام شد.
روش بررسی این مطالعه نیمه‌آزمایشی از نیمه بهمن سال 1401 تا نیمه مرداد سال 1402 بر روی 98زن دارای مشکلات ناباروری مراجعه‌کننده به دو کلینیک دولتی و خصوصی شهر بندرعباس با تخصیص 1:1 در دو گروه آزمایش و کنترل انجام شد. شرکت‌کنندگان گروه آزمایش 4جلسه آموزش با فاصله 1 هفته دریافت کردند. پرسش‌نامه جمعیت‌شناختی، استرس ناباروری و تاب‌آوری کانر و دیویدسون قبل و پس از اتمام مداخله تکمیل شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و استفاده از آزمون‌های تی مستقل و تی زوجی انجام شد.
یافته‌ها میانگین استرس قبل و بعد از مداخله به‌ترتیب در گروه آزمون 34/06±168/06 و26/02±134/59 درگروه کنترل31/08± 155/26 و31/28±156/83 بود. بعد از مداخله استرس در گروه آزمون کمتر از کنترل بود (0/001>P). میانگین نمره تاب‌آوری قبل و بعد از مداخله به‌ترتیب در گروه آزمایش 20/13±26/64 و 9/63±82/97 و در گروه کنترل 30/13±83/71 و 12/95±71/049 بود که نشان‌دهنده افزایش تاب‌آوری در گروه آزمایش نسبت به کنترل می‌باشد (0/001>P).
نتیجه‌گیری تکنیک رهاسازی هیجانی می‌تواند سبب کاهش سطح استرس زنان دارای مشکلات ناباروری و افزایش سطح تاب‌آوری آنان شود. کادر درمان می‌تواند این راهکار ارزان، بی‌خطر و آسان را به زنان نابارور جهت تاب‌آوری بیشتر و کاهش استرس توصیه کند.
واژه‌های کلیدی: استرس، تاب‌آوری، زنان، ناباروری
متن کامل [PDF 6066 kb]   (160 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (155 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مامایی
دریافت: 1403/2/2 | پذیرش: 1403/6/10 | انتشار: 1403/6/11

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.