جلد 36، شماره 146 - ( اسفند - درحال انتشار 1402 )
جلد 36 شماره 146 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه روانپرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران.
2- گروه روانپرستاری، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران. ،mardanimarjan@gmail.com
3- گروه روانپرستاری، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران
4- مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پرشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران.
2- گروه روانپرستاری، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران. ،
3- گروه روانپرستاری، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران
4- مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پرشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران.
چکیده: (326 مشاهده)
زمینه و هدف: ابتلا به سرطان، معنای زندگی فرد را دگرگون می سازد. وقتی افراد مبتلا به سرطان، معنای زندگی را به درستی درک کنند، مواجه با مرگ را می آموزند و برای مبارزه با بیماری می کوشند. مطالعه حاضر با هدف تعیین معنای زندگی در افراد دارای سرطان خون انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه، یک پژوهش توصیفی بود. جامعه این پژوهش کلیه افراد مبتلا به سرطان خون در شهر تهران بودند که در سال 1401 در بخش آنکولوژی بستری بودند. شرکتکنندگان شامل 200 فرد مبتلا به سرطان خون بودند که با توجه به ملاکهای ورود به پژوهش با استفاده از نمونهگیری مستمر از جامعه پژوهش انتخاب شدند. در این پژوهش، ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل فرم مشخصات فردی و ابزار معنای زندگی بود که توسط نمونه ها به شیوه خودگزارشی تکمیل شدند. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون های آنالیز واریانس، تی مستقل) تحت نرم افزار SPSS-16 استفاده شد.
یافته ها: میانگین معنای زندگی 13/57 و انحراف معیار 39/11 به دست آمد. همچنین، میانگین نمره معنای زندگی در بعد حضور با میانگین 14/29 و انحراف معیار 90/5 بالاتر از بعد جستجوی معنا با میانگین 98/27 و انحراف معیار 21/6 به دست آمد. معنای زندگی تنها با وضعیت تاهل ارتباط معنادار آماری داشت(P=0/011) به طوری که مقایسه دو به دوی توکی نشان دهنده آن بود که میانگین نمره معنای زندگی در افراد متاهل به طور معناداری بالاتر از سایرین بود.
نتیجه گیری: نتایج این تحقیق میتواند گامی در جهت پیاده سازی و اجرای آموزش های مبتنی بر معناگرایی توسط روانپرستاران برای افراد مبتلا به سرطان خون به منظور بهبود حضور معنا در زندگی، جستجوی آن در زندگی و معنای زندگی آنان بطور کلی باشد.
روش بررسی: این مطالعه، یک پژوهش توصیفی بود. جامعه این پژوهش کلیه افراد مبتلا به سرطان خون در شهر تهران بودند که در سال 1401 در بخش آنکولوژی بستری بودند. شرکتکنندگان شامل 200 فرد مبتلا به سرطان خون بودند که با توجه به ملاکهای ورود به پژوهش با استفاده از نمونهگیری مستمر از جامعه پژوهش انتخاب شدند. در این پژوهش، ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل فرم مشخصات فردی و ابزار معنای زندگی بود که توسط نمونه ها به شیوه خودگزارشی تکمیل شدند. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون های آنالیز واریانس، تی مستقل) تحت نرم افزار SPSS-16 استفاده شد.
یافته ها: میانگین معنای زندگی 13/57 و انحراف معیار 39/11 به دست آمد. همچنین، میانگین نمره معنای زندگی در بعد حضور با میانگین 14/29 و انحراف معیار 90/5 بالاتر از بعد جستجوی معنا با میانگین 98/27 و انحراف معیار 21/6 به دست آمد. معنای زندگی تنها با وضعیت تاهل ارتباط معنادار آماری داشت(P=0/011) به طوری که مقایسه دو به دوی توکی نشان دهنده آن بود که میانگین نمره معنای زندگی در افراد متاهل به طور معناداری بالاتر از سایرین بود.
نتیجه گیری: نتایج این تحقیق میتواند گامی در جهت پیاده سازی و اجرای آموزش های مبتنی بر معناگرایی توسط روانپرستاران برای افراد مبتلا به سرطان خون به منظور بهبود حضور معنا در زندگی، جستجوی آن در زندگی و معنای زندگی آنان بطور کلی باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |