جلد 36، شماره 146 - ( اسفند - درحال انتشار 1402 )
جلد 36 شماره 146 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
ال ناز اصغری1 
، فرانک جبارزاده1 ، پروین سربخش2 ، امیر صابری کجابادی 3، عارفه داودی1
، فرانک جبارزاده1 ، پروین سربخش2 ، امیر صابری کجابادی 3، عارفه داودی1
1- گروه داخلی-جراحی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
2- گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
3- گروه داخلی-جراحی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران. ،amir.tanha107@gmail.com
2- گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
3- گروه داخلی-جراحی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران. ،
چکیده: (367 مشاهده)
مقدمه: پرستاران بخش اورژانس باید افراد ورزیده ای باشند که علاوه بر داشتن دانش، مهارت و نوآوری، قادر به قضاوت و تصمیم گیری در موقعیت های خطیر بالینی و حل مشکلات پیچیده در مواقع بحرانی باشند. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین استدلال بالینی با نوآوری در پرستاران شاغل در بخشهای اورژانس مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز انجام گرفت.
روش کار: در این مطالعه توصیفی-همبستگی که در آذر ماه سال 1400 انجام شد، 170 پرستار شاغل در تمام اورژانسهای مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز با روش نمونه گیری تصادفی طبقهای وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استدلال بالینی لیو و همکاران و پرسشنامه نوآوری هارت-جوزف- کوک جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل دادههای پژوهش با آزمون همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنووا و همچنین رگرسیون خطی در SPSS نسخه 26 انجام شد.
نتایج: میانگین سنی پرستاران 6/97±34/54 بود و بیشتر پرستاران زن (%56/5)، متاهل (%69/4) و استخدام رسمی (%56/5) بودند. میانگین و انحراف معیار استدلال بالینی 7/079±60/91 ( محدوده 75-15) و نوآوری پرستاران 10/26±102/11 (محدوده 140-20) بود. ارتباط بین استدلال بالینی با نوآوری از نظر آماری معنادار بود (0/0001 p<)، به طوری که پس از تعدیل متغیرهای مخدوش گر، به ازای یک واحد افزایش در استدلال بالینی، نوآوری 0/35 واحد افزایش پیدا می کند.
نتیجه گیری: ارتباط آماری معنی دار استدلال بالینی و نوآوری به مدیران پرستاری کمک می کند که با تقویت هر کدام از این مفاهیم، بتوان در رشد مفهوم دیگر نیز موثر بود. همچنین با توجه به نتایج پیشنهاد می شود مدرسان پرستاری از همان زمان دانشجویی، زمینه را برای یادگیری و تقویت این دو مفهوم مهم فراهم نموده و تدریس های خود را بر پایه افزایش این مفاهیم مهم برنامه ریزی نمایند.
روش کار: در این مطالعه توصیفی-همبستگی که در آذر ماه سال 1400 انجام شد، 170 پرستار شاغل در تمام اورژانسهای مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز با روش نمونه گیری تصادفی طبقهای وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استدلال بالینی لیو و همکاران و پرسشنامه نوآوری هارت-جوزف- کوک جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل دادههای پژوهش با آزمون همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنووا و همچنین رگرسیون خطی در SPSS نسخه 26 انجام شد.
نتایج: میانگین سنی پرستاران 6/97±34/54 بود و بیشتر پرستاران زن (%56/5)، متاهل (%69/4) و استخدام رسمی (%56/5) بودند. میانگین و انحراف معیار استدلال بالینی 7/079±60/91 ( محدوده 75-15) و نوآوری پرستاران 10/26±102/11 (محدوده 140-20) بود. ارتباط بین استدلال بالینی با نوآوری از نظر آماری معنادار بود (0/0001 p<)، به طوری که پس از تعدیل متغیرهای مخدوش گر، به ازای یک واحد افزایش در استدلال بالینی، نوآوری 0/35 واحد افزایش پیدا می کند.
نتیجه گیری: ارتباط آماری معنی دار استدلال بالینی و نوآوری به مدیران پرستاری کمک می کند که با تقویت هر کدام از این مفاهیم، بتوان در رشد مفهوم دیگر نیز موثر بود. همچنین با توجه به نتایج پیشنهاد می شود مدرسان پرستاری از همان زمان دانشجویی، زمینه را برای یادگیری و تقویت این دو مفهوم مهم فراهم نموده و تدریس های خود را بر پایه افزایش این مفاهیم مهم برنامه ریزی نمایند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |