جلد 37، شماره 145 - ( دی 1402 )
جلد 37 شماره 145 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rezaei M, Hosseini M, Sajadi M, Moslemi A. Cognitive Flexibility, Nurses’ Anxiety and Factors Affecting Their Anxiety During the COVID-19 Pandemic: A Cross-Sectional Study. IJN 2023; 37 (145)
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3691-fa.html
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3691-fa.html
رضایی مهسا، حسینی مهسا، سجادی محبوبه، مسلمی اعظم. انعطاف پذیری شناختی، اضطراب پرستاران و متغیرهای موثر برآنها در پاندمی کووید 19 : یک مطالعه مقطعی. نشریه پرستاری ایران. 1402; 37 (145)
مهسا رضایی1 
، مهسا حسینی1 ، محبوبه سجادی 2، اعظم مسلمی3
، مهسا حسینی1 ، محبوبه سجادی 2، اعظم مسلمی3
1- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
2- گروه آموزشی پرستاری کودکان، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران ،sajadimahbobeh@yahoo.com
3- گروه آموزشی آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
2- گروه آموزشی پرستاری کودکان، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران ،
3- گروه آموزشی آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
چکیده: (292 مشاهده)
زمینه و هدف : شیوع هر پاندمی مانند کرونا باعث ایجاد اضطراب در کادر درمان به ویژه پرستاران می شود. بسیاری از آسیب های جسمی و روانی در پرستاران ناشی از اضطراب است. ارتباط بین انعطاف پذیری و اضطراب درک شده ناشی از پاندمی کرونا هنوز ناشناخته باقی مانده است. طبق مطالعات گذشته، انعطاف پذیری شناختی بر روند سازگاری انسان مؤثر است. هدف از این پژوهش، سنجش ارتباط انعطاف پذیری شناختی با اضطراب ناشی از کرونا در پرستاران است.
روش بررسی: در این پژوهش که یک مطالعه مقطعی-تحلیلی است به بررسی 120 نفر از پرستاران شاغل در مرکز درمانی کرونا به روش نمونه گیری طبقه‌ای از تاریخ 20/05/1400 به مدت تقریبی سه ماه و جهت سنجش ارتباط انعطاف پذیری شناختی با اضطراب ناشی از کرونا به وسیله پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی[1] و مقیاس اضطراب کرونا پرداخته شد. به منظور بررسی ارتباط بین متغیرها، از نرم افزار Spss استفاده گردید در صورت برقراری فرض نرمالیتی، آزمون‌های پارامتری مانند همبستگی پیرسون، آزمون ANOVA، آزمون t-مستقل و در غیر این صورت آزمون‌های غیرپارامتری مانند خی دو[2] و دقیق فیشر به کار گرفته شدند
یافته ها : یافته ها نشان داد، میانگین کلی اضطراب بیماری کرونا ± 3.96 21.09 با کمینه 12 و بیشینه 32 و میانگین کلی انعطاف پذیری شناختی 52.78± 9.97 با کمینه 30 و بیشینه 81 بوده است. هم چنین یافته های این پژوهش نشان می دهد که ، ارتباط معناداری بین نمره اضطراب پرستاران با نمره انعطاف پذیری وجود ندارد (P>0.05)نمره انعطاف پذیری و اضطراب درک شده ناشی کرونا با سن، تعداد فرزند، سابقه کاری و فعالیت بدنی ارتباط معناداری ندارد. هم چنین پرستاران رسمی و زنان پرستار انعطاف پذیری بیشتری داشتند و متاهل بودن بر تجربه کمتر اضطراب کرونا اثر گذار بود .
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که ارتباطی بین انعطاف پذیری شناختی و توانایی انطباق پرستاران با کاهش اضطراب درک شده ناشی از کرونا وجود ندارد همچنین متغیرهای دموگرافیک نیز نمی توانند اثربخشی مؤثری بر افزایش انعطاف پذیری شناختی در پاندمی کرونا و یا کاهش اضطراب داشته باشند. این موضوع می تواند به دلیل همه گیری وسیع و مرگ و میر بالای پاندمی کرونا باشد که موقعیت فاجعه باری را برای جامعه به خصوص پرستاران رقم زده و احتمالاً موجب عدم اثربخشی متغیرها و انعطاف پذیری بر اضطراب شده است. پاندمی های جهانی مانند کرونا باعث القاء اضطراب زیادی به کادر درمان و پرستاران می شود که تنها با ویژگی های شخصیتی مانند قابلیت انعطاف پذیری نمی توان از آسیب های فیزیکی و روانی آن ها در امان ماند و نیازمند تمهیدات چند گانه است.
روش بررسی: در این پژوهش که یک مطالعه مقطعی-تحلیلی است به بررسی 120 نفر از پرستاران شاغل در مرکز درمانی کرونا به روش نمونه گیری طبقه‌ای از تاریخ 20/05/1400 به مدت تقریبی سه ماه و جهت سنجش ارتباط انعطاف پذیری شناختی با اضطراب ناشی از کرونا به وسیله پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی[1] و مقیاس اضطراب کرونا پرداخته شد. به منظور بررسی ارتباط بین متغیرها، از نرم افزار Spss استفاده گردید در صورت برقراری فرض نرمالیتی، آزمون‌های پارامتری مانند همبستگی پیرسون، آزمون ANOVA، آزمون t-مستقل و در غیر این صورت آزمون‌های غیرپارامتری مانند خی دو[2] و دقیق فیشر به کار گرفته شدند
یافته ها : یافته ها نشان داد، میانگین کلی اضطراب بیماری کرونا ± 3.96 21.09 با کمینه 12 و بیشینه 32 و میانگین کلی انعطاف پذیری شناختی 52.78± 9.97 با کمینه 30 و بیشینه 81 بوده است. هم چنین یافته های این پژوهش نشان می دهد که ، ارتباط معناداری بین نمره اضطراب پرستاران با نمره انعطاف پذیری وجود ندارد (P>0.05)نمره انعطاف پذیری و اضطراب درک شده ناشی کرونا با سن، تعداد فرزند، سابقه کاری و فعالیت بدنی ارتباط معناداری ندارد. هم چنین پرستاران رسمی و زنان پرستار انعطاف پذیری بیشتری داشتند و متاهل بودن بر تجربه کمتر اضطراب کرونا اثر گذار بود .
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که ارتباطی بین انعطاف پذیری شناختی و توانایی انطباق پرستاران با کاهش اضطراب درک شده ناشی از کرونا وجود ندارد همچنین متغیرهای دموگرافیک نیز نمی توانند اثربخشی مؤثری بر افزایش انعطاف پذیری شناختی در پاندمی کرونا و یا کاهش اضطراب داشته باشند. این موضوع می تواند به دلیل همه گیری وسیع و مرگ و میر بالای پاندمی کرونا باشد که موقعیت فاجعه باری را برای جامعه به خصوص پرستاران رقم زده و احتمالاً موجب عدم اثربخشی متغیرها و انعطاف پذیری بر اضطراب شده است. پاندمی های جهانی مانند کرونا باعث القاء اضطراب زیادی به کادر درمان و پرستاران می شود که تنها با ویژگی های شخصیتی مانند قابلیت انعطاف پذیری نمی توان از آسیب های فیزیکی و روانی آن ها در امان ماند و نیازمند تمهیدات چند گانه است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
