جلد 35، شماره 140 - ( اسفند 1401 )
جلد 35 شماره 140 صفحات 641-630 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران. ، barkhordary.m@gmail.com
2- گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران.
2- گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران.
چکیده: (738 مشاهده)
زمینه و هدف خودکارآمدی پایین‌تر پرستاران زن نسبت به پرستاران مرد در مطالعات متعدد گزارش شده است. از پیامدهای خودکارآمدی پایین، کاهش مراقبت با کیفیت مخصوصاً در موقعیت‌های چالش‌برانگیز می‌باشد. تمرینات ذهن‌آگاهی مبتنی بر کاهش استرس می‌تواند در بهبود خودکارآمدی تأثیر داشته باشد. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر اجرای تمرینات ذهن‌آگاهی بر خودکارآمدی پرستاران زن انجام شد.
روش بررسی این پژوهش، از نوع تجربی است که بر روی 60 پرستار زن شاغل در بیمارستان افشار یزد در سال 1398 انجام شد. نمونه‌ها به‌شیوه دردسترس انتخاب و به‌روش تصادفی ساده به دو گروه آزمون و کنترل تخصیص داده شدند. برای گروه آزمون، تمرینات ذهن‌آگاهی در 8 جلسه 2 ساعته اجرا شد. گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند. ابزار گردآوری داده، فرم مشخصات جمعیت‌شناختی و مقیاس خودکارآمدی شرر (1982) بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (کای دو، تی مستقل و زوجی) توسط SPSS نسخه 19 تحلیل شدند.
یافته‌ها دو گروه از نظر مشخصات جمعیت‌شناختی (سن، سابقه کار، سطح تحصیلات) همسان بودند. میانگین نمره خودکارآمدی، قبل از مداخله، در گروه کنترل (5/65±47/23) و آزمون (3/89±46/36) اختلاف معناداری نداشت (0/49=P). این میانگین، بعد از مداخله، در گروه کنترل 4/91±47/86 و در گروه آزمون 5/33±50/40 بود. بااین‌حال، براساس آزمون آماری تی مستقل، تفاوت آماری معناداری بین دو گروه مشاهده نشد (0/06=P).
نتیجه‌گیری نتایج نشان می‌دهد تمرینات ذهن‌آگاهی بر خودکارآمدی پرستاران زن تأثیری ندارد. پیشنهاد می‌شود پژوهش‌های بیشتری در این زمینه با بررسی عوامل مداخله‌گر با دوره‌های پیگیری و مدت زمان طولانی‌تر صورت گیرد.
روش بررسی این پژوهش، از نوع تجربی است که بر روی 60 پرستار زن شاغل در بیمارستان افشار یزد در سال 1398 انجام شد. نمونه‌ها به‌شیوه دردسترس انتخاب و به‌روش تصادفی ساده به دو گروه آزمون و کنترل تخصیص داده شدند. برای گروه آزمون، تمرینات ذهن‌آگاهی در 8 جلسه 2 ساعته اجرا شد. گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند. ابزار گردآوری داده، فرم مشخصات جمعیت‌شناختی و مقیاس خودکارآمدی شرر (1982) بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (کای دو، تی مستقل و زوجی) توسط SPSS نسخه 19 تحلیل شدند.
یافته‌ها دو گروه از نظر مشخصات جمعیت‌شناختی (سن، سابقه کار، سطح تحصیلات) همسان بودند. میانگین نمره خودکارآمدی، قبل از مداخله، در گروه کنترل (5/65±47/23) و آزمون (3/89±46/36) اختلاف معناداری نداشت (0/49=P). این میانگین، بعد از مداخله، در گروه کنترل 4/91±47/86 و در گروه آزمون 5/33±50/40 بود. بااین‌حال، براساس آزمون آماری تی مستقل، تفاوت آماری معناداری بین دو گروه مشاهده نشد (0/06=P).
نتیجه‌گیری نتایج نشان می‌دهد تمرینات ذهن‌آگاهی بر خودکارآمدی پرستاران زن تأثیری ندارد. پیشنهاد می‌شود پژوهش‌های بیشتری در این زمینه با بررسی عوامل مداخله‌گر با دوره‌های پیگیری و مدت زمان طولانی‌تر صورت گیرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |