جلد 35، شماره 140 - ( اسفند 1401 )
جلد 35 شماره 140 صفحات 571-560 |
برگشت به فهرست نسخه ها
علی نخعی1 
، زهرا اسدللهی2 ، حانیه حسنی1 ، آیدا اباذری1 ، لیدا اباذری1 ، ندا رحیمی 3
، زهرا اسدللهی2 ، حانیه حسنی1 ، آیدا اباذری1 ، لیدا اباذری1 ، ندا رحیمی 3
1- مرکز تحقیقات مراقبت سالمندی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران.
2- گروه پرستاری داخلی و جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران
3- مرکز تحقیقات مراقبت سالمندی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران. ،neda.rahimi90@yahoo.com
2- گروه پرستاری داخلی و جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران
3- مرکز تحقیقات مراقبت سالمندی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران. ،
چکیده: (1709 مشاهده)
زمینه و هدف کیفیت زندگی کاری یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های هر سازمان است و به‌دلیل اینکه که پرستاران از مهم‌ترین نیروی انسانی بیمارستان‌ها می‌باشند؛ بررسی کیفیت زندگی کاری آنان حائز اهمیت است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط اضطراب ناشی از بیماری کرونا با کیفیت زندگی کاری در پرستاران شاغل در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1400 انجام شد.
روش بررسی پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. محیط پژوهش بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان و جامعه پژوهش، پرستاران شاغل در این بیمارستان‌ها در زمان شیوع بیماری کرونا در سال 1400 بودند. جامعه آماری 300 پرستار بودند که با روش سرشماری 256 نفر از افراد واجد شرایط شرایط وارد مطالعه شدند. به‌علت شرایط کرونا پرسش‌نامه‌ها به‌صورت الکترونیک و از طریق شبکه‌های مجازی ارسال شد. داده‌ها به‌وسیله پرسش‌نامه 18 سؤالی اضطراب بیماری کرونا و پرسش‌نامه 24سؤالی کیفیت زندگی کاری ریچارد والتون، به‌صورت الکترونیک جمع‌آوری شدند. داده‌ها پس از جمع‌آوری توسط نسخه 18 نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون‌های تی تست مستقل، تحلیل واریانس یک‌طرفه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند.
یافته‌ها نتایج نشان داد بیشتر شرکت‌کنندگان زن ( 71/9 درصد) و متأهل (84/4 درصد) بودند. میانگین و انحراف‌معیار نمره اضطراب کل در پرستاران شرکت‌کننده در مطالعه 9/9±23/97 گزارش شد که درحد متوسط بوده است و همچنین نمره کیفیت زندگی کاری 12/38±79/06 گزارش شد که از حد متوسط بالاتر بود. ضریب همبستگی پیرسون درخصوص ارتباط بین اضطراب کل و بعدهای آن با کیفیت زندگی کاری نشان داد تنها بین نمره علائم جسمانی اضطراب (r=-0/128 و P=0/041) با کیفیت زندگی کاری ازنظر آماری ارتباط ضعیف، معکوس و معناداری وجود داشت.
نتیجه‌گیری نتایج پژوهش نشان داد با افزایش نمره علائم جسمانی اضطراب پرستاران، کیفیت زندگی کاری آن‌ها کاهش می‌یابد و برعکس براساس نتایج این مطالعه بین اضطراب کرونا با کیفیت زندگی کاری رابطه معکوس، ضعیف ومعنادار وجود دارد. پیشنهاد می‌شود مجریان سلامت کشور در دوران همه‌گیری همانند همه‌گیری کرونا توجه به سلامت روانی و کیفیت زندگی کاری پرستاران را در دستور کار خود قرار دهند و با اطلاع‌رسانی و آموزش برگزاری کارگاه و دوره‌های آموزشی در بهبود سلامت روان پرستاران گام بردارند.
روش بررسی پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. محیط پژوهش بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان و جامعه پژوهش، پرستاران شاغل در این بیمارستان‌ها در زمان شیوع بیماری کرونا در سال 1400 بودند. جامعه آماری 300 پرستار بودند که با روش سرشماری 256 نفر از افراد واجد شرایط شرایط وارد مطالعه شدند. به‌علت شرایط کرونا پرسش‌نامه‌ها به‌صورت الکترونیک و از طریق شبکه‌های مجازی ارسال شد. داده‌ها به‌وسیله پرسش‌نامه 18 سؤالی اضطراب بیماری کرونا و پرسش‌نامه 24سؤالی کیفیت زندگی کاری ریچارد والتون، به‌صورت الکترونیک جمع‌آوری شدند. داده‌ها پس از جمع‌آوری توسط نسخه 18 نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون‌های تی تست مستقل، تحلیل واریانس یک‌طرفه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند.
یافته‌ها نتایج نشان داد بیشتر شرکت‌کنندگان زن ( 71/9 درصد) و متأهل (84/4 درصد) بودند. میانگین و انحراف‌معیار نمره اضطراب کل در پرستاران شرکت‌کننده در مطالعه 9/9±23/97 گزارش شد که درحد متوسط بوده است و همچنین نمره کیفیت زندگی کاری 12/38±79/06 گزارش شد که از حد متوسط بالاتر بود. ضریب همبستگی پیرسون درخصوص ارتباط بین اضطراب کل و بعدهای آن با کیفیت زندگی کاری نشان داد تنها بین نمره علائم جسمانی اضطراب (r=-0/128 و P=0/041) با کیفیت زندگی کاری ازنظر آماری ارتباط ضعیف، معکوس و معناداری وجود داشت.
نتیجه‌گیری نتایج پژوهش نشان داد با افزایش نمره علائم جسمانی اضطراب پرستاران، کیفیت زندگی کاری آن‌ها کاهش می‌یابد و برعکس براساس نتایج این مطالعه بین اضطراب کرونا با کیفیت زندگی کاری رابطه معکوس، ضعیف ومعنادار وجود دارد. پیشنهاد می‌شود مجریان سلامت کشور در دوران همه‌گیری همانند همه‌گیری کرونا توجه به سلامت روانی و کیفیت زندگی کاری پرستاران را در دستور کار خود قرار دهند و با اطلاع‌رسانی و آموزش برگزاری کارگاه و دوره‌های آموزشی در بهبود سلامت روان پرستاران گام بردارند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |