جلد 35، شماره 138 - ( آبان (پیش از انتشار) 1401 )
جلد 35 شماره 138 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- ، inanloo.mehr@gmail.com
چکیده: (46 مشاهده)
زمینه و هدف: توجه به عوارض روانشناختی بعد از سکته ی قلبی هم راستا با سایر عوارض فیزیولوژیکی آن از اهمیت بالایی برخوردار است. نزدیکی این بیماران به مرگ باعث اضطراب مرگ شده که می تواند روحیه ی آنان را تضعیف نماید. این مطالعه با هدف تعیین اضطراب مرگ و نشانگان افت روحیه در بیماران با سکته قلبی بستری در مراکز آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران، سال 1400 انجام شد.
روش پژوهش: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی است که بر روی 206 نفر از بیماران با سکته قلبی بستری در مراکز آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در نیمه ی اول سال 1400 انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر و نشانگان افت روحیه کیسان بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۰ و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنالیز واریانس استفاده گردید
یافته ها : ۸/۷۲ درصد از بیماران، مرد با میانگین سنی 49/12±97/57 سال، 7/92 درصد متاهل و 5/34 درصد شغل آزاد داشتند. 9/۳5 درصد سابقه ی ابتلا به بیماری فشارخون بالا و ۳/24 درصد سابقه ی ابتلا به دیابت داشتند. 8/90 درصد بیماران بیمه داشته و 6/81 درصد سابقه ی بستری قبلی داشتند. میانگین و انحراف معیار اضطراب مرگ در بیماران با سکته ی قلبی 62/1 ± 26/6 (در حد متوسط) بود. اکثر بیماران (7/4۳ درصد) اضطراب مرگ متوسط داشتند. میانگین و انحراف معیار نشانگان افت روحیه در بیماران با سکته ی قلبی ۳۴/5 ± 88/11 (در حد شدید) بود. اکثر بیماران (7/60 درصد) نشانگان افت روحیه شدید داشتند.
بحث و نتیجه‌گیری : اضطراب مرگ بیماران بعد از ابتلا به سکته ی قلبی در حد متوسط و نشانگان افت روحیه ی آن ها در حد شدید بدست آمد لذا توجه به آن ها و شناخت عوامل موثر بر آن توسط پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه قلبی ضروری است و توصیه می شود در آموزش مراقبت از این بیماران گنجانده شود.
روش پژوهش: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی است که بر روی 206 نفر از بیماران با سکته قلبی بستری در مراکز آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در نیمه ی اول سال 1400 انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر و نشانگان افت روحیه کیسان بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۰ و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنالیز واریانس استفاده گردید
یافته ها : ۸/۷۲ درصد از بیماران، مرد با میانگین سنی 49/12±97/57 سال، 7/92 درصد متاهل و 5/34 درصد شغل آزاد داشتند. 9/۳5 درصد سابقه ی ابتلا به بیماری فشارخون بالا و ۳/24 درصد سابقه ی ابتلا به دیابت داشتند. 8/90 درصد بیماران بیمه داشته و 6/81 درصد سابقه ی بستری قبلی داشتند. میانگین و انحراف معیار اضطراب مرگ در بیماران با سکته ی قلبی 62/1 ± 26/6 (در حد متوسط) بود. اکثر بیماران (7/4۳ درصد) اضطراب مرگ متوسط داشتند. میانگین و انحراف معیار نشانگان افت روحیه در بیماران با سکته ی قلبی ۳۴/5 ± 88/11 (در حد شدید) بود. اکثر بیماران (7/60 درصد) نشانگان افت روحیه شدید داشتند.
بحث و نتیجه‌گیری : اضطراب مرگ بیماران بعد از ابتلا به سکته ی قلبی در حد متوسط و نشانگان افت روحیه ی آن ها در حد شدید بدست آمد لذا توجه به آن ها و شناخت عوامل موثر بر آن توسط پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه قلبی ضروری است و توصیه می شود در آموزش مراقبت از این بیماران گنجانده شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |