جلد 35، شماره 136 - ( تیر 1401 )
جلد 35 شماره 136 صفحات 201-190 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Oshvandi K, Maghsoudi Z, Kamyari N, Jahani Sayad Noveiry M. Attitude of Nurses Towards Obesity and Caring to Obese Patients and Its Predictors in Northern Iran. IJN 2022; 35 (136) :190-201
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3429-fa.html
URL: http://ijn.iums.ac.ir/article-1-3429-fa.html
عشوندی خدایار، مقصودی زهرا، کامیاری ناصر، جهانی صیاد نویری مرضیه. نگرش پرستاران نسبت به ارائه مراقبت به بیماران مبتلابه اختلال چاقی و عوامل پیش‌بینی‌کننده آن در شمال ایران. نشریه پرستاری ایران. 1401; 35 (136) :190-201
1- گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم‌پزشکی همدان، همدان، ایران.
2- گروه پرستاری سالمندی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم‌پزشکی همدان، همدان، ایران.
3- گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی آبادان، آبادان، ایران.
4- گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری مامایی رشت، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، گیلان، ایران. ،marziyeh_jahani@gums.ac.ir
2- گروه پرستاری سالمندی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم‌پزشکی همدان، همدان، ایران.
3- گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی آبادان، آبادان، ایران.
4- گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری مامایی رشت، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، گیلان، ایران. ،
متن کامل [PDF 4653 kb]
(429 دریافت)
| چکیده (HTML) (1272 مشاهده)
.jpg)
.jpg)
References
متن کامل: (550 مشاهده)
مقدمه
چاقی، یکی از بزرگ‌ترین چالش سلامت عمـومی در قـرن حاضـر است، به‌طوری‌که امروزه بخش سلامت بیشتر کـشورهای دنیـا درگیـر مـسائل و عوارض ناشی از بروز فزاینده چاقی هستند [1]. سازمان بهداشت جهانی، اضافه وزن یا چاقی را به‌عنوان تجمع غیرطبیعی و بیش از حد چربی در بدن به همراه ≥30 شاخص توده بدنی تعریف می‌کند [2]. این مشکل در کشورهای در حال توسعه همانند کشورهای توسعه‌یافته به‌سرعت درحال افزایش است [3 ,4]. در سال 2005 میلادی جمعیت مبتلابه چاقی در دنیا 396 میلیون نفر تخمین زده شد [5]. سازمان بهداشت جهانی در سال 2021، تعداد افراد چاق در کل جهان را تقریباً 2/1 میلیارد نفر تخمین زده است که باتوجهبه این آمار حدود 30 درصد از کل جمعیت جهان را افراد مبتلابه چاقی تشکیل می‌دهند و این تعداد همچنان در حال افزایش است، چنانکه میزان چاقی در جهان از سال 1975 تاکنون 3 برابر شده است. سالانه بیش از 3 میلیون نفر بر اثر چاقی جان خود را از دست می‌دهند که این مسئله نشان از نامناسب بودن شرایط موجود در کل جهان دارد. در ایران نیز این مسئله با شیوع 25/8 درصد، به‌عنوان یک مشکل مطرح بوده و آن را جزء کشورهای چاق جهان و در رتبه سیزدهم قرار می‌دهد [6].
اضافه وزن و چاقی باعث ابتلا فرد به انواع بیماری‌ها مانند دیابت نوع 2، بیماری‌های قلبی‌عروقی و سرطان می‌شود [7]. مطالعات جدید حاکی از ارتباط بین اختلال چاقی و بیماری کووید-19 و افزایش میزان مرگ‌و‌میر در این بیماران می‌باشد [8]، اما این اختلال علاوه‌بر عواقب جسمی، عواقب مختلف اجتماعی نیز برای افراد ایجاد می‌کند. افراد چاق از تعصب، تبعیض و نگرش‌های منفی دیگران رنج می‌برند [8]. چاقی در گذشته نشانه‌ای از تمول و رفاه بود [9]، اما امروزه لاغری نوعی وضعیت ایده‌آل و چاقی وضعیتی ضد هنجار محسوب می‌شود [10]. به اعتقاد صاحب‌نظران مسائل اجتماعی، افراد چاق یکی از جدیدترین گروه‌هایی هستند که مورد تبعیض قرار می‌گیرند [11, 12] و همانند نگرش منفی نسبت به جنس و نژاد، نگرش منفی نسبت به چاقی نیز بسیار رایج است [10]. رواج این گونه نگرش‌ها در مراکز بهداشتی‌درمانی و در بین ارائه‌کنندگان مراقبت می‌تواند نگرانی‌های اساسی را به دنبال داشته باشد واین نگرانی وجود دارد که برخی از این افراد به دلایل واهی از دریافت مراقبتهای لازم محروم شوند [13]. رفتار نابرابر علیه افراد چاق همیشه ماهیت کلامی ندارد، اما عدم پاسخ مناسب از سوی پرسنل حرفه‌ای و غیرحرفه ای در مورد نیازهای افراد چاق، در دسترس نبودن لوازم پزشکی مناسب برای افراد چاق، عدم توجه به راحتی محیط اطراف آنان، عدم توجه به تناسب اندازه لباس بیمارستانی برای آنها [14]، انجام نگرفتن بسیاری از پروسیجرها و روش‌های تشخیصی درمانی جهت این افراد به‌علت چاقی، می‌تواند از علائم و نشانه‌های نگرش منفی و رسیدگی نامناسب در دریافت خدمات بهداشتی‌درمانی برای افراد چاق باشد [15].
مطالعات متعدد حاکی از رفتار جهت‌گیرانه پرسنل بهداشتی‌درمانی ازجمله پزشکان و پرستاران نسبت به بیماران چاق است که می‌تواند بر کیفیت مراقبت از این افراد تأثیر بگذارد [13, 16, 17]. برای مثال، نتایج یک بررسی بر روی 5000 پزشک در مورد ارزیابی نگرش آنان نسبت به بیماران چاق، نشان داد که بیش از 50 درصد از پزشکان، بیماران چاق را بی‌دست‌وپا، غیرقابل تحمل، زشت و غیرمتعارف قلمداد می‌کردند [18].
به اعتقاد کارشناسان، بررسی نگرش‌ها و باورهای فرهنگی جامعه در مورد چاقی، می‌تواند با شناسایی مشکلات مرتبط با این بیماران به حل بسیاری از آنان کمک نماید [16، 19]. شواهد زیادی درباره این باورها و نگرش‌ها در سایر کشورها موجود است، اما در کشور ما درمورد اعتقاد به باورهای نادرست یا نگرش‌های نابرابر کادر درمان درباره بیماران مبتلابه چاقی مطالعات زیادی صورت نگرفته است و این مقوله از مواردی است که نیاز به تحقیق بیشتری در مورد آن است. لذا این مطالعه با هدف تعیین نگرش پرستاران نسبت به ارائه مراقبت به بیماران مبتلابه چاقی و عوامل پیش‌بینی‌کننده آن صورت گرفته است.
روش بررسی
پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی‌تحلیلی است که در آن نگرش پرستاران نسبت به ارائه مراقبت به بیماران مبتلابه چاقی و عوامل پیش‌بینی‌کننده آن مورد بررسی قرار گرفت. پرستاران شاغل در یکی از مراکز آموزشی درمانی استان گیلان که تمامی بخش‌های عمومی و تخصصی را دارا بود، نمونه‌های این مطالعه را تشکیل دادند. معیارهای ورود به مطالعه، پرستاران شاغل در بخش بالینی با سابقه کاری حداقل 6 ماه به جزء سرپرستاران و سوپروایزرها بود. باتوجهبه آمار بالای چاقی در گیلان (شیوع اضافه وزن و چاقی در افراد بالای 18 سال در گیلان 8 درصد بیشتر از میانگین کشوری است). بنابراین پرستاران شاغل در این مرکز بسیار زیاد با بیماران مبتلابه چاقی مواجهه داشتند. باتوجهبه محدود بودن افراد در این جامعه از شیوه تمام شماری استفاده شد و پرسش‌نامه در اختیار تمامی پرستاران شاغل در این مرکز قرار گرفت. در انتها 162 نفر با تکمیل کامل پرسش‌نامه وارد مطالعه شدند.
پرسش‌نامه مشتمل بر 2 بخش بود: بخش اول اطلاعات جمعیت‌شناختی (جنس، سن، سابقه بالین، وضعیت تأهل، سطح تحصیلات و نوع استخدامی) و بخش دوم، پرسش‌نامه در مورد نگرش پرستاران در مراقبت از بیماران چاق است که از پرسش‌نامه 36 عبارتی مقیاس نگرش پرستاران نسبت به چاقی و بیماران چاق در مورد مراقبت از بیماران چاق استفاده شد [20]. این پرسش‌نامه پس از کسب اجازه از نویسنده، به‌روش بان ویل و همکاران [21] از زبان انگلیسی به زبان فارسی ترجمه و روایی و پایایی آن نیز سنجیده شد. طبق روش بان ویل و همکاران، در مرحله اول نسخه اصلی توسط 2 مترجم با زبان مادری فارسی به‌صورت جداگانه به زبان فارسی برگردانده شد. سپس 2 مترجم دیگر با زبان مادری فارسی، نسخه فارسی تهیه‌شده را ازنظر کیفیت ترجمه شامل وضوح، کاربرد زبان مشترک و معدل‌سازی مفهومی مورد ارزیابی قرار دادند. سپس پرسش‌نامه به منظور اعتبارسنجی به روش اعتبار محتوا در اختیار 4 نفر عضو هیئت علمی قرار گرفت و 2 نفر از اساتید زبان انگلیسی پرسش‌نامه نهایی تدوین‌شده را به انگلیسی باز ترجمه کردند و با نسخه اصلی آن مقایسه شد که مفاهیم یکسانی داشته باشد که در این مطالعه به منظور بررسی روایی صوری پرسش‌نامه در اختیار 10 پرستار شاغل قرار گرفت. جهت روایی محتوی با در اختیار قرار دادن پرسش‌نامه به 10 نفر از اساتید دانشکده پرستاری مامایی دانشگاه علوم پزشکی همدان نمره 0/78=شاخص روایی محتوا به دست آمد که بدین ترتیب پرسش‌نامه از روایی مناسبی برخوردار می‌باشد. برای تعیین پایایی پرسش‌نامه از روش همسانی درونی استفاده شد و با انجام مطالعه پایلوت بر روی 20 پرستار، پایایی آن به روش آلفای کرونباخ 0/823 به دست آمد. این افراد جزء نمونه‌های مطالعه نبودند، همچنین پایایی بین ابعاد نیز محاسبه شد. ضریب آلفای کرونباخ در حیطه اول (پاسخ به بیمارچاق) 0/787، در حیطه دوم (کارکترهای شخصیتی افراد چاق) 0/553، در حیطه سوم (عوامل ایجادکننده چاقی قابل کنترل) 0/527، در حیطه چهارم (خصوصیات کلیشه‌ای افراد چاق) 0/800 و در حیطه پنجم (نقش‌های حمایتی در مراقبت از بیماران چاق) 0/559 به دست آمد.
نحوه نمره دهی در این پرسش‌نامه که از 5 حیطه تشکیل یافته است، براساس طیف لیکرت 5 گزینه‌ای از 1 (کاملاً مخالفم) تا 5 (کاملاً موافقم) می‌باشد که دامنه تغییر نمرات از 36 تا 180 تعریف شده است، به‌طوری‌که کسب نمره پایین‌تر نشانگر نگرش بهتر (مثبت‌تر) درباره مراقبت از بیماران چاق است. مدت زمان انجام این مطالعه از تیر 1397 تا خرداد 1398 بود و محقق پس از کسب رضایت آگاهانه از افراد واجد شرایط درپی ارائه توضیحات لازم در مورد پژوهش و اهداف آن، پرسش‌نامه پژوهش را در اختیار آنان قرار داد.
اطلاعات پس از جمع‌آوری با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 تحلیل آماری شد. آمار توصیفی برای داده‌های کیفی با استفاده از فراوانی (درصد) و برای داده‌های کمی با استفاه از میانگین±انحراف‌معیار ارائه شدند. به منظور مقایسه میانگین داده‌های کمی در 2 گروه از آزمون تی-مستقل و در بیشتر از 2 گروه از تحلیل واریانس یک‌طرفه به همراه آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شده است. آزمون نرمالیتی در داده‌های کمی با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنف بررسی شد. به منظور مقایسه متغیرهای کمی که فرض نرمالیتی برای آنها برقرار نیست از معادل ناپارامتر آزمون‌های آماری، شامل من-ویتنی و کروسکال-والیس استفاده شد. از آزمون کای-اسکوئر نیز به منظور مقایسه فراوانی در سطوح متغیرهای کیفی استفاده شده است. همبستگی خطی بین متغیرهای کمی نیز با کمک ضریب همبستگی پیرسن محاسبه شده است. به منظور پیشگویی نگرش پرستاران در حضور متغیرهای پیشگو، از رگرسیون خطی چندگانه به روش پسرونده استفاده شد. سطح معناداری در تمام تحلیل‌ها 0/05 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها
در این مطالعه 162 نفر با تکمیل پرسش‌نامه‌ها وارد پژوهش شدند. میانگین سنی پرستاران 7/9±34/08 بود، که بیشتر آنها خانم (97/5)، متأهل (79/6) و با سطح تحصیلات کارشناسی (94/4) بودند. میانگین کل سابقه کاری آنها 7/01±8/65 سال بود و بیشتر (41/4) به‌عنوان نیروی رسمی در بیمارستان مشغول به خدمت بودند. همچنین هیچ کدام از شرکت‌کنندگان هیچ‌گونه آموزشی در ارتباط با ارائه مراقبت به بیماران مبتلابه چاقی دریافت نکرده بودند. با استفاده از آزمون من ویتنی، میانگین نمره نگرش افراد با مدرک کارشناسی و بالاتر به‌طور معناداری بیشتر از میانگین نمره نگرش افراد با مدرک کاردانی بود (0/042=P). به‌عبارتی در این نمونه با افزایش سطح تحصیلات پرستاران، نگرش آنها نسبت به ارائه مراقبت به بیماران چاق نیز بدتر شده است. با تکرار آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه بین گروه‌های متغیر نوع استخدامی پرستاران، ازنظر نمره نگرش تفاوت معنادارای مشاهده شد (0/004=P). نتایج میانگین‌ها نشان می‌دهد پرستاران رسمی، قراردادی و طرحی نگرشی تقریباً در یک سطح و بهتر در مقایسه با پرستاران پیمانی نسبت بیماران چاق داشتند.
باتوجهبه مقایسات زوجی با استفاده از آزمون بونفرنی، میانگین نمره نگرش پرستاران با نوع استخدام رسمی (0/009) یا قراردادی (0/012) یا طرحی (0/014) با نمره نگرش پرستاران با استخدام پیمانی ازنظر آماری نیز اختلاف معناداری داشته است (تصویر شماره 1).
چاقی، یکی از بزرگ‌ترین چالش سلامت عمـومی در قـرن حاضـر است، به‌طوری‌که امروزه بخش سلامت بیشتر کـشورهای دنیـا درگیـر مـسائل و عوارض ناشی از بروز فزاینده چاقی هستند [1]. سازمان بهداشت جهانی، اضافه وزن یا چاقی را به‌عنوان تجمع غیرطبیعی و بیش از حد چربی در بدن به همراه ≥30 شاخص توده بدنی تعریف می‌کند [2]. این مشکل در کشورهای در حال توسعه همانند کشورهای توسعه‌یافته به‌سرعت درحال افزایش است [3 ,4]. در سال 2005 میلادی جمعیت مبتلابه چاقی در دنیا 396 میلیون نفر تخمین زده شد [5]. سازمان بهداشت جهانی در سال 2021، تعداد افراد چاق در کل جهان را تقریباً 2/1 میلیارد نفر تخمین زده است که باتوجهبه این آمار حدود 30 درصد از کل جمعیت جهان را افراد مبتلابه چاقی تشکیل می‌دهند و این تعداد همچنان در حال افزایش است، چنانکه میزان چاقی در جهان از سال 1975 تاکنون 3 برابر شده است. سالانه بیش از 3 میلیون نفر بر اثر چاقی جان خود را از دست می‌دهند که این مسئله نشان از نامناسب بودن شرایط موجود در کل جهان دارد. در ایران نیز این مسئله با شیوع 25/8 درصد، به‌عنوان یک مشکل مطرح بوده و آن را جزء کشورهای چاق جهان و در رتبه سیزدهم قرار می‌دهد [6].
اضافه وزن و چاقی باعث ابتلا فرد به انواع بیماری‌ها مانند دیابت نوع 2، بیماری‌های قلبی‌عروقی و سرطان می‌شود [7]. مطالعات جدید حاکی از ارتباط بین اختلال چاقی و بیماری کووید-19 و افزایش میزان مرگ‌و‌میر در این بیماران می‌باشد [8]، اما این اختلال علاوه‌بر عواقب جسمی، عواقب مختلف اجتماعی نیز برای افراد ایجاد می‌کند. افراد چاق از تعصب، تبعیض و نگرش‌های منفی دیگران رنج می‌برند [8]. چاقی در گذشته نشانه‌ای از تمول و رفاه بود [9]، اما امروزه لاغری نوعی وضعیت ایده‌آل و چاقی وضعیتی ضد هنجار محسوب می‌شود [10]. به اعتقاد صاحب‌نظران مسائل اجتماعی، افراد چاق یکی از جدیدترین گروه‌هایی هستند که مورد تبعیض قرار می‌گیرند [11, 12] و همانند نگرش منفی نسبت به جنس و نژاد، نگرش منفی نسبت به چاقی نیز بسیار رایج است [10]. رواج این گونه نگرش‌ها در مراکز بهداشتی‌درمانی و در بین ارائه‌کنندگان مراقبت می‌تواند نگرانی‌های اساسی را به دنبال داشته باشد واین نگرانی وجود دارد که برخی از این افراد به دلایل واهی از دریافت مراقبتهای لازم محروم شوند [13]. رفتار نابرابر علیه افراد چاق همیشه ماهیت کلامی ندارد، اما عدم پاسخ مناسب از سوی پرسنل حرفه‌ای و غیرحرفه ای در مورد نیازهای افراد چاق، در دسترس نبودن لوازم پزشکی مناسب برای افراد چاق، عدم توجه به راحتی محیط اطراف آنان، عدم توجه به تناسب اندازه لباس بیمارستانی برای آنها [14]، انجام نگرفتن بسیاری از پروسیجرها و روش‌های تشخیصی درمانی جهت این افراد به‌علت چاقی، می‌تواند از علائم و نشانه‌های نگرش منفی و رسیدگی نامناسب در دریافت خدمات بهداشتی‌درمانی برای افراد چاق باشد [15].
مطالعات متعدد حاکی از رفتار جهت‌گیرانه پرسنل بهداشتی‌درمانی ازجمله پزشکان و پرستاران نسبت به بیماران چاق است که می‌تواند بر کیفیت مراقبت از این افراد تأثیر بگذارد [13, 16, 17]. برای مثال، نتایج یک بررسی بر روی 5000 پزشک در مورد ارزیابی نگرش آنان نسبت به بیماران چاق، نشان داد که بیش از 50 درصد از پزشکان، بیماران چاق را بی‌دست‌وپا، غیرقابل تحمل، زشت و غیرمتعارف قلمداد می‌کردند [18].
به اعتقاد کارشناسان، بررسی نگرش‌ها و باورهای فرهنگی جامعه در مورد چاقی، می‌تواند با شناسایی مشکلات مرتبط با این بیماران به حل بسیاری از آنان کمک نماید [16، 19]. شواهد زیادی درباره این باورها و نگرش‌ها در سایر کشورها موجود است، اما در کشور ما درمورد اعتقاد به باورهای نادرست یا نگرش‌های نابرابر کادر درمان درباره بیماران مبتلابه چاقی مطالعات زیادی صورت نگرفته است و این مقوله از مواردی است که نیاز به تحقیق بیشتری در مورد آن است. لذا این مطالعه با هدف تعیین نگرش پرستاران نسبت به ارائه مراقبت به بیماران مبتلابه چاقی و عوامل پیش‌بینی‌کننده آن صورت گرفته است.
روش بررسی
پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی‌تحلیلی است که در آن نگرش پرستاران نسبت به ارائه مراقبت به بیماران مبتلابه چاقی و عوامل پیش‌بینی‌کننده آن مورد بررسی قرار گرفت. پرستاران شاغل در یکی از مراکز آموزشی درمانی استان گیلان که تمامی بخش‌های عمومی و تخصصی را دارا بود، نمونه‌های این مطالعه را تشکیل دادند. معیارهای ورود به مطالعه، پرستاران شاغل در بخش بالینی با سابقه کاری حداقل 6 ماه به جزء سرپرستاران و سوپروایزرها بود. باتوجهبه آمار بالای چاقی در گیلان (شیوع اضافه وزن و چاقی در افراد بالای 18 سال در گیلان 8 درصد بیشتر از میانگین کشوری است). بنابراین پرستاران شاغل در این مرکز بسیار زیاد با بیماران مبتلابه چاقی مواجهه داشتند. باتوجهبه محدود بودن افراد در این جامعه از شیوه تمام شماری استفاده شد و پرسش‌نامه در اختیار تمامی پرستاران شاغل در این مرکز قرار گرفت. در انتها 162 نفر با تکمیل کامل پرسش‌نامه وارد مطالعه شدند.
پرسش‌نامه مشتمل بر 2 بخش بود: بخش اول اطلاعات جمعیت‌شناختی (جنس، سن، سابقه بالین، وضعیت تأهل، سطح تحصیلات و نوع استخدامی) و بخش دوم، پرسش‌نامه در مورد نگرش پرستاران در مراقبت از بیماران چاق است که از پرسش‌نامه 36 عبارتی مقیاس نگرش پرستاران نسبت به چاقی و بیماران چاق در مورد مراقبت از بیماران چاق استفاده شد [20]. این پرسش‌نامه پس از کسب اجازه از نویسنده، به‌روش بان ویل و همکاران [21] از زبان انگلیسی به زبان فارسی ترجمه و روایی و پایایی آن نیز سنجیده شد. طبق روش بان ویل و همکاران، در مرحله اول نسخه اصلی توسط 2 مترجم با زبان مادری فارسی به‌صورت جداگانه به زبان فارسی برگردانده شد. سپس 2 مترجم دیگر با زبان مادری فارسی، نسخه فارسی تهیه‌شده را ازنظر کیفیت ترجمه شامل وضوح، کاربرد زبان مشترک و معدل‌سازی مفهومی مورد ارزیابی قرار دادند. سپس پرسش‌نامه به منظور اعتبارسنجی به روش اعتبار محتوا در اختیار 4 نفر عضو هیئت علمی قرار گرفت و 2 نفر از اساتید زبان انگلیسی پرسش‌نامه نهایی تدوین‌شده را به انگلیسی باز ترجمه کردند و با نسخه اصلی آن مقایسه شد که مفاهیم یکسانی داشته باشد که در این مطالعه به منظور بررسی روایی صوری پرسش‌نامه در اختیار 10 پرستار شاغل قرار گرفت. جهت روایی محتوی با در اختیار قرار دادن پرسش‌نامه به 10 نفر از اساتید دانشکده پرستاری مامایی دانشگاه علوم پزشکی همدان نمره 0/78=شاخص روایی محتوا به دست آمد که بدین ترتیب پرسش‌نامه از روایی مناسبی برخوردار می‌باشد. برای تعیین پایایی پرسش‌نامه از روش همسانی درونی استفاده شد و با انجام مطالعه پایلوت بر روی 20 پرستار، پایایی آن به روش آلفای کرونباخ 0/823 به دست آمد. این افراد جزء نمونه‌های مطالعه نبودند، همچنین پایایی بین ابعاد نیز محاسبه شد. ضریب آلفای کرونباخ در حیطه اول (پاسخ به بیمارچاق) 0/787، در حیطه دوم (کارکترهای شخصیتی افراد چاق) 0/553، در حیطه سوم (عوامل ایجادکننده چاقی قابل کنترل) 0/527، در حیطه چهارم (خصوصیات کلیشه‌ای افراد چاق) 0/800 و در حیطه پنجم (نقش‌های حمایتی در مراقبت از بیماران چاق) 0/559 به دست آمد.
نحوه نمره دهی در این پرسش‌نامه که از 5 حیطه تشکیل یافته است، براساس طیف لیکرت 5 گزینه‌ای از 1 (کاملاً مخالفم) تا 5 (کاملاً موافقم) می‌باشد که دامنه تغییر نمرات از 36 تا 180 تعریف شده است، به‌طوری‌که کسب نمره پایین‌تر نشانگر نگرش بهتر (مثبت‌تر) درباره مراقبت از بیماران چاق است. مدت زمان انجام این مطالعه از تیر 1397 تا خرداد 1398 بود و محقق پس از کسب رضایت آگاهانه از افراد واجد شرایط درپی ارائه توضیحات لازم در مورد پژوهش و اهداف آن، پرسش‌نامه پژوهش را در اختیار آنان قرار داد.
اطلاعات پس از جمع‌آوری با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 تحلیل آماری شد. آمار توصیفی برای داده‌های کیفی با استفاده از فراوانی (درصد) و برای داده‌های کمی با استفاه از میانگین±انحراف‌معیار ارائه شدند. به منظور مقایسه میانگین داده‌های کمی در 2 گروه از آزمون تی-مستقل و در بیشتر از 2 گروه از تحلیل واریانس یک‌طرفه به همراه آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شده است. آزمون نرمالیتی در داده‌های کمی با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنف بررسی شد. به منظور مقایسه متغیرهای کمی که فرض نرمالیتی برای آنها برقرار نیست از معادل ناپارامتر آزمون‌های آماری، شامل من-ویتنی و کروسکال-والیس استفاده شد. از آزمون کای-اسکوئر نیز به منظور مقایسه فراوانی در سطوح متغیرهای کیفی استفاده شده است. همبستگی خطی بین متغیرهای کمی نیز با کمک ضریب همبستگی پیرسن محاسبه شده است. به منظور پیشگویی نگرش پرستاران در حضور متغیرهای پیشگو، از رگرسیون خطی چندگانه به روش پسرونده استفاده شد. سطح معناداری در تمام تحلیل‌ها 0/05 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها
در این مطالعه 162 نفر با تکمیل پرسش‌نامه‌ها وارد پژوهش شدند. میانگین سنی پرستاران 7/9±34/08 بود، که بیشتر آنها خانم (97/5)، متأهل (79/6) و با سطح تحصیلات کارشناسی (94/4) بودند. میانگین کل سابقه کاری آنها 7/01±8/65 سال بود و بیشتر (41/4) به‌عنوان نیروی رسمی در بیمارستان مشغول به خدمت بودند. همچنین هیچ کدام از شرکت‌کنندگان هیچ‌گونه آموزشی در ارتباط با ارائه مراقبت به بیماران مبتلابه چاقی دریافت نکرده بودند. با استفاده از آزمون من ویتنی، میانگین نمره نگرش افراد با مدرک کارشناسی و بالاتر به‌طور معناداری بیشتر از میانگین نمره نگرش افراد با مدرک کاردانی بود (0/042=P). به‌عبارتی در این نمونه با افزایش سطح تحصیلات پرستاران، نگرش آنها نسبت به ارائه مراقبت به بیماران چاق نیز بدتر شده است. با تکرار آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه بین گروه‌های متغیر نوع استخدامی پرستاران، ازنظر نمره نگرش تفاوت معنادارای مشاهده شد (0/004=P). نتایج میانگین‌ها نشان می‌دهد پرستاران رسمی، قراردادی و طرحی نگرشی تقریباً در یک سطح و بهتر در مقایسه با پرستاران پیمانی نسبت بیماران چاق داشتند.
باتوجهبه مقایسات زوجی با استفاده از آزمون بونفرنی، میانگین نمره نگرش پرستاران با نوع استخدام رسمی (0/009) یا قراردادی (0/012) یا طرحی (0/014) با نمره نگرش پرستاران با استخدام پیمانی ازنظر آماری نیز اختلاف معناداری داشته است (تصویر شماره 1).
در مقایسه میانگین نمره نگرش پرستاران نسبت به بیماران مبتلابه چاقی بین بخش‌های مختلف محل کار پرستاران با استفاده از تحلیل کروسکال-والیس، تفاوت معناداری مشاهده شد (0/001=P). باتوجهبه مقایسات زوجی، میانگین نمره نگرش پرستاران در بخش‌های دیالیز (0/013) و اورژانس (0/024) با بخش عمومی تفاوت معناداری داشتند (تصویر شماره 2).
در این بررسی پرستاران بخش دیالیز نگرش ضعیف‌تر (120/86) و پرستاران بخش عمومی بهترین نگرش (102/97) را نسبت به بیماران مبتلابه چاقی داشتند. درمقایسه میانگین نمره نگرش پرستاران نسبت به بیماران چاق برحسب جنسیت با استفاده از آزمون تی‌مستقل، تفاوت معناداری مشاهده نشد (0/192=P). همچنین با تکرار آزمون تی‌مستقل، بین میانگین نمره نگرش پرستاران نسبت به بیماران چاق برحسب وضعیت تأهل نیز ارتباط معنادار نبود (0/563=P) (جدول شماره 1).
.jpg)
میانگین و انحراف‌معیار نمرات نگرش پرستاران نسبت به ارائه مراقبت به بیماران مبتلابه چاقی در کل حیطه‌های 14/23±110/18 بود و میانگین و انحراف معیار و دامنه تغیرات نمرات در هریک از 5 حیطه به تفکیک در جدول شماره 2 قابل مشاهده است.
.jpg)
جهت بررسی تأثیر متغیرهای سن، جنس، سابقه کار، تحصیلات، وضعیت تأهل، بخش محل کار و نوع استخدامی در پیشگویی نمره نگرش پرستاران نسبت به بیماران چاق از روش رگرسیون خطی چندگانه به روش پسرونده استفاده شد. نتایج این بررسی نشان داد از بین متغیرهای ذکرشده تأثیر متغیرهای سن، سطح تحصیلات و نوع استخدامی ازنظر آماری معنادار بودند و به‌ترتیب بیشترین تأثیر را در پیشگویی نمره نگرش پرستاران داشتند. این نتایج نشان دادند به‌ازای هر یک‌سال افزایش در مقدار متغیر سن، میانگین نمره نگرش 0/932 واحد افزایش می‌یابد. همچنین به‌ازای هر یک‌سال افزایش در مقدار متغیر سابقه کار، میانگین نمره نگرش 0/592 واحد کاهش می‌یابد (جدول شماره 3).
.jpg)
بحث
در این مطالعه، نگرش پرستاران درباره مراقبت از بیماران مبتلابه اختلال چاقی و عوامل مرتبط با آن مورد بررسی قرار گرفت. مطابق با نتایج، نمره کل نگرش پرستاران نسبت به بیماران مبتلابه اختلال چاقی با میانگین 14/23±110/18 پایین‌تر از سطح مطلوب بود. در مطالعه پون و همکاران در کشور هنگ کنگ نیز نتایج مشابهی گزارش شده است [17] برون نیز در مطالعه سیستماتیک خود نگرش پرستاران نسبت به مراقبت از بیماران چاق ضعیف، گزارش می‌کند [22] که با نتایج مطالعه حاضر همسو می‌باشند. این در حالی است که در مطالعه پفیفر در کشور ایالت متحده، نگرش پرستاران نسبت به مراقبت از بیماران چاق مطلوب بود [16] که از دلایل مثبت بودن نگرش پرستاران در مطالعه پفیفر، احتمالاً تأکید شدید بر مراقبت مبتنی‌بر شواهد در عمل پرستاری می‌باشد، به‌ویژه به این دلیل که این نوع مراقبت به ارتقا بهترین شیوه‌ها کمک می‌کند و ذهنیت را در ارائه مراقبت به حداقل می‌رساند.
در مطالعه حاضر، از عوامل مؤثر بر نگرش پرستاران در مراقبت از بیماران مبتلابه چاقی، بخش محل کار آنان می‌باشد، به‌طوری‌که در این مطالعه پرستاران بخش دیالیز بدترین و ضعیف‌ترین نگرش و پرستاران بخش جنرال بهترین نگرش را نسبت به مراقبت از بیماران مبتلابه چاقی نشان دادند. در بخش‌های ویژه‌ای مانند بخش دیالیز بیماران نیازمند مراقبتهای خاصی می‌باشند [23] که این مسئله سبب بالارفتن بار کاری در این بخش‌ها می‌شود. بارکاری پرستاری به مدت‌زمان مراقبت از بیماران و فعالیت‌های انجام‌شده توسط پرستاری و همچنین مهارت‌های مورد نیاز برای ارائه مراقبت از بیماران اطلاق می‌شود که هر 3 این موارد از میزان بالایی در بخش دیالیز برخوردار می‌باشد. بنابراین پرستاران در مراقبت از بیماران مبتلابه چاقی در این بخش‌ها نیازمند بهره‌گیری از زمان، مهارت و فعالیت بیشتری نسبت به بخش‌های جنرال می‌باشند [24]. به نظر می‌رسد نگرش ضعیف‌تر پرستاران بخش‌های ویژه نسبت به بیماران چاق به‌دلیل بارکاری بیشتر این بخش‌ها و فقدان امکانات مناسب جهت ارائه مراقبت به این بیماران می‌باشد. در مطالعه حاضر، نگرش پرستاران مرد نسبت به پرستاران زن در مراقبت از بیماران چاق ضعیف‌تر بود که نشاندهنده نگرش بدتر مردان در مراقبت از بیماران چاق می‌باشد که این بررسی با نتایج مطالعه پفیفر همسو [16] و با نتایج مطالعه آلیسون و همکاران در کشور ایالت متحده امریکا در پرستاران و دانشجویان پرستاری [25] متضاد می‌باشد. در مطالعه دارلینگ و همکاران در کشور ایالت متحده امریکا در دانشجویان پرستاری بین نگرش پرستاران مرد و زن تفاوتی وجود نداشت [26]. همچنین از دلایل پایین بودن نگرش پرستاران مرد در مطالعه حاضر می‌توان به تعداد کم شرکت‌کنندگان مرد اشاره کرد که یکی از محدودیت‌های پژوهش نیز محسوب می‌شود.
نتایج رگرسیون چندگانه نشاندهنده این است که متغیرهای سن، سابقه کار، تحصیلات و نوع استخدامی به‌ترتیب بیشترین تأثیر را در پیشگویی نمره نگرش پرستاران دارند، به‌طوری‌که ازنظر سنی پرستاران با سن بیشتر نگرش ضعیف‌تری نسبت به مراقبت از بیماران چاق دارند که در ایران این مسئله می‌تواند مربوط به فقدان امکانات در ارائه مراقبت به بیماران چاق و ایجاد بار کاری مضاعف بر پرستاران باشد [14]. ازنظر سطح تحصیلات پرستاران نتایج بیانگر این است که پرستاران با سطح تحصیلات کارشناسی ارشد نسبت به پرستاران با سطح تحصیلات کارشناسی نگرش بهتری نسبت به مراقبت از بیماران چاق دارند که این مورد منطبق با نتایج مطالعات روبیسون و همکاران [27] در کشور استرالیا و در دانشجویان سال آخر پرستاری و همچنین مطالعه سیستماتیک، پروز و همکاران در بریتانیا [28] است. درحالی‌که در مطالعه براون و همکاران در پرستاران بریتانیا تفاوت معناداری در میان مشارکت کنندگان در سطوح مختلف تحصیلات وجود نداشت [29]. بالا بودن نمره مطلوب نگرش در پرستاران دارای مدرک کارشناسی ارشد می‌تواند به‌علت نگرش مثبت و وسعت دید و تحت تأثیر بودن این افراد از پیشگامان پرستاری نام برد. ازنظر ارتباط بین وضعیت استخدامی پرستاران و نگرش آنها نسبت به بیماران چاق نشاندهنده این است که پرستاران با وضعیت استخدامی رسمی نگرش بهتری نسبت به وضعیت استخدامی قراردادی دارند. طبق مطالعات سرسنگی و همکاران [30] در شهر کاشان و مصدق‌راد و همکاران در شهر اصفهان [31]، پرسنل با وضعیت استخدامی قراردادی از امنیت شغلی پایین و همچنین حقوق و مزایای کمتری نسبت به پرسنل با وضعیت استخدامی رسمی برخوردار می‌باشند که این عوامل به دنبال بارکاری زیاد و همجنین تجربه کاری کمتر می‌تواند بر نگرش آنها نسبت به بیماران چاق اثرگذار باشد.
نتیجه‌گیری
باتوجهبه نتایج حاصل از این مطالعه پرستاران نسبت به ارائه مراقبت از بیماران مبتلابه اختلال چاقی از نگرش ضعیفی برخوردار بودند و عواملی همچون سن، بخش محل خدمت، سابقه کار، سطح تحصیلات و نوع استخدامی بر روی نگرش تأثیر چشمگیری داشته است. ازآنجاکه نگرش مطلوب درباره مراقبت از بیمار چاق می‌تواند بر نحوه ارائه مراقبت به بیماران مؤثر باشد و داشتن حمایت اجتماعی در سلامت صرف‌نظر از اندازه بدن حق همه ذی‌نفعان می‌باشد، بنابراین توجه به موارد ذکرشده و لزوم توجه مدیران پرستاری به عواملی مانند کاهش فشار کاری پرستار به خصوص در بخش‌های ویژه و همچنین تجهیز امکانات و ارائه آموزش‌های لازم به پرستاران در مورد ارائه مراقبت ایمن و حمایتی از بیماران چاق، امری ضروری به نظر می‌رسد که این هدف تنها با توجه مدیران و برنامه‌ریزان پرستاری در سطح دانشگاه، ستاد و صف محقق خواهد شد.
از محدودیت‌های این پژوهش می‌توان به انجام این پژوهش به‌صورت تک مرکزی اشاره کرد. همچنین احتمال عدم انطباق پاسخ‌های مشارکت‌کنندگان با واقعیت نیز وجود داشت که بدین منظور به مشارکت‌کنندگان در مورد محرمانه بودن و عدم افشا نام اطمینان داده شد.
پیشنهاد می‌شود این پژوهش در چند مرکز آموزشی درمانی مختلف در کشور ایران انجام شود تا چهره دقیق‌تری از این مسئله، آشکار شود.
همچنین به مدیران و برنامه‌ریزان پیشنهاد می‌شود با برگزاری کارگاه‌های مربوطه، به آموزش پرستاران در برخورد با بیماران مبتلابه چاقی بپردازند.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
این مطالعه مورد تأیید کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی همدان قرار گرفته است (کد: (IR.UMSHA.REC.1397.128)).
حامی مالی
معاونت تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی همدان از این پژوهش حمایت مالی کرده است ( شماره طرح پژوهشی: 9703081369 ).
مشارکت نویسندگان
مفهوم‌‌پردازی: مرضیه جهانی صیاد نویری، خدایار عشوندی و زهرا مقصودی؛ تحقیق و بررسی: مرضیه جهانی صیاد نویری و زهرا مقصودی؛ تحلیل داده‌ها: ناصر کامیاری؛ ویراستاری و تنظیم نهایی: مرضیه جهانی صیاد نویری و زهرا مقصودی.
تعارض منافع
بنابر اظهار نویسندگان این مقاله تعارض منافع ندارد.
تشکر و قدردانی
از معاونت تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی همدان به‌دلیل حمایت از این پژوهش تشکر و قدردانی می‌شود.
میانگین و انحراف‌معیار نمرات نگرش پرستاران نسبت به ارائه مراقبت به بیماران مبتلابه چاقی در کل حیطه‌های 14/23±110/18 بود و میانگین و انحراف معیار و دامنه تغیرات نمرات در هریک از 5 حیطه به تفکیک در جدول شماره 2 قابل مشاهده است.
جهت بررسی تأثیر متغیرهای سن، جنس، سابقه کار، تحصیلات، وضعیت تأهل، بخش محل کار و نوع استخدامی در پیشگویی نمره نگرش پرستاران نسبت به بیماران چاق از روش رگرسیون خطی چندگانه به روش پسرونده استفاده شد. نتایج این بررسی نشان داد از بین متغیرهای ذکرشده تأثیر متغیرهای سن، سطح تحصیلات و نوع استخدامی ازنظر آماری معنادار بودند و به‌ترتیب بیشترین تأثیر را در پیشگویی نمره نگرش پرستاران داشتند. این نتایج نشان دادند به‌ازای هر یک‌سال افزایش در مقدار متغیر سن، میانگین نمره نگرش 0/932 واحد افزایش می‌یابد. همچنین به‌ازای هر یک‌سال افزایش در مقدار متغیر سابقه کار، میانگین نمره نگرش 0/592 واحد کاهش می‌یابد (جدول شماره 3).
بحث
در این مطالعه، نگرش پرستاران درباره مراقبت از بیماران مبتلابه اختلال چاقی و عوامل مرتبط با آن مورد بررسی قرار گرفت. مطابق با نتایج، نمره کل نگرش پرستاران نسبت به بیماران مبتلابه اختلال چاقی با میانگین 14/23±110/18 پایین‌تر از سطح مطلوب بود. در مطالعه پون و همکاران در کشور هنگ کنگ نیز نتایج مشابهی گزارش شده است [17] برون نیز در مطالعه سیستماتیک خود نگرش پرستاران نسبت به مراقبت از بیماران چاق ضعیف، گزارش می‌کند [22] که با نتایج مطالعه حاضر همسو می‌باشند. این در حالی است که در مطالعه پفیفر در کشور ایالت متحده، نگرش پرستاران نسبت به مراقبت از بیماران چاق مطلوب بود [16] که از دلایل مثبت بودن نگرش پرستاران در مطالعه پفیفر، احتمالاً تأکید شدید بر مراقبت مبتنی‌بر شواهد در عمل پرستاری می‌باشد، به‌ویژه به این دلیل که این نوع مراقبت به ارتقا بهترین شیوه‌ها کمک می‌کند و ذهنیت را در ارائه مراقبت به حداقل می‌رساند.
در مطالعه حاضر، از عوامل مؤثر بر نگرش پرستاران در مراقبت از بیماران مبتلابه چاقی، بخش محل کار آنان می‌باشد، به‌طوری‌که در این مطالعه پرستاران بخش دیالیز بدترین و ضعیف‌ترین نگرش و پرستاران بخش جنرال بهترین نگرش را نسبت به مراقبت از بیماران مبتلابه چاقی نشان دادند. در بخش‌های ویژه‌ای مانند بخش دیالیز بیماران نیازمند مراقبتهای خاصی می‌باشند [23] که این مسئله سبب بالارفتن بار کاری در این بخش‌ها می‌شود. بارکاری پرستاری به مدت‌زمان مراقبت از بیماران و فعالیت‌های انجام‌شده توسط پرستاری و همچنین مهارت‌های مورد نیاز برای ارائه مراقبت از بیماران اطلاق می‌شود که هر 3 این موارد از میزان بالایی در بخش دیالیز برخوردار می‌باشد. بنابراین پرستاران در مراقبت از بیماران مبتلابه چاقی در این بخش‌ها نیازمند بهره‌گیری از زمان، مهارت و فعالیت بیشتری نسبت به بخش‌های جنرال می‌باشند [24]. به نظر می‌رسد نگرش ضعیف‌تر پرستاران بخش‌های ویژه نسبت به بیماران چاق به‌دلیل بارکاری بیشتر این بخش‌ها و فقدان امکانات مناسب جهت ارائه مراقبت به این بیماران می‌باشد. در مطالعه حاضر، نگرش پرستاران مرد نسبت به پرستاران زن در مراقبت از بیماران چاق ضعیف‌تر بود که نشاندهنده نگرش بدتر مردان در مراقبت از بیماران چاق می‌باشد که این بررسی با نتایج مطالعه پفیفر همسو [16] و با نتایج مطالعه آلیسون و همکاران در کشور ایالت متحده امریکا در پرستاران و دانشجویان پرستاری [25] متضاد می‌باشد. در مطالعه دارلینگ و همکاران در کشور ایالت متحده امریکا در دانشجویان پرستاری بین نگرش پرستاران مرد و زن تفاوتی وجود نداشت [26]. همچنین از دلایل پایین بودن نگرش پرستاران مرد در مطالعه حاضر می‌توان به تعداد کم شرکت‌کنندگان مرد اشاره کرد که یکی از محدودیت‌های پژوهش نیز محسوب می‌شود.
نتایج رگرسیون چندگانه نشاندهنده این است که متغیرهای سن، سابقه کار، تحصیلات و نوع استخدامی به‌ترتیب بیشترین تأثیر را در پیشگویی نمره نگرش پرستاران دارند، به‌طوری‌که ازنظر سنی پرستاران با سن بیشتر نگرش ضعیف‌تری نسبت به مراقبت از بیماران چاق دارند که در ایران این مسئله می‌تواند مربوط به فقدان امکانات در ارائه مراقبت به بیماران چاق و ایجاد بار کاری مضاعف بر پرستاران باشد [14]. ازنظر سطح تحصیلات پرستاران نتایج بیانگر این است که پرستاران با سطح تحصیلات کارشناسی ارشد نسبت به پرستاران با سطح تحصیلات کارشناسی نگرش بهتری نسبت به مراقبت از بیماران چاق دارند که این مورد منطبق با نتایج مطالعات روبیسون و همکاران [27] در کشور استرالیا و در دانشجویان سال آخر پرستاری و همچنین مطالعه سیستماتیک، پروز و همکاران در بریتانیا [28] است. درحالی‌که در مطالعه براون و همکاران در پرستاران بریتانیا تفاوت معناداری در میان مشارکت کنندگان در سطوح مختلف تحصیلات وجود نداشت [29]. بالا بودن نمره مطلوب نگرش در پرستاران دارای مدرک کارشناسی ارشد می‌تواند به‌علت نگرش مثبت و وسعت دید و تحت تأثیر بودن این افراد از پیشگامان پرستاری نام برد. ازنظر ارتباط بین وضعیت استخدامی پرستاران و نگرش آنها نسبت به بیماران چاق نشاندهنده این است که پرستاران با وضعیت استخدامی رسمی نگرش بهتری نسبت به وضعیت استخدامی قراردادی دارند. طبق مطالعات سرسنگی و همکاران [30] در شهر کاشان و مصدق‌راد و همکاران در شهر اصفهان [31]، پرسنل با وضعیت استخدامی قراردادی از امنیت شغلی پایین و همچنین حقوق و مزایای کمتری نسبت به پرسنل با وضعیت استخدامی رسمی برخوردار می‌باشند که این عوامل به دنبال بارکاری زیاد و همجنین تجربه کاری کمتر می‌تواند بر نگرش آنها نسبت به بیماران چاق اثرگذار باشد.
نتیجه‌گیری
باتوجهبه نتایج حاصل از این مطالعه پرستاران نسبت به ارائه مراقبت از بیماران مبتلابه اختلال چاقی از نگرش ضعیفی برخوردار بودند و عواملی همچون سن، بخش محل خدمت، سابقه کار، سطح تحصیلات و نوع استخدامی بر روی نگرش تأثیر چشمگیری داشته است. ازآنجاکه نگرش مطلوب درباره مراقبت از بیمار چاق می‌تواند بر نحوه ارائه مراقبت به بیماران مؤثر باشد و داشتن حمایت اجتماعی در سلامت صرف‌نظر از اندازه بدن حق همه ذی‌نفعان می‌باشد، بنابراین توجه به موارد ذکرشده و لزوم توجه مدیران پرستاری به عواملی مانند کاهش فشار کاری پرستار به خصوص در بخش‌های ویژه و همچنین تجهیز امکانات و ارائه آموزش‌های لازم به پرستاران در مورد ارائه مراقبت ایمن و حمایتی از بیماران چاق، امری ضروری به نظر می‌رسد که این هدف تنها با توجه مدیران و برنامه‌ریزان پرستاری در سطح دانشگاه، ستاد و صف محقق خواهد شد.
از محدودیت‌های این پژوهش می‌توان به انجام این پژوهش به‌صورت تک مرکزی اشاره کرد. همچنین احتمال عدم انطباق پاسخ‌های مشارکت‌کنندگان با واقعیت نیز وجود داشت که بدین منظور به مشارکت‌کنندگان در مورد محرمانه بودن و عدم افشا نام اطمینان داده شد.
پیشنهاد می‌شود این پژوهش در چند مرکز آموزشی درمانی مختلف در کشور ایران انجام شود تا چهره دقیق‌تری از این مسئله، آشکار شود.
همچنین به مدیران و برنامه‌ریزان پیشنهاد می‌شود با برگزاری کارگاه‌های مربوطه، به آموزش پرستاران در برخورد با بیماران مبتلابه چاقی بپردازند.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
این مطالعه مورد تأیید کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی همدان قرار گرفته است (کد: (IR.UMSHA.REC.1397.128)).
حامی مالی
معاونت تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی همدان از این پژوهش حمایت مالی کرده است ( شماره طرح پژوهشی: 9703081369 ).
مشارکت نویسندگان
مفهوم‌‌پردازی: مرضیه جهانی صیاد نویری، خدایار عشوندی و زهرا مقصودی؛ تحقیق و بررسی: مرضیه جهانی صیاد نویری و زهرا مقصودی؛ تحلیل داده‌ها: ناصر کامیاری؛ ویراستاری و تنظیم نهایی: مرضیه جهانی صیاد نویری و زهرا مقصودی.
تعارض منافع
بنابر اظهار نویسندگان این مقاله تعارض منافع ندارد.
تشکر و قدردانی
از معاونت تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی همدان به‌دلیل حمایت از این پژوهش تشکر و قدردانی می‌شود.
References
1.Templin T, Cravo Oliveira Hashiguchi T, Thomson B, Dieleman J, Bendavid E. The overweight and obesity transition from the wealthy to the poor in low- and middle-income countries: A survey of household data from 103 countries. PLoS Med. 2019; 16(11):e1002968. [DOI:10.1371/journal.pmed.1002968] [PMID] [PMCID]
2.Lin X, Li H. Obesity: Epidemiology, pathophysiology, and therapeutics. Front Endocrinol (Lausanne). 2021; 12:706978.[DOI:10.3389/fendo.2021.706978] [PMID] [PMCID]
3.Raees Dana N, Raees Dana A. [Assessment of the attitude of nursing students about obesity in the Semnan University of Medical Sciences (Persian)]. Koomesh. 2006; 47-54. [Link]
4.Barak F, Fallahi E, Hassanzadeh Keshteli A, Yazdannik A, Esmaillzadeh A. [Association between adherence to the DASH diet and obesity among Isfahani female-nurses (Persian)]. Iran J Nutr Sci Food Technol. 2013; 8(2):59-70. [Link]
5.Maddah M. [The factors associated with adult obesity in Iran: A review (Persian)]. Iran J Nutr Sci Food Technol. 2012; 7(1):119-27. [Link]
6.Behrouz B, Bavali F, Heidarizadeh N, Farhadi M. [The effectiveness of acceptance and commitment therapy on psychological symptoms, coping styles, and quality of life in patients with type-2 diabetes (Persian)]. J Health. 2016; 7(2):236-53. [Link]
7.Guh DP, Zhang W, Bansback N, Amarsi Z, Birmingham CL, Anis AH. The incidence of co-morbidities related to obesity and overweight: a systematic review and meta-analysis. BMC Public Health. 2009; 9:88. [DOI:10.1186/1471-2458-9-88] [PMID] [PMCID]
8.Robstad N, Söderhamn U, Fegran L. Intensive care nurses’ experiences of caring for obese intensive care patients: A hermeneutic study. J Clin Nurs. 2018; 27(1-2):386-95. [DOI:10.1111/jocn.13937] [PMID]
9.Rogge MM, Greenwald M, Golden A. Obesity, stigma, and civilized oppression. ANS Adv Nurs Sci. 2004; 27(4):301-15. [DOI:10.1097/00012272-200410000-00006] [PMID]
10.Schwartz MB, Vartanian LR, Nosek BA, Brownell KD. The influence of one’s own body weight on implicit and explicit anti-fat bias. Obesity. 2006; 14(3):440-7. [DOI:10.1038/oby.2006.58] [PMID]
11.Nutter S, Russell-Mayhew S, Arthur N, Ellard JH. Weight bias as a social justice issue: A call for dialogue. Can Psychol. 2018; 59(1):89-99. [DOI:10.1037/cap0000125]
12.Puhl RM, Heuer CA. The stigma of obesity: A review and update. Obesity. 2009; 17(5):941-64. [DOI:10.1038/oby.2008.636] [PMID]
13.Teixeira FV, Pais-Ribeiro JL, Maia ÂR. Beliefs and practices of healthcare providers regarding obesity: A systematic review. Rev Assoc Med Bras (1992). 2012; 58(2):254-62. [PMID]
14.Magliocca KR, Jabero MF, Alto DL, Magliocca JF. Knowledge, beliefs, and attitudes of dental and dental hygiene students toward obesity. J Dent Educ. 2005; 69(12):1332-9. [DOI:10.1002/j.0022-0337.2005.69.12.tb04032.x] [PMID]
15.National Task Force on the Prevention and Treatment of Obesity. Medical care for obese patients: Advice for health care professionals. Am Fam Physician. 2002; 65(1):81-8. [PMID]
16.Pfeiffer HM. Nurses’ reactions to patient weight: Effects on clinical decisions [PhD disseration]. Milwaukee: The University of Wisconsin-Milwaukee; 2017. [Link]
17.Poon MY, Tarrant M. Obesity: Attitudes of undergraduate student nurses and registered nurses. J Clin Nurs. 2009; 18(16):2355-65. [DOI:10.1111/j.1365-2702.2008.02709.x] [PMID]
18.Foster GD, Wadden TA, Makris AP, Davidson D, Sanderson RS, Allison DB, et al. Primary care physicians’ attitudes about obesity and its treatment. Obes Res. 2003; 11(10):1168-77. [DOI:10.1038/oby.2003.161] [PMID]
19.Davis DM. Nursing attitudes towards obese patients [MA thesis]. North Carolina: Gardner-Webb University; 2010. [Link]
20.Watson L, Oberle K, Deutscher D. Development and psychometric testing of the nurses’ attitudes toward obesity and obese patients (NATOOPS) scale. Res Nurs Health. 2008; 31(6):586-93. [DOI:10.1002/nur.20292] [PMID]
21.Banville D, Desrosiers P, Genet-Volet Y. Translating questionnaires and inventories using a cross-cultural translation technique. J Teach Phys Educ. 2000; 19(3):374-87. [DOI:10.1123/jtpe.19.3.374]
22.Brown I. Nurses’ attitudes towards adult patients who are obese: Literature review.J Adv Nurs. 2006; 53(2):221-32. [DOI:10.1111/j.1365-2648.2006.03718.x] [PMID]
23.Nobahar M. Exploring experiences of the quality of nursing care among patients, nurses, caregivers and physicians in a haemodialysis department. J Ren Care. 2017; 43(1):50-9. [DOI:10.1111/jorc.12187] [PMID]
24.Alizadeh M, Heidari Gorji MA, Khalilian AR, Esmaeili R. [Assessment of nursing workload and related factors in intensive care units using the Nursing Activities Score (Persian)]. J Mazandaran Univ Med Sci. 2015; 24(122):147-57. [Link]
25.Allison DB, Basile VC, Yuker HE. The measurement of attitudes toward and beliefs about obese persons. Int J Eat Disord. 1991; 10(5):599-607. [DOI:10.1002/1098-108X(199109)10:5<599::AID-EAT2260100512>3.0.CO;2-%23]
26.Darling R, Atav AS. Attitudes toward obese people: A comparative study of nursing, education, and social work students. J Prof Nurs. 2019; 35(2):138-46. [DOI:10.1016/j.profnurs.2018.07.009] [PMID]
27.Robinson EL, Ball LE, Leveritt MD. Obesity bias among health and non-health students attending an Australian university and their perceived obesity education. J Nutr Educ Behav. 2014; 46(5):390-5. [DOI:10.1016/j.jneb.2013.12.003] [PMID]
28.Pervez H. Nurses’ attitudes towards obese patients: A review of the literature. Nurs Times. 2017; 113(2):42-5. [Link]
29.Brown I, Stride C, Psarou A, Brewins L, Thompson J. Management of obesity in primary care: Nurses’ practices, beliefs and attitudes. J Adv Nurs. 2007; 59(4):329-41. [DOI:10.1111/j.1365-2648.2007.04297.x] [PMID]
30.Sarsangi V, Saberi HR, Hannani M, Honarjoo F, Salim Abadi M, Goroohi M, et al. [Mental workload and its affected factors among nurses in Kashan Province during 2014 (Persian)]. J Rafsanjan Univ Med Sci. 2015; 14(1):25-36. [Link]
2.Lin X, Li H. Obesity: Epidemiology, pathophysiology, and therapeutics. Front Endocrinol (Lausanne). 2021; 12:706978.[DOI:10.3389/fendo.2021.706978] [PMID] [PMCID]
3.Raees Dana N, Raees Dana A. [Assessment of the attitude of nursing students about obesity in the Semnan University of Medical Sciences (Persian)]. Koomesh. 2006; 47-54. [Link]
4.Barak F, Fallahi E, Hassanzadeh Keshteli A, Yazdannik A, Esmaillzadeh A. [Association between adherence to the DASH diet and obesity among Isfahani female-nurses (Persian)]. Iran J Nutr Sci Food Technol. 2013; 8(2):59-70. [Link]
5.Maddah M. [The factors associated with adult obesity in Iran: A review (Persian)]. Iran J Nutr Sci Food Technol. 2012; 7(1):119-27. [Link]
6.Behrouz B, Bavali F, Heidarizadeh N, Farhadi M. [The effectiveness of acceptance and commitment therapy on psychological symptoms, coping styles, and quality of life in patients with type-2 diabetes (Persian)]. J Health. 2016; 7(2):236-53. [Link]
7.Guh DP, Zhang W, Bansback N, Amarsi Z, Birmingham CL, Anis AH. The incidence of co-morbidities related to obesity and overweight: a systematic review and meta-analysis. BMC Public Health. 2009; 9:88. [DOI:10.1186/1471-2458-9-88] [PMID] [PMCID]
8.Robstad N, Söderhamn U, Fegran L. Intensive care nurses’ experiences of caring for obese intensive care patients: A hermeneutic study. J Clin Nurs. 2018; 27(1-2):386-95. [DOI:10.1111/jocn.13937] [PMID]
9.Rogge MM, Greenwald M, Golden A. Obesity, stigma, and civilized oppression. ANS Adv Nurs Sci. 2004; 27(4):301-15. [DOI:10.1097/00012272-200410000-00006] [PMID]
10.Schwartz MB, Vartanian LR, Nosek BA, Brownell KD. The influence of one’s own body weight on implicit and explicit anti-fat bias. Obesity. 2006; 14(3):440-7. [DOI:10.1038/oby.2006.58] [PMID]
11.Nutter S, Russell-Mayhew S, Arthur N, Ellard JH. Weight bias as a social justice issue: A call for dialogue. Can Psychol. 2018; 59(1):89-99. [DOI:10.1037/cap0000125]
12.Puhl RM, Heuer CA. The stigma of obesity: A review and update. Obesity. 2009; 17(5):941-64. [DOI:10.1038/oby.2008.636] [PMID]
13.Teixeira FV, Pais-Ribeiro JL, Maia ÂR. Beliefs and practices of healthcare providers regarding obesity: A systematic review. Rev Assoc Med Bras (1992). 2012; 58(2):254-62. [PMID]
14.Magliocca KR, Jabero MF, Alto DL, Magliocca JF. Knowledge, beliefs, and attitudes of dental and dental hygiene students toward obesity. J Dent Educ. 2005; 69(12):1332-9. [DOI:10.1002/j.0022-0337.2005.69.12.tb04032.x] [PMID]
15.National Task Force on the Prevention and Treatment of Obesity. Medical care for obese patients: Advice for health care professionals. Am Fam Physician. 2002; 65(1):81-8. [PMID]
16.Pfeiffer HM. Nurses’ reactions to patient weight: Effects on clinical decisions [PhD disseration]. Milwaukee: The University of Wisconsin-Milwaukee; 2017. [Link]
17.Poon MY, Tarrant M. Obesity: Attitudes of undergraduate student nurses and registered nurses. J Clin Nurs. 2009; 18(16):2355-65. [DOI:10.1111/j.1365-2702.2008.02709.x] [PMID]
18.Foster GD, Wadden TA, Makris AP, Davidson D, Sanderson RS, Allison DB, et al. Primary care physicians’ attitudes about obesity and its treatment. Obes Res. 2003; 11(10):1168-77. [DOI:10.1038/oby.2003.161] [PMID]
19.Davis DM. Nursing attitudes towards obese patients [MA thesis]. North Carolina: Gardner-Webb University; 2010. [Link]
20.Watson L, Oberle K, Deutscher D. Development and psychometric testing of the nurses’ attitudes toward obesity and obese patients (NATOOPS) scale. Res Nurs Health. 2008; 31(6):586-93. [DOI:10.1002/nur.20292] [PMID]
21.Banville D, Desrosiers P, Genet-Volet Y. Translating questionnaires and inventories using a cross-cultural translation technique. J Teach Phys Educ. 2000; 19(3):374-87. [DOI:10.1123/jtpe.19.3.374]
22.Brown I. Nurses’ attitudes towards adult patients who are obese: Literature review.J Adv Nurs. 2006; 53(2):221-32. [DOI:10.1111/j.1365-2648.2006.03718.x] [PMID]
23.Nobahar M. Exploring experiences of the quality of nursing care among patients, nurses, caregivers and physicians in a haemodialysis department. J Ren Care. 2017; 43(1):50-9. [DOI:10.1111/jorc.12187] [PMID]
24.Alizadeh M, Heidari Gorji MA, Khalilian AR, Esmaeili R. [Assessment of nursing workload and related factors in intensive care units using the Nursing Activities Score (Persian)]. J Mazandaran Univ Med Sci. 2015; 24(122):147-57. [Link]
25.Allison DB, Basile VC, Yuker HE. The measurement of attitudes toward and beliefs about obese persons. Int J Eat Disord. 1991; 10(5):599-607. [DOI:10.1002/1098-108X(199109)10:5<599::AID-EAT2260100512>3.0.CO;2-%23]
26.Darling R, Atav AS. Attitudes toward obese people: A comparative study of nursing, education, and social work students. J Prof Nurs. 2019; 35(2):138-46. [DOI:10.1016/j.profnurs.2018.07.009] [PMID]
27.Robinson EL, Ball LE, Leveritt MD. Obesity bias among health and non-health students attending an Australian university and their perceived obesity education. J Nutr Educ Behav. 2014; 46(5):390-5. [DOI:10.1016/j.jneb.2013.12.003] [PMID]
28.Pervez H. Nurses’ attitudes towards obese patients: A review of the literature. Nurs Times. 2017; 113(2):42-5. [Link]
29.Brown I, Stride C, Psarou A, Brewins L, Thompson J. Management of obesity in primary care: Nurses’ practices, beliefs and attitudes. J Adv Nurs. 2007; 59(4):329-41. [DOI:10.1111/j.1365-2648.2007.04297.x] [PMID]
30.Sarsangi V, Saberi HR, Hannani M, Honarjoo F, Salim Abadi M, Goroohi M, et al. [Mental workload and its affected factors among nurses in Kashan Province during 2014 (Persian)]. J Rafsanjan Univ Med Sci. 2015; 14(1):25-36. [Link]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
