جلد 35، شماره 135 - ( اردیبهشت 1401 )                   جلد 35 شماره 135 صفحات 117-106 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم‌پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم‌پزشکی ایران، تهران، ایران.
3- گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم‌پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران. ، emt90paramedic@yahoo.com
چکیده:   (1721 مشاهده)
زمینه و هدف تروما عامل اصلی مرگ و ناتوانی در جهان است. مراقبت پیش‌بیمارستانی قدم اول درمان و مراقبت از تروما است. خدمات اورژانس شامل واکنش‌های فوری جهت حفظ حیات است. شبیه سازی سبب می‌شود کارکنان بتوانند مهارت‌های اصلی را در تفکر، ارزیابی، حل مشکلات، تصمیم‌گیری و تحلیل داده‌ها به دست آورند.
روش بررسی این مطالعه از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون بود. محیط پژوهش، مرکز اورژانس پیش‌بیمارستانی بود. نمونه گیری در بین 200 نفر از کارکنان انجام شد. تعداد نمونه 60 نفر در نظر گرفته شد. شبیه سازی براساس انتظارات مدل آموزشی مورد نظر پژوهشگر انجام شد. عملکرد کارکنان از نظر مهارت بالینی مواجهه با بیماران دچار تروما به روش آزمون عینی ساختار یافته مهارت‌های عملی در 9 ایستگاه مورد ارزیابی قرار گرفت. سنجش مهارت‌ها بعد از آموزش با روش‌هایی از آمار توصیفی مانند نرم افزارSPSS نسخه 22 انجام شد.
یافته‌ها نتایج نشان می‌دهد کمترین میانگین نمره کسب‌شده بر مبنای صفر تا 100 در مهارت استفاده از اسپلینت کششی (18/73±71/01) و بیشترین در مهارت کنترل خونریزی و درمان شوک ( 22/75±81/04) بود. نتایج آزمون تی زوجی نشان داد مهارت کلی بالینی و همچنین 9 مهارت استاندارد مواجهه با بیماران دچار تروما در کارکنان عملیاتی اورژانس پیش‌بیمارستانی بعد از آموزش شبیه‌سازی به‌صورت معنی‌داری بیشتر بود (0/001>P). 
نتیجه‌گیری یافته‌های پژوهش نشان داد نمره مهارت کارکنان عملیاتی اورژانس پیش‌بیمارستانی در مواجهه با فرد دچار تروما بعد از آموزش شبیه‌سازی نسبت به قبل از آموزش در همه 9 مهارت و مهارت کلی به‌طور معنی‌داری بالاتر بود (0/001>P).
متن کامل [PDF 5551 kb]   (630 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (915 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری
دریافت: 1400/4/18 | پذیرش: 1401/2/1 | انتشار: 1401/2/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.