جلد 34، شماره 133 - ( دی 1400 )
جلد 34 شماره 133 صفحات 53-40 |
برگشت به فهرست نسخه ها
شهرام قنبری1 
، هما صادقی 2، لیلا امینی3 ، شیما حقانی4
، هما صادقی 2، لیلا امینی3 ، شیما حقانی4
1- گروه آموزش جامعه نگر در نظام سلامت، دانشکده مجازی، آموزش پزشکی و مدیریت، دانشگاه علوم‌پزشکی ایران، تهران، ایران.
2- گروه مامایی بهداشت باروری و بارداری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم‌پزشکی ایران، تهران، ایران. ،sadeghi.ho.46@gmail.com
3- گروه مامایی بهداشت باروری و بارداری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم‌پزشکی ایران، تهران، ایران.
4- گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
2- گروه مامایی بهداشت باروری و بارداری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم‌پزشکی ایران، تهران، ایران. ،
3- گروه مامایی بهداشت باروری و بارداری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم‌پزشکی ایران، تهران، ایران.
4- گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
چکیده: (1894 مشاهده)
زمینه و هدف: توجه به سلامت و شادکامی زنان سالمند که به علت امید به زندگی بیشتر، بیش از مردان در معرض تهدید تنهایی و انزوا، و عدم برخورداری از حمایت اجتماعی هستند، مستلزم پژوهش و برنامه‌ریزی دقیق است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه سلامت عمومی و شادکامی زنان سالمند با و بدون همسر مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی‌درمانی شهرستان بندرعباس در سال 1397 انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی‌تحلیلی،390 زن سالمند با و بدون همسر واجد معیارهای پژوهش مراجعه‌کننده به هشت مرکز بهداشتی‌درمانی منتخب شهرستان بندرعباس شرکت داشتند. روش نمونه‌گیری خوشه‌ای سهمیه‌ای بود و ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه اطلاعات جمعیت‌شناختی، پرسش‌نامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلیر پرسش‌نامه شادکامی Axford بود. جهت تحلیل داده‌ها از از نرم‌افزار SPSS نسخه 21، و آمار توصیفی (فراوانی، درصد و میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (کای‌دو، و تی مستقل، آنالیز واریانس)، استفاده شد.
یافته‌ها: از 260 نفر زن سالمند با همسر در این پژوهش، 218 نفر (83/8 درصد)، و از130 نفر زن سالمند بدون همسر83 نفر (63/8 درصد) زیر 70 سال سن داشتند. اکثر زنان بدون همسر (67/6 درصد) و با همسر (65 درصد)، دارای 5 تا 9 فرزند و بیش از نیمی از آنان در هر دو گروه دارای 5 تا 9 فرزند متأهل بودند. حدود نیمی از زنان در دو گروه دارای تحصیلات ابتدایی، و اکثراً خانه‌دار بودند. از لحاظ وضعیت اقتصادی اغلب (61/5 درصد از هر گروه) در سطح متوسط و نزدیک به نیمی از نظر مالی وابسته بودند. دو گروه مورد مطالعه از لحاظ تمام متغیرهای جمعیت‌شناختی به جز سن و تعداد سال‌های زندگی با همسر همگن بودند. نتایج نشان داد گرچه سالمندان با همسر، در مقایسه با سالمندان بدون همسر از سطح سلامت عمومی مطلوب‌تر، و شادکامی بیشتری برخوردارند، اما نتایج آنالیز کوواریانس نشان داد که این اختلاف از لحاظ آماری معنی‌دار نیست.
نتیجه‌گیری: گرچه برخی از تغییرات در سلامت جسمی و روانی با وضعیت تأهل قابل توضیح است، اما احتمالاً عوامل دیگری غیر از صرف داشتن همسر، مانند کیفیت روابط خانوادگی نیز بر حس رفاه، سلامتی و شادکامی این زنان سالمند تأثیرگذار است که شناسایی آن‌ها مستلزم انجام تحقیقات بیشتری است.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی‌تحلیلی،390 زن سالمند با و بدون همسر واجد معیارهای پژوهش مراجعه‌کننده به هشت مرکز بهداشتی‌درمانی منتخب شهرستان بندرعباس شرکت داشتند. روش نمونه‌گیری خوشه‌ای سهمیه‌ای بود و ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه اطلاعات جمعیت‌شناختی، پرسش‌نامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلیر پرسش‌نامه شادکامی Axford بود. جهت تحلیل داده‌ها از از نرم‌افزار SPSS نسخه 21، و آمار توصیفی (فراوانی، درصد و میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (کای‌دو، و تی مستقل، آنالیز واریانس)، استفاده شد.
یافته‌ها: از 260 نفر زن سالمند با همسر در این پژوهش، 218 نفر (83/8 درصد)، و از130 نفر زن سالمند بدون همسر83 نفر (63/8 درصد) زیر 70 سال سن داشتند. اکثر زنان بدون همسر (67/6 درصد) و با همسر (65 درصد)، دارای 5 تا 9 فرزند و بیش از نیمی از آنان در هر دو گروه دارای 5 تا 9 فرزند متأهل بودند. حدود نیمی از زنان در دو گروه دارای تحصیلات ابتدایی، و اکثراً خانه‌دار بودند. از لحاظ وضعیت اقتصادی اغلب (61/5 درصد از هر گروه) در سطح متوسط و نزدیک به نیمی از نظر مالی وابسته بودند. دو گروه مورد مطالعه از لحاظ تمام متغیرهای جمعیت‌شناختی به جز سن و تعداد سال‌های زندگی با همسر همگن بودند. نتایج نشان داد گرچه سالمندان با همسر، در مقایسه با سالمندان بدون همسر از سطح سلامت عمومی مطلوب‌تر، و شادکامی بیشتری برخوردارند، اما نتایج آنالیز کوواریانس نشان داد که این اختلاف از لحاظ آماری معنی‌دار نیست.
نتیجه‌گیری: گرچه برخی از تغییرات در سلامت جسمی و روانی با وضعیت تأهل قابل توضیح است، اما احتمالاً عوامل دیگری غیر از صرف داشتن همسر، مانند کیفیت روابط خانوادگی نیز بر حس رفاه، سلامتی و شادکامی این زنان سالمند تأثیرگذار است که شناسایی آن‌ها مستلزم انجام تحقیقات بیشتری است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |