جلد 30، شماره 105 - ( اردیبهشت 1396 )
جلد 30 شماره 105 صفحات 79-68 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مهدی عبدالکریمی1 
، مراد علی زارعی پور 2، حسن محمودی3 ، سعید دشتی1 ، رضا فاریابی4 ، احسان موحد1
، مراد علی زارعی پور 2، حسن محمودی3 ، سعید دشتی1 ، رضا فاریابی4 ، احسان موحد1
1- دانشجوی دکتری آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
2- دانشجوی دکتری آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران. (نویسنده مسئول) شماره تماس:09141878294 Email: zareipour_m@umsu.ac.ir
3- دانشجوی دکتری آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
4- استادیار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جیرفت، جیرفت، ایران.
2- دانشجوی دکتری آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران. (نویسنده مسئول) شماره تماس:09141878294 Email: zareipour_m@umsu.ac.ir
3- دانشجوی دکتری آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
4- استادیار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جیرفت، جیرفت، ایران.
چکیده: (9721 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت یکی از معیارهای عمده تعیین کننده سلامت می‌باشد. امروزه اعتقاد بر این است که افراد برای این که بتوانند در تغییر رفتار و ارتقای سلامت خود موفق باشند، باید از خودکارآمدی لازم برخوردار باشند. هدف این مطالعه تعیین رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و ارتباط آن با خودکارآمدی در بهورزان شهرستان ارومیه می‌باشد.
روش بررسی: این مطالعه با روش توصیفی– تحلیلی، روی 301 بهورز خانه‌های بهداشت مراکز بهداشتی درمانی روستایی شهرستان ارومیه در سال 1393 صورت گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه‌ای مشتمل بر خصوصیات جمعیت شناختی، رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت(Health Promoting Lifestyle Profile-II) و خودکارآمدی عمومی شرر (Sherer) بود. داده‌ها با آزمون‌های آماری کای دو و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه تحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین نمره کلی رفتارهای ارتقاء دهنده سـلامت در بهورزان (4/24) 4/136بود. بیشتـرین نمره در بعد مسئولیت پذیری سلامت (37/7) 37/35 و کمترین نمـره در بعد فعالیت بدنی (26/5) 25/13 بـدسـت آمد. نتایج این مطالعه نشان داد که بین خودکارآمدی و نمره کلی رفتارهای ارتقـاء دهنـده سـلامت و تمـام زیـر دامنه‌های آن همبستگی مثبت و معنـی‌داری وجود داشـت. (001/0> P) همچنین بین رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت با سطح اقتصادی، تحصیلات و جنس ارتباط آماری معنی‌داری وجود داشت (05/0> P).
نتیجه‌گیری کلی: با توجه به اهمیت رفتارهای ارتقا دهنده سلامت در بهورزان و تأثیری که خودکارآمدی بر این رفتارها دارد به نظر می‌رسد برنامه‌های آموزشی در راستای افزایش خود کارآمدی می‌تواند در تقویت رفتارهای ارتقا دهنده سلامت بهورزان موثر باشد.
فهرست منابع
1. Pour vakhshoori N, Pasha A, Ghanbari A, Atrkar Roshan Z. [Relationship between Self-efficacy and Health Behaviors of Faculty Members of Guilan University of Medical Science]. Iran Journal of Nursing. 2011; 24 (70): 39-48.
2. Mo PK, Winnie WSM. The influence of health promoting practices on the quality of life of community adults in Hong Kong. Social indicators research. 2010;95(3):503-17. [DOI:10.1007/s11205-009-9523-9]
3. Mohammad-Alizadeh-Charandabi S, Mirghafourvand M, Tavananezhad N, Karkhaneh M. [Health promoting lifestyles and self-efficacy in adolescent boys]. Journal of Mazandaran University of Medical Sciences. 2014;23(109):152-62.
4. Mazloomi MS, Fazelpour S, Askarshahi M. [Health-Promoting Behaviors and Psychosocial Well-Being of University Shahid Sadoqi Yazd Academic Staff in Iran]. Journal of ilam university of medical sciences. 2013; 21 (3) :12-21. Persian
5. Norouzinia R, Aghabarari M, Kohan M, Karimi M. [Health promotion behaviors and its correlation with anxiety and some students' demographic factors of Alborz University of Medical Sciences]. Journal of Health Promotion Management. 2013;2(4):39-49.
6. Fayazbakhsh A, Khajeh KR, Soleymani NM, Rahimi F, Jahangiri L, Heydari S, et al. [The Internet Using and Health: Students'knowledge, Attitude and Lifestyle Related to the Internet]. Hakim Research Journal.2011;14(2):96-105.
7. Chiou S-T, Chiang J-H, Huang N, Chien L-Y. Health behaviors and participation in health promotion activities among hospital staff: which occupational group performs better? BMC Health Serv Res. 2014;14(1):474. [DOI:10.1186/1472-6963-14-474] [PMID] [PMCID]
8. Myers RE. Promoting healthy behaviors: how do we get the message across? Int J Nurs Stud. 2010;47(4):500-12. [DOI:10.1016/j.ijnurstu.2009.11.017] [PMID]
9. Bandura A. Perceived self-efficacy in cognitive development and functioning. Educ Psychol. 1993;28(2):117-48. [DOI:10.1207/s15326985ep2802_3]
10. Sarkar U, Fisher L, Schillinger D. Is self-efficacy associated with diabetes self-management across race/ethnicity and health literacy? Diabetes Care. 2006;29(4):823-9. [DOI:10.2337/diacare.29.04.06.dc05-1615] [PMID]
11. Kaewthummanukul T, Brown KC. Determinants of employee participation in physical activity: critical review of the literature. AAOHN J. 2006;54(6):249-61. [DOI:10.1177/216507990605400602] [PMID]
12. Morowatisharifabad MA, Ghofranipour F, Heidarnia A, Ruchi GB, Ehrampoush MH. [Self-efficacy and health promotion behaviors of older adults in Iran]. Social Behavior and Personality: an international journal. 2006;34(7):759-68. [DOI:10.2224/sbp.2006.34.7.759]
13. Baheiraei A, Mirghafourvand M. Health promotion: from concepts to practice. Tehran: Noor-e-Danesh; 2011. [PMCID]
14. Walker SN, Sechrist KR, Pender NJ. The health-promoting lifestyle profile: development and psychometric characteristics. Nurs Res. 1987;36(2):76-81. [DOI:10.1097/00006199-198703000-00002] [PMID]
15. Taymoori P, Moeini B, Lubans D, Bharami M. [Development and psychometric testing of the Adolescent Healthy Lifestyle Questionnaire]. J Edu Health Promot 2012; 1(20): 1-7. [DOI:10.4103/2277-9531.99221]
16. Sherer M, Maddux JE, Mercandante B, Prentice-Dunn S, Jacobs B, Rogers RW. The self-efficacy scale: Construction and validation. Psychol Rep. 1982;51(2):663-71. [DOI:10.2466/pr0.1982.51.2.663]
17. Purtaghi G, Pakpour A. [Happiness, self-efficacy and academic achievement among students of baqiyatallah university of medical sciences]. Journal of medical education development. 2014;7(13):45-56.
18. Moradi A, Shojaizade D. [A Survey on Healthy Lifestyle of Health Care Workers in Andimeshk]. Toloo e behdasht. 2016; 14 (5):38-49.
19. Zhang S-c, Wei C-n, Fukumoto K, Harada K, Ueda K, Minamoto K, et al. A comparative study of health-promoting lifestyles in agricultural and non-agricultural workers in Japan. Environ Health Prev Med. 2011;16(2):80-9. [DOI:10.1007/s12199-010-0167-9] [PMID] [PMCID]
20. Yu K, Bi J, Huang Y, Li F, Cheng J, Wang T, et al. Relationship between health-promoting lifestyle and sub-health status in the employees of an enterprise. Nan fang yi ke da xue xue bao= Journal of Southern Medical University. 2013;33(8):1203-6.
21. McElligott D, Siemers S, Thomas L, Kohn N. Health promotion in nurses: is there a healthy nurse in the house? Appl Nurs Res. 2009;22(3):211-5. [DOI:10.1016/j.apnr.2007.07.005] [PMID]
22. Mahmoodi H, Hasanpoor E, Zareipour M, Housaenpour H, Sharifi-Saqqezi P, Babazadeh T. [Compare the Health Promoting Behaviors among Nurses, Health and Administrative Staff]. Iran Journal of Nursing. 2016;29(99):56-65.
23. Ulla Díez SM, Pérez-Fortis A. Socio-demographic predictors of health behaviors in Mexican college students. Health promotion international. 2009;25(1):85-93. [DOI:10.1093/heapro/dap047] [PMID]
24. Beser A, Bahar Z, Büyükkaya D. Health promoting behaviors and factors related to lifestyle among Turkish workers and occupational health nurses' responsibilities in their health promoting activities. Ind Health. 2007;45(1):151-9. [DOI:10.2486/indhealth.45.151] [PMID]
25. Chang LC. Health literacy, self‐reported status and health promoting behaviours for adolescents in Taiwan. J Clin Nurs. 2011;20(1‐2):190-6. [DOI:10.1111/j.1365-2702.2009.03181.x] [PMID]
26. Sarkar U, Fisher L, Schillinger D. Is self-efficacy associated with diabetes self-management across race/ethnicity and health literacy? Diabetes Care. 2006;29(4):823-9 [DOI:10.2337/diacare.29.04.06.dc05-1615] [PMID]
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |