نشریه پرستاری ایران

  زمینه و هدف: استئوپروز یکی از بیماری‌های شایع دوران میانسالی و سالمندی است که عوارض آن هزینه‌ زیادی را به جامعه تحمیل می‌کند. آگاهی از عوامل مرتبط با این بیماری از جمله عوامل خطر باروری، کادر بهداشتی و درمانی را در جهت پیشگیری و ارائه خدمات بیشتر و مفیدتر یاری می‌دهد. لذا این پژوهش با هدف تعیین عوامل باروری مرتبط با ابتلاء به استئوپروز انجام شده است.

  روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مقطعی بوده که در سال 1385 انجام شد و جامعه پژوهش کلیه زنان مراجعه کننده به مراکز سنجش تراکم استخوان دانشگاه علوم پزشکی ایران بود، که بنا به درخواست پزشک جهت سنجش تراکم استخوان مراجعه کرده بودند. نمونه گیری به روش مستمر و داده ها از طریق پرسشنامه گردآوری گردید. تعداد نمونه پژوهش 500 نفر و روش نمونه گیری مستمر بود.

  یافته ها: نتایج آزمون آماری کای دو نشان داد که بین تعداد بارداری، زایمان، فرزندان و بارداری با فواصل کمتر از سه سال و ابتلا به استئوپروز ارتباط معنی‌دار وجود داشت (05/0> P ). همچنین بین تعداد فرزندان تغذیه شده با پستان و مدت شیردهی و ابتلا به استئوپروز با انجام آزمون آنالیز واریانس ارتباط معنی‌دار مشاهده شد (05/0> P ). بین سابقه مصرف قرص‌های پیشگیری از بارداری ال دی و اچ دی و ابتلا به استئوپروز نیز ارتباط معنی دار وجود داشت (05/0 > P ).

  همچنین بین وضعیت یائسگی و تعداد سال‌های پس از یائسگی و ابتلا به استئوپروز ارتباط معنی‌دار مشاهده شد (05/0 > P ). با استفاده از آزمون دیس‌کریمینانت مشخص گردید که عوامل باروری مرتبط با استئوپروز به ترتیب اهمیت شامل تعداد سال‌های پس یائسگی، تعداد فرزندان، وضعیت یائسگی و تعداد حاملگی بودند. سایر عوامل بررسی شده در این پژوهش با ابتلا به استئوپروز ارتباط معنی دار آماری نداشتند.

  نتیجه گیری: با توجه به وجود رابطه معنی دار بین برخی از عوامل باروری و ابتلا به استئوپروز و با توجه به عوارض این بیماری از قبیل ناتوانی و مرگ و میر، در نظر گرفتن این عوامل توسط تیم بهداشتی و درمانی و انجام اقدامات لازم به منظور پیشگیری از این بیماری در جامعه توصیه می شود.