نشریه پرستاری ایران

  چکیده

  زمینه و هدف: سازمان های مراقبت سلامت در جهت ارتقای کیفیت خدمات توجه روز افزونی به مساله ایمنی بیمار پیدا کرده اند و فرهنگ ایمنی بیمار شرط کلیدی برای بهبود ایمنی بیمار است. هدف این مطالعه تعیین و مقایسه فرهنگ جاری ایمنی بیمار از دیدگاه پرستاران در بیمارستان های دانشگاهی و خصوصی شهر اهواز می باشد.

  روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، 142 نفر پرستار ا ز سه بیمارستان خصوصی و پنج بیمارستان دانشگاهی شهر اهواز به روش تصادفی انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه تعیین فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستانها ( HSOPSC ) جمع آوری شد. بخش اول پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافیکی و سازمانی پرستاران و بخش دوم دارای تعداد 42 سوال است که 12 بعد فرهنگ ایمنی بیمار را مورد ارزیابی قرار می دهد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تی مستقل در نرم افزار SPSS نسخه 16 تحلیل شد.

  یافته­ها: میانگین درصد پاسخ های مثبت به پرسشنامه فرهنگ ایمنی در بیمارستان های دانشگاهی و خصوصی به ترتیب برابر (16% 8/55%) و (15% 3/56%) بود. نقاط قوت فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان های دانشگاهی سه بعد یادگیری سازمانی و بهبود مداوم ( 54/71% )، کار تیمی درون واحد­های بیمارستان (03/76%)، پاسخ غیر تنبیهی در مواقع رخ دادن خطا ( 1/81% ) و در بیمارستان های خصوصی دو بعد یادگیری سازمانی و بهبود مداوم ( 14/72 ) و پاسخ غیر تنبیهی در مواقع رخ دادن خطا ( 5/83 ) بود. از بین ابعاد نیازمند بهبود، کمترین امتیاز فرهنگ ایمنی در بیمارستان های دانشگاهی مربوط به بعد ارتباطات و ارائه بازخورد در رابطه با خطاها ( 7/26%) و در بیمارستان های خصوصی بعد انتقال بیمار در بیمارستان و تبادل اطلاعات مربوط به وی مابین واحدها ( 87/33 %) می باشد. اغلب پرستاران ( 3/66% بیمارستانهای دانشگاهی و 2/68% بیمارستانهای خصوصی ) هیچ گزارشی را در زمینه حوادثی که در 12 ماه گذشته به وقوع پیوسته به سرپرست بخش ارائه نداده اند و تفاوت آماری معناداری بین فرهنگ ایمنی بیمارستان های دانشگاهی و خصوصی وجود ندارد.

  نتیجه گیری کلی: اقدامات مدیران برای بهبود ایمنی، ارائه بازخورد در رابطه با خطاها، زمینه سازی برای تناوب گزارش­دهی حوادث و تبادل اطلاعات مربوط به بیمار در بیمارستان های تحت مطالعه جهت ارتقای فرهنگ ایمنی بیمار ضروری بنظر می رسد.