جلد 26، شماره 81 - ( اردیبهشت 1392 )                   جلد 26 شماره 81 صفحات 77-64 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- کارشناس ارشد پرستاری، عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران(نویسنده مسئول). ، sheidari@muq.ac.ir
2- کارشناس ارشد پرستاری، عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران.
چکیده:   (7523 مشاهده)

  زمینه و هدف: صله­رحم به معن ا ی ارتباط دوستانه و حمایتی با ارحام جسمانی روحانی از طریق رشد و تقویت شبکه حمایت اجتماعی بر توانایی افراد برای مواجهه با اختلالات روانی و جسمانی ناشی از سالمندی تاثیر می‌گذارد. با توجه به اینکه تحولات اجتماعی جوامع امروزی موجب تغییر جایگاه سالمندان در جامعه و خانواده­ها شده است مطالعه ای با هدف بررسی وضعیت صلهرحم جسمانی و روحانی سالمندان انجام شد.

  روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی 300سالمند با روش نمونه­گیری خوشه­ای از شهر قم در سال1390 شرکت کردند. پرسشنامه خودساخته صله­رحم جسمانی و روحانی استفاده شد. روایی پرسشنامه با روش اعتبار محتوی و پایایی آن نیز با استفاده از روش انسجام و تناسب داخلی آلفا کرونباخ (86/0) تعیین شد . اطلاعات با استفاده از نرم­افزار SPSS ویرایش18 و آمار توصیفی، آزمون­های t-test ، آنالیز واریانس، کروسکال-والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته ها: بالاترین نمره میانگین صله ‌ رحم مربوط به صله ‌ رحم با پیامبر و ائمه­معصومین (00/32) و خانواده (47/30) بود. صله­رحم با خانواده با وضعیت اقتصادی، منبع درآمد، ابتلا به بیماری مزمن و نحوه زندگی سالمند ، صله ‌ رحم با خویشاوندان و دوستان با تحصیلات، صله ‌ رحم با پیامبر و ائمه معصومین با تاهل، تحصیلات، منبع درآمد و نحوه زندگی وصله ‌ رحم با علما و سادات با تحصیلات و وضعیت تاهل ارتباط معنی­داری داشت (05/0> P ).

  نتیجه­گیری کلی: سالمندان بهترین روابط صله­رحمی را با پیامبر و ائمه معصومین و خانواده­هایشان داشتند و ارتباط با اقوام و دوستان بخصوص علما و سادات ضعیف بود. پیشنهاد می­شود، مطالعاتی کیفی برای شناسایی علل ضعف صله­رحم در سطح جامعه و اثرات صله­رحم بر سلامتی انجام شود.

متن کامل [PDF 344 kb]   (2051 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری
دریافت: 1392/6/26 | پذیرش: 1392/7/3 | انتشار: 1392/7/3

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.