نظریه پردازان علوم مدیریت معتقدند هنگامی که مدیران و رهبران، کارکنان را در اتخاذ تصمیمات مشارکت می دهند سبب اتخاذ تصمیمات سازنده تر می گردند که پذیرفتن و اجرای آن از سوی کارکنان سهل تر می گردد و این امر سبب افزایش رضایت آنان و بهره وری در کار خواهد شد.

  پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان مشارکت سرپرستاران در تصمیم گیری و ارتباط آن با رضایت آنان از مشارکت در تصمیم گیری صورت پذیرفت.

  ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای بود که به صورت خود ایفاء تکمیل شد، تعداد 94 نفر سرپرستار شاغل در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران که بیشتر از شش ماه سابقه کار در بخش فعلی را داشتند، به روش سرشماری وارد پژوهش شده و نمونه پژوهش را تشکیل دادند. محیط پژوهش کلیه بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران در شهر تهران بود.

  تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که 4/40 درصد سرپرستاران میزان مشارکت خود را در تصمیم‌گیری در حد متوسط و 4/55 درصد میزان رضایت از مشارکت خود را در تصمیم گیری در حد متوسط ذکر نمودند. بین میزان مشارکت در تصمیم‌گیری و میزان رضایت از مشارکت ارتباط نسبتاً قوی و معنی دار یافت شد (000/0 P= ، 661/0 r= ).

  با توجه به نتایج تحقیق، فرصت مشارکت سرپرستاران در تصمیم‌گیری، نقش مهمی در رضایت آنان از مشارکت خواهد داشت . برای بدست آوردن درک روشن‌تری از مفهوم مشارکت در تصمیم‌گیری‌ها در سازمان‌های مراقبت بهداشتی کشورمان پیشنهاد می شود بررسی های جامع تری بر روی مشارکت در تصمیمات پرستاری و سایر حرفه های خدمات بهداشتی و نیز ارتباط آن با برآیندهای مهم سازمانی انجام شود .