روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی است که در آن 120 کودک واجد شرایط ورود ،بستری در مراکز آموزشی – درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در سه گروه با تخصیص تصادفی مورد مطالعه قرار گرفته اند(40= هر گروه). گروه اول قبل و در حین رگ‌گیری تشویق به بازی حباب‌سازی شدند، گروه دوم، در همین زمان لمس ناحیه تزریق را دریافت کردند و برای گروه کنترل مداخله‌ای انجام نشد. بلافاصله بعد از تزریق شدت درد با مقیاس چهره ونگ و بیکر سنجیده و ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری کای دو، آنوا، شفه توسط برنامه SPSS نسخه 11 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته ها : نتایج پژوهش نشان دادند که میانگین شدت درد بر اساس مقیاس عددی در روش حباب سازی 77/5، روش لمس 95/5 و در روش روتین 12/8 بود. نتایج آزمون آنوا نشان داد که بین شدت درد در روش عادی با روش لمس و حباب سازی تفاوت معنی داری وجود دارد ( 00/0= P ) ولی بین میانگین شدت درد در روش حباب سازی و لمس اختلاف معنی داری بدست نیامد.( 89/0= P ).

  نتیجه گیری کلی: هر دو روش بازی حباب سازی و لمس در کاهش شدت درد ناشی از رگ گیری در کودکان موثر است این مداخلات پرستاری کاربردی و آسان هستند و با به کارگیری این روش ها می توان تأثیر منفی درد را در کودکان به حداقل رساند و همکاری کودک را در انجام روش های دردناک بیشتر نمود.