این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که جهت بررسی تاثیر آموزش بر میزان آگاهی مادران در مورد پیشگیری از سوانح مسمومست اطفال در تهران و انجام کمکهای اولیه در هنگام برخورد با این سوانح انجام گرفته است.

  این پژوهش روی 100 مادر بین سنین 18 تا 38 سال انجام شده است. تحصیلات واحدهای مورد پژوهش بین ابتدایی تا دیپلم بوده است. پژوهشگر ابتدا برای سنجش میزان آگاهی مادران پرسشنامه را جهت تکمیل در اختیار آنان قرار داده و سپس جزوه آموزشی که حاوی مطالبی در مورد پیشگیری و انجام کمکهای اولیه در مورد مسمومیت اطفال بود در دسترس نمونه های مورد نظر قرار داده است.

  به منظور مشاهده تاثیر آموزش، ده روز بعد از دادن جزوه آموزشی، آگاهی واحدهای مورد پژوهش از طریق آزمون ثانوی مورد ارزیابی قرار گرفت و با مقایسه نتایج بدست آمده یعنی نمرات کسب شده از آزمون اولیه و ثانویه تفاوت افزایش آگاهی مادران تعیین گردیده است.در این پژوهش متغیرهایی مانند سن مادر، میزان تحصیلات مادر، ضغل، تعداد فرزندان ومنبع کسب اطلاعات بهداشتی او مورد بررسی قرار گرفته است. تجزیه و تحلیل آماری و کاریرد آزمون پیرسون، زد و کای دو و ضریب چوپروف نشانگر آنست که معیارهایی از قبیل سن، شغل، تعداد فرزند و میزان تحصیلات روی میزان آگاهی واحدهای مورد پژوهش در امر پیشگیری و انجام کمکهای و انجام کمکهای اولیه موثر بوده است. ولیکن معیار کسب منبع اطلاع در امر پیشگیری در افزایش آگاهی واحدهای مورد پژوهش تاثیر نداشته است. تجزیه و تحلیل آماری بوسیله بررسی هریک از سوالات نشان داد که آگاهی مادران در زمینه آموزش داده شده افزایش پیدا کرده است.