این پژوهش یک مطالعه زمینه ای است که به منظور بررسی عوامل بازدارنده در بکارگیری اصول مدیریت در بخش از دیدگاه سرپرستان در سال 1370 انجام شده و در آن 75 سرپرستار شاغل بیمارستانهای منتخب دانشگاههای علوم پزشکی مستقر در تهران شرکت داده شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش، پرسشنامه بوده است که روایی و پایایی آن به طریقه اعتبار محتوی و آزمون مجدد کسب شده است. یافته های این مطالعه در 45 جدول و 7 نمودار خلاصه شده که بمنظور دستیابی به نتایج آن از آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردیده است.

  در رابطه با ویژگیهای فردی واحدهای پژوهش ، یافته ها نشانگر آنستکه اکثریت سرپرستان شرکت کننده در پژوهش (33/57 درصد) در گروه سنی ( 39-30 ) سال بوده و سرپرستان متاهل بیشترین گروه (50 نفر از 75 نفر)واحدهای مورد پژوهش را تشکیل میدادند و تحصیلات اکثریت قریب به اتفاق آنها ( 33/93 درصد )کارشناسی پرستاری بوده است. 60 درصد سرپرستان شرکت کننده در پژوهش (20-7) سال سابقه کار پرستاری داشته و سابقه کار پرستاری اکثریت آنها ( 33/53 درصد) بین 10 تا 17 سال بوده است و (33/57 درصد) آنان در دوره های آموزش ضمن خدمت مدیریت شرکت نکرده بودند. در رابطه با وجود عوامل بازدارنده یافته ها نشان دادند که اکثریت واحدهای مورد پژوهش (54 نفر از 75 سرپرستار)به وجود عوامل باز دارنده در انجام وظایف مدیریتی خود در حد متوسط نظر داده اند و موارد مختلفی را در این زمینه عنوان کرده اند که مسائلی مانند کمبود پرسنل پرستاری، کمبود وقت بعلت کارهای غیر حرفه ای، عدم حمایت مدیران مافوق، عدم واگذاری اختیارات کافی، عدم همکاری پرسنل پرستاری بعلت فقدان انگیزه کاری در آنها را میتوان نام برد. همچنین یافته های پژوهش بین مشخصه هایی مانند سن، سابقه کار پرستاری و سرپرستاری، میزان شرکت در دوره های آموزش ضمن خدمت مدیریت از یکطرف و وجود عوامل بازدارنده در بکارگیری اصول مدیریت از طرف دیگر همبستگی معنی دار را نشان داده اند. در پایان، کاربرد نتایج حاصل از این پژوهش در زمینه های مختلف پرستاری مورد بحث و بررسی قرارگرفته و پیشنهاداتی نیز جهت انجام پژوهشهای بعدی ارائه گردید.