جلد 32، شماره 121 - ( دی 1398 )
جلد 32 شماره 121 صفحات 53-41 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نورالدین محمدی1 
، فائزه فکور 2، حمید حقانی3 ، صدیقه خنجری1
، فائزه فکور 2، حمید حقانی3 ، صدیقه خنجری1
1- دانشیار، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
2- کارشناسی ارشد پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران (نویسنده مسئول) شماره تماس: 09127766353Email:fakoorfaezeh@gmail.com
3- مربی، گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
2- کارشناسی ارشد پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران (نویسنده مسئول) شماره تماس: 09127766353Email:fakoorfaezeh@gmail.com
3- مربی، گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
چکیده: (3412 مشاهده)
زمینه و هدف: دیسترس اخلاقی در حرفه پرستاری امری اجتناب ناپذیر است. پرستاران به دنبال دیسترس اخلاقی دچار علایمی مانند سردرگمی، ترس، اضطراب و بی‌قدرتی می‌شوند و همین امر منجر به نارضایتی شغلی و ترک محل خدمت پرستاران می‌شود. مطاله حاضر با هدف تعیین رابطه دیسترس اخلاقی با مشخصات جمعیت شناختی پرستاران بخش مراقبت‌های ویژه در مراکز آموزشی و درمانی شهر تهران طراحی و اجرا گردیده است.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی توصیفی است و نمونه ها شامل 200 نفر از پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه مراکز منتخب شهر تهران هستند که با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای با تخصیص متناسب انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامهCorly جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین فراوانی دیسترس اخلاقی 96/48 با انحراف معیار 21/18 نزدیک به میانه نمره ابزار (49) بود و میانگین شدت دیسترس اخلاقی 04/52 با انحراف معیار 43/18 از میانه نمره ابراز (49) بالاتر بود. همچنین ارتباط آماری معنی‌داری میان فراوانی دیسترس اخلاقی با نوع بخش محل خدمت وجود داشت (014/=P). فراوانی دیسترس اخلاقی در بخش ICU-OH به طور معنی‌داری کمتر از دو بخش (040/0 CCU (P= و (018/0P =)ICU بود و در دو بخش ICU و CCU این اختلاف معنی‌دار نبود. ارتباط معنی‌دار آماری میان شدت دیسترس اخلاقی با بخش محل خدمت پرستاران مورد پژوهش وجود داشت (030/0 P=). همچنین در بخش ICU-OH به طور معنی‌داری شدت دیسترس اخلاقی کمتر از بخش CCU (005/0P=) و ICU (008/0 P=) بود و در دو بخش ICU وCCU تفاوت معنی‌دار وجود نداشت. شدت و فراوانی دیسترس اخلاقی با سایر متغیرهای جمعیت شناختی ارتباط آماری معنی‌داری نداشتند.
نتیجه‌گیری کلی: دیسترس اخلاقی در پرستاران بخش مراقبت ویژه در حد متوسط گزارش شد که می‌تواند در امر مراقبت از بیماران و سلامت کارکنان تأثیر منفی داشته باشد. به همین سبب نتایج این پژوهش خطاب به مسئولین و مدیران پرستاری است که سیاست‌های درمانی متناسبی برای کاهش دیسترس اخلاقی در میان پرستاران بخش مراقبت‌های ویژه اتخاذ نمایند
روش بررسی: این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی توصیفی است و نمونه ها شامل 200 نفر از پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه مراکز منتخب شهر تهران هستند که با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای با تخصیص متناسب انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامهCorly جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین فراوانی دیسترس اخلاقی 96/48 با انحراف معیار 21/18 نزدیک به میانه نمره ابزار (49) بود و میانگین شدت دیسترس اخلاقی 04/52 با انحراف معیار 43/18 از میانه نمره ابراز (49) بالاتر بود. همچنین ارتباط آماری معنی‌داری میان فراوانی دیسترس اخلاقی با نوع بخش محل خدمت وجود داشت (014/=P). فراوانی دیسترس اخلاقی در بخش ICU-OH به طور معنی‌داری کمتر از دو بخش (040/0 CCU (P= و (018/0P =)ICU بود و در دو بخش ICU و CCU این اختلاف معنی‌دار نبود. ارتباط معنی‌دار آماری میان شدت دیسترس اخلاقی با بخش محل خدمت پرستاران مورد پژوهش وجود داشت (030/0 P=). همچنین در بخش ICU-OH به طور معنی‌داری شدت دیسترس اخلاقی کمتر از بخش CCU (005/0P=) و ICU (008/0 P=) بود و در دو بخش ICU وCCU تفاوت معنی‌دار وجود نداشت. شدت و فراوانی دیسترس اخلاقی با سایر متغیرهای جمعیت شناختی ارتباط آماری معنی‌داری نداشتند.
نتیجه‌گیری کلی: دیسترس اخلاقی در پرستاران بخش مراقبت ویژه در حد متوسط گزارش شد که می‌تواند در امر مراقبت از بیماران و سلامت کارکنان تأثیر منفی داشته باشد. به همین سبب نتایج این پژوهش خطاب به مسئولین و مدیران پرستاری است که سیاست‌های درمانی متناسبی برای کاهش دیسترس اخلاقی در میان پرستاران بخش مراقبت‌های ویژه اتخاذ نمایند
فهرست منابع
1. Humeniuk E, Dąbska O, Pawlikowska-Łagód K, Goś A. Occupational stress in nursing-review of studies in chosen hospital wards of Eastern Poland. Journal Of Public Health, Nursing And Medical Rescue. 2017;207(2017_1):14-20.
2. Ramos AM, Barlem EL, Barlem JG, Rocha LP, Dalmolin GD, Figueira AB. Cross-cultural adaptation and validation of the Moral Distress Scale-Revised for nurses. Rev Bras Enferm. 2017;70(5):1011-7. [DOI:10.1590/0034-7167-2016-0518] [PMID]
3. McCarthy J, Deady R. Moral distress reconsidered. Nursing Ethics. 2008;15(2):254-62. [DOI:10.1177/0969733007086023] [PMID]
4. Shoorideh FA, Ashktorab T, Yaghmaei F, Alavi Majd H. Relationship between ICU nurses' moral distress with burnout and anticipated turnover. Nursing Ethics. 2015;22(1):64-76. [DOI:10.1177/0969733014534874] [PMID]
5. Corley MC, Minick P, Elswick RK, Jacobs M. Nurse moral distress and ethical work environment. Nursing Ethics. 2005;12(4):381-90. [DOI:10.1191/0969733005ne809oa] [PMID]
6. Aarabi, A, Pahlavan Zadeh S, Joolaee S, Riahi M. Shahriari, M. Ethics and Law in Nursing and Midwifery, Esfahan: Isfahan University Of Medical Sciences. 2013.
7. Ersoy N, Akpinar A. Turkish nurses' decision making in the distribution of intensive care beds. Nursing Ethics. 2010;17(1):87-98. [DOI:10.1177/0969733009349992] [PMID]
8. Rathert C, May DR, Chung HS. Nurse moral distress: A survey identifying predictors and potential interventions. Int J Nurs Stud. 2016 1;53:39-49. [DOI:10.1016/j.ijnurstu.2015.10.007] [PMID]
9. Imani JA, Rezae HH, Mirzai M. Evaluation the effect of work conscientiousness and moral sensitivity with ethical stress in nurses working in intensive care units in educational and therapeutic centers affiliated to Zahedan University of Medical Sciences. Quarterly Journal of Iranian Society Anaesthesiology and Intensive Care Quarterly. 2018;2(4):20-7.
10. Haghighinezhad G, Atashzadeh-Shoorideh F, Ashktorab T, Mohtashami J, Barkhordari-Sharifabad M. Relationship between perceived organizational justice and moral distress in intensive care unit nurses. Nursing Ethics. 2019;26(2):460-70. [DOI:10.1177/0969733017712082] [PMID]
11. McAndrew NS, Leske J, Schroeter K. Moral distress in critical care nursing: the state of the science. Nursing Ethics. 2018;25(5):552-70. [DOI:10.1177/0969733016664975] [PMID]
12. Lazzarin M, Biondi A, Di Mauro S. Moral distress in nurses in oncology and haematology units. Nursing Ethics. 2012;19(2):183-95. [DOI:10.1177/0969733011416840] [PMID]
13. Rahimi Madiseh M, Ayazi Z. Ethics and Professional ethics. Tehran Jame-e-Negar; 2015.
14. O'Connell CB. Gender and the experience of moral distress in critical care nurses. Nursing Ethics. 2015;22(1):32-42. [DOI:10.1177/0969733013513216] [PMID]
15. Dodek PM, Wong H, Norena M, Ayas N, Reynolds SC, Keenan SP, Hamric A, Rodney P, Stewart M, Alden L. Moral distress in intensive care unit professionals is associated with profession, age, and years of experience. J Crit Care. 2016;31(1):178-82. [DOI:10.1016/j.jcrc.2015.10.011] [PMID]
16. Abbaszadeh A, Nakhaei N, Borhani F, Roshanzadeh M. The relationship between moral distress and retention in nurses in Birjand teaching hospitals. Iranian Journal of Medical Ethics and History of Medicine. 2013;6(2):57-66.
17. Joolaee S, Jalili H, Rafiee F, Haggani H. The relationship between nurses' perception of moral distress and ethical environment in Tehran University of Medical Sciences. Iranian Journal of Medical Ethics and History of Medicine. 2011;4(4):56-66.
18. Beikrnoradi A, Rabiee S, Khatiban M, Cheraghi MA. Nurses distress in intensive care unit: a survey in teaching hospitals. Journal of Medical Ethics and History of Medicine. 2012;5(2): 53-63.
19. Borhani F, Mohammadi S, Roshanzadeh M. Moral distress and its relationship with professional stress in nurses. Iranian Journal of Medical Ethics and History of Medicine. 2014;6(6):10-9. [DOI:10.21859/mej-103819]
20. Elpern EH, Covert B, Kleinpell R. Moral distress of staff nurses in a medical intensive care unit. Am J Crit Care. 2005;14(6):523-30 [DOI:10.4037/ajcc2005.14.6.523] [PMID]
21. Sadeghi M, Ebrahimi H, Aghayan S. Evaluation of the Moral Distress and Related Factors in Clinical Nurses of Shahroud City. Iranian Journal of Psychiatric Nursing. 2015;3(3):20-8.
22. Borhani F, Abbaszadeh A, Mohamadi E, Ghasemi E, Hoseinabad-Farahani MJ. Moral sensitivity and moral distress in Iranian critical care nurses. Nursing Ethics. 2017;24(4):474-82. [DOI:10.1177/0969733015604700] [PMID]
23. Ohnishi K, Ohgushi Y, Nakano M, Fujii H, Tanaka H, Kitaoka K, Nakahara J, Narita Y. Moral distress experienced by psychiatric nurses in Japan. Nursing Ethics. 2010;17(6):726-40. [DOI:10.1177/0969733010379178] [PMID]
24. Keighobadi F, Sadeghi H, Keighobadi F, Tabaraei Y. The relationship between moral distress and emotional exhaustion in nurses. Iranian Journal of Medical Ethics and History of Medicine. 2014;7(3):36-47.
25. Hamaideh SH. Moral distress and its correlates among mental health nurses in Jordan. Int J Ment Health Nurs. 2014;23(1):33-41. [DOI:10.1111/inm.12000] [PMID]
26. Atashzadeh Shorideh F, Ashktorab T, Yaghmaei F, Alavimajd H. Association of ICU nurses' demographic characteristics and moral distress. Iranian Journal of Medical Ethics and History of Medicine. 2013;5(7):66-78.
27. Mohamadi J, Ghazanfari F, Azizi A. The effectiveness of ethics training on nurses ethical distress. Journal of Medical Education Development. 2016;8(20):99-105.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |