جلد 13، شماره 25 - ( 10-1379 )                   جلد 13 شماره 25 صفحات 27-23 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشکده پرستاری و مامائی دانشگاه علوم پزشکی ایران
چکیده:   (16349 مشاهده)

  مقدمه‌: یکی‌ از مهمترین‌ عوامل‌ مرگ‌ ومیر مادران‌ در دنیا سقطهای‌ غیر قانونی‌ است‌. این‌ سقطها می‌توانند عامل‌ ناتوانیهایی‌ در باروری‌، عفونتهای‌ دستگاه‌ تناسلی‌، خونریزی‌ها و صدمات‌ داخل‌ شکمی‌ نیز باشند.

  هدف‌ : تعیین‌ شیوع‌ حاملگی‌ ناخواسته‌ درمراجعین‌ به‌ درمانگاههای‌ مراقبت‌ از بارداری‌ شهر تهران‌، ارتباط‌ ناخواسته‌ بودن‌ حاملگی‌ با اقدام‌ به‌ سقط‌ یا فکر کردن‌ به‌ آن‌ وعلل‌ عدم‌ اقدام‌ به‌ سقط.‌

  نوع‌ پژوهش‌ : پژوهش‌ حاضر به‌ توصیف‌ شیوع‌ حاملگی‌ ناخواسته‌، اقدام‌ به‌ سقط‌ ویا فکرکردن‌ به‌ آن‌ و هم‌ چنین‌ دلائل‌ عدم‌ اقدام‌ به‌ سقط‌ پرداخته‌ است‌. جهت‌ جمع‌ آوری‌ اطلاعات‌ از روش‌ مصاحبه‌ چهره‌ به‌ چهره‌ استفاده‌ شده‌ است‌ .

  نمونه ‌: تعداد 3028 نفر از زنان‌ بار دار مراجعه‌ کننده‌ به‌ 10 بیمارستان‌ وابسته‌ به‌ دانشگاهها در شهر تهران‌ به‌ عنوان‌ نمونه‌ پژوهش‌ انتخاب‌ شدند.

  نتایج ‌: شیوع‌ حاملگی‌ ناخواسته‌ 9/ 33% به‌ دست‌ آمد. 5/19% از مراجعین‌ به‌ سقط‌ فکر کرده‌ بودند اما تنها 2/7% جهت‌ سقط‌ اقداماتی‌ انجام‌ داده‌ بودند. علت‌ اصلی‌ عدم‌ اقدام‌ به‌ سقط‌ داشتن‌ اعتقادات‌ مذهبی‌ ذکر شده‌ بود. 55% از افرادیکه‌ به‌ سقط‌ فکر کرده‌ بودند، درمقابل‌ 1% از افرادیکه‌ به‌ سقط‌ فکر نکرده‌ بودند اعلام‌ داشتند که‌ حاملگی‌ آنها ناخواسته‌ است‌ .

  بحث‌ و نتیجه‌گیری‌ : پیشنهاد می‌شود که‌ از طرق‌ مختلف‌ منجمله‌ افزایش‌ سطح‌ آگاهی‌ زنان‌ جامعه‌ نسبت‌ به‌ تحکیم‌ باورهای‌ مذهبی‌ ایشان‌ اقدام‌ نمود. چرا که‌ براساس‌ یافته‌های‌ این‌ پژوهش‌ اعتقادات‌ مذهبی‌ می‌تواند دلیل‌ محکمی‌ برای‌ عدم‌ اقدام‌ به‌ سقط‌ غیر قانونی‌ باشد. توجه‌ به‌ آموزش‌ زنان‌ جهت‌ استفاده‌ بهینه‌ از وسائل‌ پیشگیری‌ از بارداری‌ و تسهیل‌ دسترسی‌ آنان‌ به‌ این‌ وسایل‌ از راهکارهای‌ عمده‌ پیشنهادی‌ این‌ پژوهش‌ در جهت‌ پیشگیری‌ از وقوع‌ حاملگی‌های‌ ناخواسته‌ است‌ .

متن کامل [PDF 147 kb]   (8841 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری
دریافت: 1386/8/29 | انتشار: 1379/10/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.