جلد 25، شماره 76 - ( تیر 1391 )                   جلد 25 شماره 76 صفحات 9-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- کارشناس ارشد پرستاری، دانشکده پرستاری بروجن دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
2- کارشناس ارشد پرستاری، دانشکده پرستاری بروجن دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران(نویسنده مسئول) ، Heidari@skumms.ac.ir
چکیده:   (12497 مشاهده)

  زمینه و هدف : حل مسئله یک مهارت حیاتی برای زندگی در عصر حاضر است و یادگیری آن برای همگان ضروری است. با توجه به این که بهترین راه دستیابی به عادات تفکر و قضاوت صحیح استفاده از برنامه های آموزشی و روش هایی است که دانشجویان را با مسائل واقعی مواجه می سازد. لذا هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آموزش الگوی حل مسئله اجتماعی دزوریلا و گلد فراید( D – zurilla & gold fried ) بر مهارت حل مسئله دانشجویان پرستاری می باشد.

  روش بررسی : پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی تصادفی کنترل شده می باشد که بر روی 43 نفر از دانشجویان سال چهارم (ترم 7) کارشناسی پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س) دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شده است. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و آزمون هوش هیجانی باراون (زیر مقیاس حل مسئله)، استفاده شد. سپس داوطلبان، بصورت تصادفی به دو گروه تجربی (20 نفر) و شاهد (23 نفر) تقسیم شدند. جهت گروه تجربی، دوره آموزش مهارت حل مسئله، برنامه ریزی شده بر اساس پروتکل دزوریلا و گلد فراید، به شیوه بحث گروهی و بارش افکار در گروه های 4 نفره، به مدت شش جلسه و در طول دو ماه، برگزار شد. داده ها با استفاده از بسته نرم افزاری آماری SPSS نسخه 11و با کاربرد تست های آماری توصیفی ، کای اسکور و من ویتنی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

  یافته ها : میانگین نمرات مهارت حل مسئله دانشجویان گروه تجربی در مراحل بلافاصله و دو ماه پس از مداخله، نسبت به گروه شاهد تفاوت آماری معنی داری نشان داد ( p<0.01 ).

  نتیجه گیری کلی: با توجه به تاثیر و پایدار بودن اثر این الگوی آموزشی وارد نمودن آموزش مهارت حل مسئله در حیطه های مختلف پرستاری اعم از آموزش، پژوهش، مدیریت و بالین توصیه می شود.

متن کامل [PDF 264 kb]   (9292 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری
دریافت: 1391/4/11 | پذیرش: 1393/6/3 | انتشار: 1393/6/3

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.